Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Περι ανέμων και υδάτων

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Δεν συνηθίζω να ευλογώ τα γένια μου, για δυο λόγους. Πρώτον, γιατί δεν έχω, νομίζω πως δεν μου πηγαίνουν. Επίσης, ο πατέρας μου λέει, οτι μου προσθέτουν χρόνια. Και στην ηλικία των 51 ετών, νομίζω οτι είναι φρόνιμο να βρίσκω τρόπους για να αφαιρώ και όχι να προσθέτω χρόνια. Και για να σοβαρευτούμε λιγάκι, το να ευλογεί κάποιος τα γένια του, δεν είναι δείγμα ταπεινοφροσύνης, ίσα-ίσα, το αντίθετο μαρτυράει. Ωστόσο, σήμερα λέω να κάνω μια εξαίρεση. Εξάλλου, αυτά τα δυόμιση χρόνια που γράφω σε αυτή τη στήλη, νομίζω πως αυτού του είδους η αυτοδιαφήμιση, είναι κάτι που έχω αποφύγει με ευλάβεια.

Έχω δώσει λοιπόν τα διαπιστευτήριά μου σε αυτό το θέμα και νομίζω πως κανείς δεν θα με παρεξηγήσει, αν σήμερα κάνω μια μικρή εξαίρεση, παίρνοντας αφορμή από το τηλεφώνημα του φίλου της στήλης Δημήτρη, ο οποίος είναι και προσωπικός μου φίλος. Τη Δευτέρα το μεσημέρι λοιπόν, δέχτηκα τηλεφώνημα από το Δημήτρη, ο οποίος με συνεχάρη για το άρθρο της περασμένης εβδομάδας, σχετικά με το Craigellachie. Εγώ φυσικά απάντησα οτι πρόκειται για ένα ακόμη άρθρο, όπως και όλα τα υπόλοιπα, για να έρθει η απάντηση σχετικά με το τι εννοούσε ο φίλος μας. Μου είπε λοιπόν, οτι είναι απίστευτο πως μέσα σε πέντε έξι γραμμές που γράφω, πόσες διαφορετικού είδους πληροφορίες, μπορεί να περιέχονται. Για να είμαι ειλικρινής, αυτό είναι κάτι που δεν είχα συνειδητοποιήσει, όμως διαβάζοντας ορισμένα από τα άρθρα, που κατά καιρούς έχω μοιραστεί μαζί σας, τείνω να συμφωνήσω με τον Δημήτρη. Αλλά όπως έχω πει και στο παρελθόν, δεν έχει να κάνει κυρίως με το όποιο πλήθος των πληροφοριών, αλλά με κάτι άλλο, πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των πληροφοριών, δεν προέρχεται από το διαδίκτυο, όπως γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, αλλά από προσωπική μου γνώση και βιβλιοθήκη. Βεβαίως, μπορεί να πει κάποιος οτι από κάπου τα έμαθα. Φυσικά και από κάπου τα έμαθα, δεν υπάρχει παρθενογένεση, εξάλλου, μήπως κανένας από εμάς μεγάλωσε μέσα σε αποστακτήριο? Από κάπου λοιπόν έπρεπε να τα μάθω, το θέμα όμως είναι οτι τα έμαθα.

Πάμε παρακάτω σε κάτι άλλο.

Την περασμένη εβδομάδα βγήκα και πήγα κάπου που δεν είχα ξαναπάει. Άλλωστε, δεν μπορώ να πω οτι είμαι όλη την ώρα έξω, προτιμώ να τα πίνω σε σπίτι, είτε στο δικό μου, είτε σε φιλικό, άσε και που οι δημόσιες σχέσεις δεν είναι το καλύτερό μου. Πήγα λοιπόν στο Gin Joint, που βρίσκεται στην πλατεία Καρύτση και μου άρεσε πολύ. Παρότι ήταν καθημερινή, το μαγαζί ήταν σχεδόν γεμάτο και αφού βρέθηκα για πρώτη φορά, άρχισα το σκανάρισμα με το μάτι, για να γνωρίσω το χώρο και για να βρω τι θα πιω. Το Gin Joint, από όσο γνωρίζω, είναι γνωστό για τα πολλά και καλά cocktails του, αλλά όπως ξέρετε, αυτό δεν είναι το φόρτε μου, το πολύ να πιω κανένα gin tonic, αρκεί το gin να είναι ποιοτικό, όπως για παράδειγμα, ένα Bloom, ή ένα Hendricks. Ανάμεσα σε αρκετά ενδιαφέροντα whiskies που εντόπισα πίσω από τη μπάρα, το μάτι μου έπεσε σε κάτι που είχα καιρό να πιω. Διαλέξαμε λοιπόν, μαζί με τον καλό μου φίλο Παναγιώτη Γρηγορίου, που μου έκανε παρέα, το απίθανο Wild Turkey Rare Breed, το οποίο εντυπωσιάζει με το πόσο ντελικάτα χαϊδεύει τον ουρανίσκο, αψηφώντας τους 54.1 αλκοολικούς βαθμούς. Εκτός από τα δυο που ήπιαμε, είχαμε και δυο κερασμένα, ένα Nikka All Malt, το οποίο είναι καλό, αλλά πίνεται μάλλον σαν νερό για τα δικά μου δεδομένα και το εξαιρετικό ιρλανδέζικο Tyrconell. Η μουσική θα έλεγα οτι χαρακτηρίζεται από τη λέξη ψαγμένη, ενώ ο χώρος είναι πολύ καλαίσθητος, με ωραίες χρωματιστές πινελιές και όπως λέει η γυναίκα μου, είναι σαν ένα ωραίο, ζεστό σπίτι. Το σέρβις γρήγορο και κυρίως ευγενικό, ενώ μου άρεσε πολύ το αιωρούμενο σοκολατάκι με την οδοντογλυφίδα πάνω στα ωραία ποτήρια. Τελευταίο άφησα τον Δημήτρη Κιάκο, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης του Gin Joint. Για να είμαι ειλικρινής, είχα ακούσει το όνομά του, δεξιά και αριστερά και είχα την εντύπωση οτι πρόκειται για έναν ακόμη από τους γνωστούς αγνώστους celebrities. Η αλήθεια όμως είναι οτι πρόκειται για ένα άτομο χαμηλών τόνων, πολύ ευγενικό και κυρίως με γνώσεις. Τα θερμά μου συγχαρητήρια.

Και για να μην ξεχάσω. Διάβασα προσφάτως κάτι πολύ διασκεδαστικό. Είναι λέει ένας άλλος, ο οποίος είναι λέει, executive bartender(shic?). Δεν μας φτάνανε τα μαύρα μας τα χάλια, τώρα έχουμε και executive bartenders. Κύριοι, μπορείτε να κάνετε τη δουλειά σας, πολλοί από εσάς την κάνετε ομολογουμένως πολύ καλά, κάντε λοιπόν τη δουλειά σας και αφήστε τους βαρύγδουπους τίτλους. Για συνέλθετε λίγο.

Έχω πολλή δουλειά ακόμη, η νύχτα προβλέπεται μακριά. Πίνω μια γουλιά Benriach Curiositas, για να πάρω δυνάμεις .


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: