Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Cooley και Kilbeggan

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Πριν περάσω στο σημερινό θέμα, θα ήθελα να ευχηθώ στους φίλους αναγνώστες, αλλά και σε όλο τον κόσμο, καταρχάς υγεία, καθώς επίσης και ότι καλύτερο για αυτές τις Άγιες μέρες, το καλύτερο φυσικά όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας.

Πάμε τώρα στο θέμα

Ο πραγματικός χαμός που έγινε τον τελευταίο μήνα με το θεϊκό Midleton 1973 Cask 39810, στο προσκήνιο, αλλά και στο παρασκήνιο, μου δίνει πάσα για τη σημερινή  μας επικοινωνία. Λέω λοιπόν, αφού έχω ήδη ασχοληθεί σε άλλο άρθρο με το Jameson, σε ακόμη ένα με το Bushmills, σήμερα να μιλήσω για 

Cooley και Kilbeggan

Πριν από αυτό και ενώ έχω δώσει ήδη αρκετές πληροφορίες για το ιρλανδέζικο whiskey, σε άλλο άρθρο, θα ήθελα να κάνω μερικές διευκρινίσεις, με αφορμή ερώτηση ενός φίλου, ο οποίος θέλησε να μάθει σε ποια εταιρία ανήκει το εξαίσιο Redbreast. Αφού βέβαια απάντησα στο φίλο, θα γράψω κι εδώ μερικά πράγματα, ώστε να ξέρουμε ποιος και τι, σε σχέση με φίρμες και ιδιοκτησίες.

Πάμε λοιπόν

Η εταιρία Irish Distillers, η οποία ανήκει στην Penrod Ricard, ιδιοκτήτρια επίσης σε Aberlour και Martell, παράγει εκτός από το πασίγνωστο Jameson, με τα εξαιρετικά Jameson, Jameson Gold, Jameson 18 ετών και Jameson Rarest Vintage, επίσης 18 ετών, και τα ακόλουθα:

Midleton Very Rare, σε περιορισμένη έκδοση κάθε χρόνο, Redbreast 12 ετών, Redbreast 15 ετών, Redbreast Cask Strength και Redbreast 21 ετών. Ακόμη, Powers, Powers 12 ετών, Powers John Lane Edition. Επίσης τα Crested Ten, Inishowen, Paddy, Knappoque Castle, καθώς και το απίθανο Green Spot και Yellow Spot.

Από την άλλη, για το Bushmills τα είπαμε σε άλλο άρθρο, αφού έφυγε από την Irish Distillers, πήγε στη Diageo και από εκεί στην Casa Cuervo και παράγει τα πασίγνωστα BlackBush, Bushmills 10 ετών, Bushmills 12 ετών, Bushmills 16 ετών, Bushmills 21 ετών, καθώς και μια μεγάλη σειρά από ειδικές αριθμημένες εμφιαλώσεις.

Όσο για το Tullamore Dew, για το οποίο θα μιλήσουμε εκτενώς κάποια άλλη φορά, παράγει το ομώνυμο whiskey, ενώ το Glendalough είναι σε πολύ αρχικό στάδιο, οπότε πάμε σε Cooley και Kilbeggan.

Λίγα λόγια για την ιστορία όπως πάντα

Η κατάσταση εδώ είναι λιγάκι μπλεγμένη, αφού τα δυο αποστακτήρια λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία υπό την ίδια διεύθυνση. Εξάλλου, όποιος ανοίξει το site του Kilbeggan, θα βρει πληροφορίες και για το Cooley, ενώ τα brands είναι κοινά και για τους δυο. Ας ξεκινήσω με σειρά αρχαιότητας.

Το 1757 λοιπόν, ο Mathias McManus ιδρύει το Kilbeggan, το πιο παλιό αποστακτήριο της Ιρλανδίας, στις όχθες του ποταμού Brusna και όχι Brosna, όπως αναφέρει το site, άγνωστο για ποιο λόγο. Είπαμε, όποιος διαβάζει αυτή τη στήλη, ελάχιστα θα διαβάσει εδώ από αυτά που θα βρει και στο διαδίκτυο, εδώ διαβάζουμε κυρίως πληροφορίες από τη βιβλιοθήκη μου, τις λίγες φορές βέβαια που δεν τα θυμάμαι απέξω. Όλα τα βιβλία μου λοιπόν, ονομάζουν το ποτάμι Brusna. Το 1794 το αποστακτήριο αλλάζει χέρια και περνάει στην οικογένεια Codd, ενώ το ίδιο γίνεται και το 1843, με πρωταγωνιστή και αγοραστή αυτή τη φορά τον John Locke, ο οποίος προωθεί τις εξαγωγές σε Αγγλία και ΗΠΑ. Το 1953 το αποστακτήριο κλείνει.

Κάπου εδώ θα βάλουμε και το Cooley στην ιστορία, κρατώντας το Kilbeggan για αργότερα. Στο μεταξύ να πούμε οτι μετά το 1973 που το Bushmills συνέπραξε με την Irish Distillers και το σχεδόν ταυτόχρονο κλείσιμο του Old Midleton το 1975, όλο το ιρλανδέζικο whiskey παρασκευαζόταν από ένα και μόνο αποστακτήριο, το Midleton στο County Cork. Αυτό ήταν κάτι που απασχολούσε τον John Teeling, ο οποίος κατά την παραμονή του στην Αμερική για σπουδές, οραματιζόταν την ίδρυση ενός καινούριου αποστακτηρίου. Κάτι που έκανε πράξη το 1987 ιδρύοντας το Cooley. Tην Κυριακή του Πάσχα του 1989 ρέει το πρώτο απόσταγμα. Μετά την έναρξη λειτουργίας του Cooley, η Irish Distillers φροντίζει να οργανώσει μια δημοπρασία προσφορών για την καινούρια φίρμα, δηλώνοντας οτι μόλις αγοραζόταν θα έκλεινε. Και ενώ στο Cooley αντιμετώπιζαν με αμηχανία την κατάσταση, η αρμόδια αρχή της ιρλανδικής κυβέρνησης, αποφάσισε οτι η κίνηση αυτή θα αντέβαινε στις μονοπωλιακές διατάξεις και ακύρωσε τη διαδικασία. Και ενώ τα οικονομικά του αποστακτηρίου δεν πήγαιναν καλά, υπογράφεται μια συμφωνία με το σπουδαίο Heaven Hill στο Kentucky, η οποία μεταξύ άλλων περιελάμβανε και την πώληση νεαρών whisky στην Αμερική, κάτι που σαφώς βοηθάει οικονομικά το Cooley και αλλάζει τη ροή της ιστορίας του. Από εκεί και μετά αρχίζει να ρολάρει χωρίς προβλήματα, αφού συμπληρώνεται και η τριετία παλαίωσης και μπορεί πλέον νόμιμα να πουλήσει τα αποθέματά του σαν whiskey και όχι σαν spirits που ήταν μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Βεβαίως, ενώ στην Irish Distillers δηλώνουν οτι το ιρλανδέζικο whiskey πρέπει να  αποστάζεται τρεις φορές, να μην είναι τυρφώδες και να περιέχει σε κάποιες περιπτώσεις ακατέργαστο κριθάρι, την μέθοδο δηλαδή pure pot still, στο Cooley τα λένε εντελώς ανάποδα. Αρχές ίδιες με εκείνες της Σκωτίας, άμβυκας, βυνοποιημένο κριθάρι, διπλή απόσταξη και που και που λίγη τύρφη. Η μόνη διαφορά είναι οτι στο Cooley η δεξαμενή αποστάγματος έχει σωλήνες ψύξης στο βραχίονά της που συμπυκνώνουν τον ατμό και τον προωθούν πίσω στον αποστακτήρα.

Επανέρχομαι στο Kilbeggan, λέγοντας οτι το 2007 ξαναρχίζει τη λειτουργία του, ενώ ολόκληρη η εταιρία εξαγοράζεται από τον όμιλο Beam, συνιδιοκτήτη σε Laphroaig και Ardmore, ενώ το 2013 τελικά, η εταιρία περνάει στα χέρια του κολοσσού Suntory, ξέρετε, Yamazaki, Hakushu, Bowmore κτλ. Για το Cooley ξέχασα να πω οτι βρίσκεται και αυτό δίπλα σε ποτάμι και συγκεκριμένα δίπλα στο Slieve na gCloc, από όπου φυσικά προμηθεύεται και το απαραίτητο νερό.

Για τον τρόπο που φτιάχνονται τα whiskey της εταιρίας σας είπα, δεν σας είπα όμως για ποιά whiskey μιλάμε. Υπάρχει λοιπόν μια τεράστια γκάμα από blends και malts, όπως τα Kilbeggan, Millars, Lockes, Tyrconnell και φυσικά το εξαιρετικό τυρφώδες Connemara, το μοναδικό τυρφώδες whiskey της Ιρλανδίας, αν εξαιρέσουμε το Inishowen. Επίσης παρασκευάζεται και grain whiskey με το όνομα Greenore 8 ετών, το οποίο μετονομάστηκε σε Kilbeggan 8 ετών. Συμπερασματικά, όλα τα παραπάνω είναι whiskey που πρέπει οπωσδήποτε κάποιος να δοκιμάσει , με το καθένα στο είδος του να έχει το δικό του ειδικό βάρος. 

Καλό Πάσχα!


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Είναι μόνιμος συνεργάτης του Whisky Magazine τα τελευταία χρόνια, και έχει επίσης μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: