Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Caroni

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Προσπαθώ να θυμηθώ αν έχω κάνει κάποιο άρθρο για ρούμι, που να έχει να κάνει αποκλειστικά με κάποιο brand ή κάποιο συγκεκριμένο αποστακτήριο. Προς το παρόν δεν θυμάμαι. Ας βάλω να πίνω ένα dram και θα φρεσκάρω τη μνήμη μου σιγά σιγά καθώς θα γράφω. Μια μινιατούρα δωδεκάρι Glendronach είναι ότι πρέπει. Πάμε λοιπόν.

Έχουμε και λέμε. Αφιέρωμα σε Flor De Cana, αφιέρωμα σε Mount Gay, αφιέρωμα σε Zacapa, αφιέρωμα σε Angostura. Λίγα είναι. Μου φαίνεται οτι το έχω παραμελήσει το ρούμι. Αν προσθέσω και ένα δυο ακόμη άρθρα, όπως το πρόσφατο για τα Rum Awards και το πιο παλιό Rum-Mania, δεν πρέπει να έχω βγάλει πάνω απο έξι επτά άρθρα με ρούμι. Επιφυλάσσομαι λοιπόν και πάμε για σήμερα με το

Caroni

Μια εσάνς θρύλου πλανιέται στον αέρα όταν μιλάμε για το συγκεκριμένο αποστακτήριο. Ένα πολύ σημαντικό όνομα για πότες και για συλλέκτες. Πάμε όμως να πούμε

Λίγα λόγια για την ιστορία όπως πάντα.

Ξεκινάω λίγο ανάποδα. Είναι πολύ αμφίβολο αν θα βρίσκαμε να πιούμε κάποιο κανονικό Caroni, που να μη βρίσκεται μέσα σε κάποιο blend, αλλά να είναι μόνο Caroni, αν το 2004 ο Luca Gargano της ανεξάρτητης εταιρίας εμφιάλωσης Velier, δεν ανακάλυπτε ένα σωρό βαρέλια Caroni σε αποθήκες. Απο τότε η συγκεκριμένη εταιρία είναι ο κύριος εκφραστής των εμφιαλώσεων Caroni μαζί με ακόμη λίγες εταιρίες που εμφιαλώνουν κάποια αποθέματα Caroni. Και γιατί μιλάω για αποθέματα, αλλά όχι για παραγωγή? Ας τα πω λοιπόν απο την αρχή.

Το 1923 ιδρύεται το αποστακτήριο στο Trinidad στο σημείο που βρισκόταν ομώνυμο εργοστάσιο ζάχαρης. Από τότε και μετά, το Caroni αποτελούσε βασικό συστατικό για τα βαριά ρούμια που χρησιμοποιούσε το Βρετανικό Πολεμικό Ναυτικό για την καθιερωμένη τροφοδοσία των πληρωμάτων. Σιγά σιγά το Caroni απέκτησε τη φήμη σαν ένα απο τα κορυφαία αποστακτήρια στον κόσμο. Ωστόσο, τη δεκαετία του ογδόντα και μετά άρχισαν τα προβλήματα. Η βιομηχανία ζάχαρης του Trinidad άρχιζε σταδιακά να μειώνει την παραγωγή και κάποια στιγμή σταμάτησε εντελώς. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το αποστακτήριο να ξεμείνει απο πρώτη ύλη και να χρειάζεται να κάνει εισαγωγή. Το κόστος παραγωγής εκτοξεύεται και αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση. Ώσπου το 2001 η κυβέρνηση του Trinidad πουλάει το 49 τοις εκατό στο Angostura και το 2002 το αποστακτήριο κλείνει για πάντα.

Λίγα ακόμη λόγια

Για το 2004 και την ευτυχή συγκυρία μιλήσαμε πιο πριν. Αυτό που θα ήθελα να προσθέσω είναι δυο λόγια για το στυλ του αποστακτηρίου. Μίλησα πιο πάνω για βαριά ρούμια. Μιλάμε λοιπόν για ένα πολύ βαρύ ρούμι, παρόμοιο σε πολλά με τα ρούμια απο τη Τζαμάικα και φυσικά έχει πολύ υψηλό ποσοστό σε εστέρες, επίσης όπως τα ρούμια της Τζαμάικας και της Γουιάνας. Όπως λοιπόν καταλάβατε, αποτελεί σπανιότητα και συνάμα πολυτέλεια το να έχει κάποιος στην κατοχή του κάποιο Caroni. Είναι κάτι σαν Brora, Port Ellen, Rosebank και τα λοιπά, αν θα μιλούσαμε για whisky. Δεν λέμε οτι είναι το κορυφαίο αποστακτήριο, λέμε όμως οτι είναι απο τα σπουδαιότερα όλων των εποχών.

Το συγκεκριμένο που έχουμε στον κατάλογο του HOW, αποτελεί ένα blend απο 22 βαρέλια και έχει παλαιώσει σε τρια διαφορετικά σημεία. Έχει λοιπόν 12 χρόνια στο Trinidad, 10 χρόνια στην Guyana κι ένα χρόνο στη Γαλλία. Συνολικά 23 λοιπόν, με τα 22 απο αυτά στον τροπικό. Αν συνυπολογίσουμε και την σπανιότητα που προανέφερα, κάπως έτσι προκύπτει και η τιμή. Κι όπως γράφω και στην περιγραφή, δεν είναι για όλους. Και δεν αναφέρομαι στην τιμή, όπου εκεί αυτή η επισήμανση είναι προφανής.

Μέχρι την επόμενη εβδομάδα

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 25 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: