HOW Blog

Σήμερα έχουμε γιορτή. Βέβαια η συγκεκριμένη γιορτή είναι η λιγότερο γνωστή απο τις άλλες δυο που γιορτάζονται τον Μάρτιο και το Μάιο αντιστοίχως, αυτό όμως δεν θα μας εμποδίσει να γιορτάσουμε με τον τρόπο που εμείς ξέρουμε. Πίνοντας.

Η σημερινή γιορτή ξεκίνησε μόλις το 2017, με πρωτοβουλία της γνωστής πολυεθνικής Diageo, με σκοπό να τιμηθεί ο Alexander Walker, ιδρυτής της γνωστής μάρκας whisky, και έχει να κάνει μόνο με το scotch whisky. Επομένως επαναλαμβάνω οτι κι εμείς θα γιορτάσουμε με τον προσήκοντα τρόπο, διαλέγοντας ωραία whisky απο τον κατάλογο του HOW

Βρίσκομαι μέσα στο καράβι στο δρόμο της επιστροφής. Και μου ερχεται η ιδέα να παρουσιάσω τις πέντε ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, συνδυάζοντας την κάθε μια και με ενα whisky. Δηλαδή, αν ήταν η καθεμιά ένα whisky, ποιό άραγε θα ήταν. Βέβαια, το να γράφω για καράβι, μου φάνηκε στην αρχή σαν spoiler, αλλά αμέσως μου έφυγε η ιδέα, διότι και οι τρείς της πρώτης, κατά τη γνώμη μου, τριάδας, βρέχονται απο θάλασσα.

Βάλτε λίγο πράσινο στο ποτήρι σας! Ο Χρήστος Λαμπρινόπουλος μιλάει για την φρεσκάδα και πολυπλοκότητα των φυτικών αρωμάτων στο κρασί και μας προτείνει ετικέτες για να τα γνωρίσουμε.

Τι είναι ο χρόνος? Κάτι τελείως σχετικό. Την ώρα που γράφω τούτες τις αράδες, το ρολόι δείχνει οτι είναι έντεκα το βράδυ. Και ποιός το λέει? Γιατί ας πούμε να μην είναι τρεις παρά είκοσι? Και τι είναι το εικοσιτετράωρο? Και τι είναι δυο εικοσιτετράωρα μποροστά στην αιωνιότητα ?Οχι, δεν με έχουν πιάσει φιλοσοφικές ανησυχίες, του τύπου, to be or not to be, that is the question. Απλώς ξέχασα. Τι ξέχασα? Robert Burns Day

Η περίοδος των εκθέσεων ξεκίνησε και οι απανταχού επαγγελματίες και οινόφιλοι είναι έτοιμοι να πάρουν θέσεις μπροστά από τα τραπέζια των παραγωγών και ποτήρια ανά χείρας και να ξεκινήσουν να δοκιμάζουν.

Οι εκθέσεις κρασιού εξάλλου αποτελούν μία εξαιρετική ευκαιρία για τον επισκέπτη όχι μόνο να γνωρίσει τα προϊόντα αλλά και τους δημιουργούς τους. Να μάθει όλα όσα χρειάζεται για την παραγωγή τους, την προέλευσής τους και την ιστορία τους. Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν επίσης οι παράλληλες εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα όπως masterclass, θεματικές γευσιγνωσίες, διαγωνισμοί κ.α.

Μιλάμε μάλλον για το πιο αγαπημένο είδος φαγητού στον πλανήτη. Τα είδη άλευρων που χρησιμοποιούνται και ο τρόπος χειρισμού του ζυμαριού μπορούν να ποικίλουν από τόπο σε τόπο, ενώ η “κλασσική” ιταλική που έχουμε συνήθως στο μυαλό μας είναι μόνο το στυλ των Ναπολιτάνων. Στην εξίσωση της πίτσας δεν υπάρχουν σταθερές, όλα είναι μεταβαλλόμενα ανάλογα με τα προϊόντα που είναι διαθέσιμα και υπακούν στα γούστα του καθενός αλλά και της παρέας όταν μοιραζόμαστε (δεν παίρνουμε θέση για τη χρήση του ανανά). Το αποτέλεσμα της γευστικής ικανοποίησης παραμένει πάντα σταθερό.

