Ας πιούμε κάτι δροσιστικό

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Το μπουκάλι με το Balvenie Carribean Cask, με το οποίο τελείωσα το άρθρο της προηγούμενης εβδομάδας, έχει φτάσει περίπου μέχρι τη μέση, αλλά την Τρίτη που μας πέρασε ήπια ακόμη ένα φανταστικό whisky. Πήγα ξανά στο μπαρ του φίλου μου του Γιώργου και μιας και έχω και τα μέσα, μπαίνω μέσα από τη μπάρα και διαλέγω ότι μου γυαλίσει. Δεν ήταν λοιπόν δυνατόν να μείνω απαθής, όταν έσκασε μύτη δεκάρι Springbank. Αφού λοιπόν κατέβασα το μπουκάλι από το ράφι, το πήγα στο τραπέζι που καθόμασταν και έγινε το αναμενόμενο, αφού και οι δυο μας πίνουμε ουκ ολίγο. Το Springbank δέχτηκε μεγάλες πιέσεις και αν θυμάμαι καλά περίσσεψαν με τα χίλια ζόρια τρία με τέσσερα ποτά. Μετά από αυτό νόμιζα ότι είχα πάρει την πάσα μου για το σημερινό άρθρο. Ωστόσο, την Τρίτη το βράδυ, ναι μεν είχε ζέστη, αλλά δεν είχε ακόμη τον καύσωνα που αυτή τη στιγμή δέρνει όλη τη χώρα. Και όπως και να το κάνουμε, μπορεί ναι μεν το συγκεκριμένο, να είναι ένα μεγαλειώδες whisky, αλλά δροσιστικό με τέτοια ζέστη, δεν το λες. Οπότε, για να μην με περάσουν και για τρελό οι αναγνώστες, αλλάζω γραμμή πλεύσης και θα γράψω για κάτι δροσερό.

Όπως έχω πει κάμποσες φορές, πίνω κατά βάση straight ποτά, τα cocktails δεν είναι του γούστου μου. Ωστόσο, υπάρχει και εξαίρεση και δεν είναι άλλη από το gin tonic. Σκέφτομαι λοιπόν να κάνω μερικές προτάσεις σε gin, ώστε να το ευχαριστηθείτε όσο το δυνατόν καλύτερα.

Ξεκινάω με την επιλογή που έκανα πράξη μόλις χτές το βράδυ. Νομίζω ότι και σε κάποιο άλλο άρθρο είχα αναφέρει, ότι κονόμησα μια παρτίδα μινιατούρες από το υπέροχο Bloom Gin. Δόξα τω Θεό λοιπόν, έχω πολλές ακόμη, οπότε το μόνο που έμενε, ήταν να ρίξω μια ματιά στο ψυγείο αν υπήρχαν και τα υπόλοιπα συστατικά για το gin tonic μου. Κοιτάζω και βρίσκω. Λεμόνια οκ, κουτάκι tonic οκ, αλλά μόλις κοιτάζω την κατάψυξη για πάγο, με πιάνει κρύος ιδρώτας. Παγάκια ούτε για δείγμα. Οπότε, τι σόι gin tonic θα ήταν αυτό χωρίς παγάκια? Ωστόσο, τη λύση μου έδωσε ο μικρός μου γιός ο Θοδωρής, σαν από μηχανής Θεός, σε αρχαία τραγωδία. Μόλις τον ρώτησα αν έχει καταναλώσει όλα τα παγάκια, όπως το συνηθίζει, μου απάντησε ότι δεν υπάρχουν γιατί τα είχε βάλει σε ένα cooler που έχει αγοράσει από γνωστό κατάστημα παιχνιδιών. Βγήκα βεράντα με τα σύνεργα αγκαλιά και το ήπια τελικά το ρημάδι. Φρέσκο, τραγανό και αρωματικό το Bloom.

Αν όμως εσείς δεν έχετε στο σπίτι Bloom και θέλετε να βγείτε να αγοράσετε κάποιο gin, εκτός από το συγκεκριμένο, τι άλλο θα μπορούσατε να πάρετε? Υπάρχουν πολλά ακόμη που μου αρέσουν.Μια πολύ καλή περίπτωση είναι το εξαίσιο Martin Millers. Πολύ αρωματικό, με στιβαρό γεμάτο σώμα και extra tip το καθάριο νερό από παγετώνες της Ισλανδίας, που χρησιμοποιείται στην παρασκευή του.

Από την άλλη, το Hendricks είναι μια πολύ ειδική περίπτωση και αυτό γιατί μέσα στο μίγμα της απόσταξης χρησιμοποιείται και μια ποσότητα από αγγούρι. Επομένως είναι ένα αυτονόητα δροσερό gin και σίγουρα αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή για ένα επιτυχημένο gin tonic. Πάντως αυτό που στα μπαρ το σερβίρουν με ένα τουίστ αγγούρι, δεν το καταλαβαίνω. Αλλά είπαμε, ο Έλληνας ψοφάει για μόδα. Πάντως, για να μην παρεξηγηθώ κιόλας, είναι τρομερό gin το Hendricks.

Εξυπακούεται βέβαια, ότι οι προτάσεις μου είναι μόνο από την premium κατηγορία, αφού νομίζω ότι για να πετύχει κάτι σύνθετο, πρέπει όλα τα συστατικά να είναι ποιοτικά και όχι ορισμένα μόνο. Και μόλις γράφω αυτή την αράδα, θυμήθηκα κάτι που διάβασα αυτή την εβδομάδα στο διαδίκτυο. Είναι λέει σε κάποιο μπαρ, ούτε κι εγώ δεν ξέρω που, για εξωτερικό μιλάω, κάποιος τύπος και φτιάχνει ένα cocktail, ξεκινώντας με πρώτο συστατικό ένα Macallan από τη δεκαετία του 40, προφανώς για κάποιο πελάτη με παχύ πορτοφόλι. Και ρωτάω. Τι διαφορά έχει ένας ηλίθιος, από έναν ηλίθιο με πολλά λεφτά?Τον πρώτον τον χλευάζουν μπροστά του, τον δεύτερο εν τη απουσία του. Macallan που φτιάχτηκε πριν τον πόλεμο, μέσα σε cocktail. Ήμαρτον Θεέ μου.

Και όποιος φούντωσε και θέλει να δροσιστεί, αλλά χωρίς να βάλει tonic στο gin του, μια κορυφαία επιλογή. Από το ιστορικό αποστακτήριο Black Friars στην Κορνουάλη, έρχεται το εκπληκτικό, γλυκόπιοτο, βαρύ και αρωματικό Plymouth Gin. Λίγο πάγο για να αναδείξει ακόμη περισσότερο τα υπέροχα αρώματα και

Στην υγειά σας 


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: