You have chosen to translate our site. Please note that House of Wine has an international section with a vast collection of Greek wines and spirits specially designed for our international cutomers. You can visit our international section or your can proceed with translating our main site:
Πολλή ζέστη έβαλε ξαφνικά. Ευτυχώς η θερμοκρασία έπεσε και γλυτώσαμε απο τα σαραντάρια του περασμένου σαββατοκύριακου. Ωστόσο, το μυαλό πήγε σε ρούμι. Και σήμερα θα μιλήσουμε για τα φετινά World Rum Awards.
Σε περίπτωση που κάποιοι απο τους φίλους αναγνώστες έχασαν κάποιο επεισόδιο, κάνω πάλι μια ενημέρωση. Πριν τρεις εβδομάδες, ξεκινήσαμε μια καινούρια ενότητα που θα λέγεται whisky faces. Θα παρουσιάζουμε, και θα μιλάμε, με σημαντικά κατά τη γνώμη μας πρόσωπα, που έχουν την ίδια λόξα με εμάς. Το whisky. Σήμερα λοιπόν έχει σειρά ο Γιώργος Παπαδογούλας.
Που είχαμε μείνει την περασμένη εβδομάδα; Είχαμε μιλήσει μεταξύ άλλων και για τις τρεις φάσεις της ωρίμανσης. Αλλά όπως είπα, το θέμα έχει ψωμί. Θα βάλω λίγο Talisker Port Ruighe για να μη γραφω ξεροσφύρι, και πάμε.
Προφανώς ένα είναι το βαρέλι. Όποιος διαβάζει τις αράδες που γράφω εδώ κι έξι χρόνια, δε θέλει και πολύ να καταλάβει οτι μιλάω για βαρέλι με whisky. Είπαμε, καλό και το ρούμι, καλό και το cognac, αλλά σαν το whisky δεν έχει. Να πίνω και τίποτα στο μεταξύ, για να μη γραφω ξεροσφύρι. Ξεκινάω με μια μινιατούρα Jameson και βλέπουμε για αργότερα.
Αυτή την εβδομάδα έχουμε πρεμιέρα. Σκέφτομαι να ξεκινήσω μια καινούρια ενότητα που θα ονομάζεται Whisky Faces. Θα φιλοξενούμε στη στήλη και θα παρουσιάζουμε ανθρώπους, οι οποίοι είναι κατά τη γνώμη μας σημαντικοί, ο καθένας με τον τρόπο του, σε ότι έχει να κάνει με το whisky. Θα είναι άνθρωποι που αγαπάνε το whisky και που βοηθούν στην ανάπτυξη του αγαπημένου μας ποτού στην Ελλάδα. Μπορεί να διαφέρουν μεταξύ τους σε ότι έχει να κάνει με τα επαγγέλματα, την ηλικία, τις συνήθειες, ωστόσο όλοι έχουν να κάνουν με μια κοινή συνισταμένη. Το whisky. Εξυπακούεται οτι όλοι είναι ίσοι μεταξύ ίσων και η σειρά με την οποία θα παρουσιαστούν, είναι απλώς η σειρά με την οποία τους βρήκα στο τηλέφωνο. Πάμε να δούμε ποιός είναι ο πρώτος.
Αν δεν έρθουν όλα τούμπα λόγω των μετακινήσεων του Πάσχα, η μέρα που θα δοθεί το πράσινο φως ώστε να αρχίσουμε σταδιακά να επανερχόμαστε σε κάποια ‘κανονικότητα’, είναι κοντά. Σίγουρα δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα και τα πράγματα δεν θα είναι όπως πέρυσι τέτοια εποχή όμως ελπίζουμε ότι θα βρούμε τους ρυθμούς μας ακόμα και αν κάποια από τα περιοριστικά μέτρα συνεχίσουν να ισχύουν! Όπως ακούμε θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να συνεχίσουμε να αποφεύγουμε την πολυκοσμία! Να τηρούμε του κανόνες υγιεινής (αυτονόητο!!) και άλλα πολλά. Όποιες και αν είναι οι οδηγίες θα τις ακολουθήσουμε!
Πάσχα 2020 λοιπόν. Θα βάλω ένα ουισκάκι, γιατί σηκώνει πολλή συζήτηση.Ξεκινάω με ένα ταπεινό και νόστιμο Jameson και βλέπουμε.
Καταρχάς οι καθιερωμένες ευχές. Βέβαια δεν ξέρω ακριβώς τι να ευχηθώ. Κι αυτό γιατί, ναι μεν αυτή την ώρα που γράφω δεν έχει γίνει ακόμη Ανάσταση, αφού είναι 7 το απόγευμα του Μ.Σαββάτου, άρα πάει το Καλή Ανάσταση, από την άλλη όμως, όλοι θα διαβάσουν από Κυριακή και μετά. Χριστός Ανέστη λοιπόν, και εύχομαι το Άγιο Φως της Ανάστασης να φωτίσει όλους τους Έλληνες.
Όσο περνάει ο καιρός φαίνεται οτι ερχόμαστε όλο και πιο κοντά στο στόχο. Παραμένουμε στο σπίτι λοιπόν, περιορίζοντας τις μετακινήσεις στα απολύτως απαραίτητα, και περιμένουμε. Κι όσο κι αν την περασμένη Δευτέρα χιόνισε πολύ σχεδόν σε όλα τα βουνά της Ελλάδας, Απρίλη μήνα, στο βάθος φαίνεται πλέον καλοκαίρι. Το οποίο βέβαια δεν ξέρουμε ακριβώς πως θα είναι, μετά από όλα αυτά που μας έχουν βρει, αλλά όπως και να είναι, θα είναι ελληνικό καλοκαίρι. Όπως πάντα, για να μην γράφω ξεροσφύρι, βάζω κάτι να πιω και ξεκινάω. Το οποίο κάτι, στην προκειμένη περίπτωση είναι το αγαπημένο μας Ardbeg 10 ετών.
Φαίνεται πως πάμε καλά. Σε γενικές γραμμές και τηρουμένων των αναλογιών, πάμε καλά. Αρκούμαι σε αυτό, δεν γίνεται κάθε εβδομάδα να επαναλαμβάνω το αυτονόητο. Ωστόσο, αρχίζουν να φαίνονται κάποια σημάδια κούρασης, ψυχολογικής βασικά. Το σώμα μέσα λοιπόν, αλλά για το μυαλό δεν υπάρχει περιορισμός.
Το είπαμε και την περασμένη εβδομάδα. Πολύ βαρύ το κλίμα. Πιεζόμαστε από
παντού και αρχίζει σιγά σιγά η κόπωση, πνευματική βασικά. Ελπίζουμε να
τελειώσει όλο αυτό που ζούμε όσο το δυνατόν συντομότερα, τον τρόπο τον
είπαμε στα δυο προηγούμενα άρθρα. Σήμερα θα χαλαρώσουμε με λίγη μουσική για
όλα τα γούστα. Θα μου πείτε, έγινες τώρα και μουσικός παραγωγός; Όχι βέβαια,
αλλά προτιμήσεις έχω. Τις οποίες θα πλασάρω όχι ξεροσφύρι, αλλά θα τις
συνοδεύσουμε με το αγαπημένο μας ποτό, για να γιορτάσουμε και την
International Whisky Day που είχαμε προχτές. Πάμε.