Κυριάκος Κοντογιώργης

Τα μεγάλα αστικά κέντρα αρχίζουν και αδειάζουν. Όσοι έχουν κάποιο εξοχικό σε νησί, βουνό , ή παραθαλάσσιο μέρος, παίρνουν την άδειά τους και μη τον είδατε. Όσοι δεν έχουν, παριορίζονται σε λιγότερες μέρες κάπου αντίστοιχα, και γενικώς πλησιάζει αυτό το δεκαπενθήμερο, που ο πληθυσμός των μεγάλων πόλεων θα περιοριστεί στο ένα τέταρτο, ή και ένα πέμπτο ακόμη, σε σχέση με το κανονικό.

Ο γράφων απο αρχές Ιουλίου πάει κι έρχεται, μεταξύ εξοχικών σε Αίγινα και Μάνη, και που και που πετάγεται και καμιά Κρήτη για δουλειές. Γενικώς οι πολύ ζεστοί μήνες δεν είναι το φόρτε μας για δουλειά, και πάντα τα κανονίζουμε έτσι ώστε να υπάρχει μπόλικος χρόνος για

Βουτιές

Απο ψηλά, (όχι πολύ), απο χαμηλά, γενικώς βουτιές. Υπάρχει όμως κι η βουτιά στη χωριάτικη σαλάτα, που αν πετύχεις μια καλή ντομάτα κι ένα σούπερ ελαιόλαδο, είναι εξίσου δροσιστικές με τις προηγούμενες. Η χωριάτικη όμως, θέλει και παρέα.

Τσίπουρα και ούζα

Για δουλειές λοιπόν η κάθοδος στην Κρήτη. Και η διαμονή στην πόλη του Ηρακλείου, που χρησιμοποιήθηκε ως έδρα, λόγω της γεωγραφικής θέσης περίπου στο μέσο του νησιού. Πριν τρια χρόνια είχα ξανακατέβει στο Ηράκλειο, για να παρουσιάσω Glendronach, Benriach, Glenglassaugh, Dalmore και λοιπά, ωστόσο ήταν επίσκεψη αστραπή αυθημερόν, μόνο για την παρουσίαση. Αυτή τη φορά όμως είχα την ευκαιρία να ξεψαχνίσω, που λέει ο λόγος, το Ηράκλειο, του οποίου ειδικά το ιστορικό κέντρο αποδείχτηκε πολύ διαφορετικό απο ότι θυμόμουν απο πολύ παλιά.

Αυτή τη φορά είμαι εντός χρόνου. Όχι όπως έγινε με τη World Rum Day. Διότι στις 24 Ιουλίου έχουμε διπλή γιορτή. Απο τη μια γιορτάζουμε την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας, η οποία μάλιστα συνοδεύεται απο λαμπρή εκδήλωση στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου. Τώρα, αν η γιορτή θα γίνει στους κήπους με τέτοιο καύσωνα, λίγο χλωμό το βλέπω. Πιο λογικό μου φαίνεται να χωθούν όλοι μέσα με τον κλιματισμό. Επίσης θα ήθελα να ήξερα τι πίνουν. Απο την άλλη όμως, υπάρχει κι η γιορτή που μας ενδιαφέρει περισσότερο. Διότι αυτή την ημέρα γιορτάζουμε τη

World Tequila Day

Απο τη μια λέω ευτυχώς που είμαι μακριά, απο την άλλη το ξεροψήσιμο δεν το γλυτώσαμε. Βλέπεις, και η λακωνική γη και πιο συγκεκριμένα η Μάνη, φημίζεται για πάρα πολλά πράγματα, τα οποία θα δείτε στο άρθρο που έγραψα πριν δυο τρια χρόνια, αλλά δε φημίζεται για τη δροσιά της. Ειδικά η πρωτεύουσα του νομού η Σπάρτη, άστα να πάνε. Εδω που είμαστε εμείς, στην εσχατιά της ηπειρωτικής Ελλάδας, οκτώ μόλις χιλιόμετρα απο το ακρωτήριο Ταίναρο και την είσοδο στον Άδη, κατά τους αρχαίους έλληνες, είναι καναδυό βαθμούς πιο δροσερά. Ωστόσο, το βράδυ, αυτοί οι καναδυό βαθμοί γίνονται εξι και επτά σε σχέση με Σπάρτη και Αθήνα. Όπως και να έχει το θερμόμετρο χτύπησε κόκκινο. Αλλά υψηλές θερμοκρασίες είχαμε κι αλλού. Για να τις δούμε λοιπόν.

Τελικά μπορεί και να έχει δίκιο η γυναίκα μου που λέει οτι είμαι καθυστερημένος. Εξαρτάται βέβαια το είδος της καθυστέρησης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό που καθυστέρησα, ήταν να πάρω χαμπάρι την

World Rum Day

Μπήκε κι ο Ιούλιος. Το καλό μου φιλαράκι που έχασα πέρσι, έλεγε οτι το καλοκαίρι το πιάνεις απο τα κέρατα απο τον Ιούνιο. Τον Ιούλιο είναι αργά πια και το καλοκαίρι φεύγει. Τέλος πάντων, συμφωνώ με το απόφθευγμα, ή διαφωνώ, η ουσία είναι οτι το ημερολόγιο γράφει Ιούλιο. Και φαίνεται πως σφίξανε οι ζέστες. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί το ότι σήμερα σκέφτομαι να προτείνω

Cocktails

Τώρα σοβαρά. Εγώ το γράφω αυτό? Δε βαριέσαι. Να το πιούμε κι αυτό το ποτήρι. Το οποίο δεν θα περιέχει cocktail, το δικό σας όμως ναι.

Ζέστη έβαλε. Την Πέμπτη ειδικά που υποτίθεται οτι το θερμόμετρο θα έδειχνε 34, βάσει πρόβλεψης, εγω αντιλήφθηκα μια λάβα τουλάχιστον 38 βαθμών. Τέλος πάντων, Καλοκαίριασε. Και το μυαλό πολλών, συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντος, που και που, πάει στην τεκίλα. Ωστόσο, βλέπω και μερικά άλλα πραγματάκια που είναι άξια σχολιασμού κατά τη γνώμη μου. Για πάμε.

Η στήλη αυτή δεν δημιουργήθηκε ούτε για πλάκα, ούτε για να περνάει η ώρα, γράφοντας μερικές αράδες, ούτε για το τίποτα. Έχοντας το όνομα Spiritual Talk, ελπίζαμε όταν τη φτιάξαμε, οι συνεργάτες μου κι εγώ, οτι όχι μόνο δεν θα πουλάει πνεύμα, με την κακή έννοια που λέγεται συνήθως κάτι τέτοιο, αλλά αντιθέτως θα είναι ουσιαστικά πνευματώδης, και σε τελική ανάλυση χρήσιμη για τον αναγνώστη. Και χρήσιμο για τον αναγνώστη, δεν είναι μόνο να μαθαίνει πράγματα που δεν γνωρίζει, αλλά επίσης να μην πετάει και λεφτά. Και για αυτό το λόγο, δε συμμετέχουμε σε παιχνίδια εταιρειών, διότι είναι παντα βλαβερά για την τσέπη του καταναλωτή, την ίδια στιγμή που πιθανή συμμετοχή μας σε τέτοια κόλπα, για τη δική μας την τσέπη θα ήταν ωφέλιμη. Δε βαριέσαι όμως, κάτι είσαι, ή δεν είσαι. Εν κατακλείδι, διαβάζοντας εδώ, θα γλυτώσετε λεφτά. Του λόγου μου το αληθές, θα επιβεβαιώσουν Τα νέα της αγοράς

Θα ξεκινήσω λίγο διαφορετικά απο ότι μαρτυράει ο τίτλος. Τρίτη βράδυ. Επιστρέφω στο σπίτι απο το αγαπημένο μου Jazz in Jazz, όπου είχα παρουσίαση με τα επίσης αγαπημένα μου Wolfburn. Το νέο που μαθαίνω είναι δυσάρεστο. Το κορίτσι απο την Ιπανέμα έφυγε.

Σήμερα θα πάμε σε κάτι διαφορετικό. Βασικό θέμα της στήλης είναι το whisky, με μικρά διαλείμματα που έχουν να κάνουν με άλλα ποτά, όπως ρούμι, cognac, τζιν , και λοιπά spirits. Δεν ξεχνάμε άλλωστε οτι η στήλη ονομάζεται Spiritual Talk. Μεταξύ των θεμάτων λοιπόν, είναι και αφιερώματα που γίνονται απο καιρό σε καιρό, που έχουν να κάνουν , είτε με πρόσωπα, είτε με αποστακτήρια. Το διαφορετικό στη σημερινή περίπτωση, είναι οτι ναι μεν θα κάνουμε αφιέρωμα σε αποστακτήριο, αλλά δεν θα είναι ούτε για αποστακτήριο που λειτουργεί, ως συνήθως, ούτε για αποστακτήριο που έχει κλείσει, όπως γίνεται πολύ σπάνια. Αντιθέτως, θα κάνουμε αφιέρωμα σε νέο αποστακτήριο, τόσο νέο μάλιστα, που δεν έχει εμφιαλώσει το whisky του.