Αυτή τη φορά επιλέγουμε ερυθρά που θέλετε λόγω δομής, θέλετε λόγω στυλ αρωμάτων και γεύσεων, μπορούν να είναι εξαιρετικά πασπαρτού για μερικές αγαπημένες συνταγές. Ερυθρά που δένουν αρωματικά, είναι πιο μαλακά και ήπια σε υφή αλλά και που διαθέτουν κατάλληλη οξύτητα για τα λιπαρά υλικά ανεβαίνουν στη σκηνή.

Οι κρύες ημέρες και τα ζεστά τους πιάτα ζητούν κρασιά με πληθωρικότητα και αρωματική θέρμη. Αφήνουμε πίσω τα ερυθρά και πάμε στα λευκά. Γράφει ο Χρήστος Λαμπρινόπουλος.

Πάει αρκετός καιρός απο τότε που καταπιάστηκα με αυτό το θέμα. Πιθανόν δυο μήνες, ή κάπου εκεί τέλος πάντων. Αρκετό διάστημα για να γίνουν πολλά. Και όντως έγιναν πολλά, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι εκτός λογικής .Και δεν ξέρω απο που να ξεκινήσω. Απο τα πιο νορμάλ, προς τα τελείως παλαβά, ή αντίστροφα. Ας ξεκινήσω απο πιο λογικά(?) νούμερα, γιατί το αντίθετο θα πέσει βαρύ .Κι έβαλα κι ενα ερωτηματικό στη λέξη λογικά, διότι αν δεν βάλω έστω ένα ερωτηματικό χαρακτηρίζοντας αυτά τα νούμερα που θα δείτε, λογικά, τότε το νούμερο θα είμαι εγω. Σήμερα βλέπουμε Τα νέα της αγοράς

Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, λέει, κρύο δεν έκανε ποτέ, λέει. Να πω την αλήθεια, δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Τη στιγμή που γράφω τούτες τις αράδες, το θερμόμετρο δείχνει 8 βαθμούς εξωτερική θερμοκρασία, κι αν στον Πειραιά δείχνει 8, φαντάζομαι τι δείχνει στην Πάρνηθα αυτή τη στιγμή. Επομένως, το οτι δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, είναι υπο συζήτηση. Ωστόσο, εκεί που θα μεταφερθούμε σήμερα νοερά, κάνει πολύ κρύο. Διότι θα πάμε στον άγριο βορρά της Σκωτίας για να (ξανα)επισκεφτούμε το Wolfburn Distillery

Σε αυτό το πρώτο άρθρο για το 2024, έχουμε διάθεση για παραμύθια. Πιθανόν να μας έπεσε βαρύ το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, απο το οποίο έβγαλα δυο συμπεράσματα. Πρώτον, καλό θα είναι να τρώμε ποσότητες που αρμόζουν σε άνθρωπο, κι όχι σε γορίλα. Δεύτερον, δεν πρέπει να πειράζουμε τις συνταγές και να τις αφήνουμε στην ησυχία τους. Διότι η αυγοσαλάτα που φτιάχνω παραδοσιακά σε κάθε γιορτινό τραπέζι, βγήκε πολύ βαριά όταν μου ήρθε η φαεινή ιδέα να βάλω και βραστή πατάτα. Αποτέλεσμα να έχω πιεί ένα κουβά απο το γνωστό αναψυκτικό με τις φυσαλλίδες και πάλι να μην μπορώ να χωνέψω. Πίσω στο θέμα τώρα. Το οποίο θα περιλαμβάνει Σκωτία, παραμύθια και φυσικά whisky.