Glen Garioch

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Το περασμένο Σάββατο πήγα βόλτα στο Rum and Whisky Festival και έγραψα σχετικά, σήμερα λέω να κάνω αφιέρωμα. Και αν δεν κάνω λάθος, έχω κάμποσο καιρό να μιλήσω για αποστακτήριο της Σκωτίας. Λέω λοιπόν να μιλήσουμε για το

Glen Garioch

Ας ξεκινήσω από το πλέον βασικό. Δηλαδή το όνομά του. Στα 26 και βάλε χρόνια που ασχολούμαι με το whisky, είτε ερασιτεχνικά, είτε επαγγελματικά, μόλις ένα άτομο έχω ακούσει να το λέει σωστά. Οι υπόλοιποι, συμπεριλαμβανομένων και αρκετών που γνωρίζουν το αντικείμενο πολύ καλά, δεν ξέρουν πως διαβάζεται σωστά. Το αποστακτήριο λοιπόν, λέγεται Γκλέν Γκίρι, όχι Γκλέν Γκάριοχ, ούτε εγώ δεν ξέρω και πως αλλιώς, έχω ακούσει διάφορα.Λέγεται λοιπόν Γκλέν Γκίρι και πάμε να δούμε περί τίνος πρόκειται. Και θα αρχίσω με το αναμενόμενο.

Λίγα λόγια για την ιστορία, όπως πάντα

Όπως συμβαίνει με κάμποσα αποστακτήρια της Σκωτίας, έχουμε λίγο θολό τοπίο σχετικά με τη χρονολογία έναρξης. Τρία τα νούμερα που ακούγονται. Οι μισοί whisky writers μιλούν για το 1797, οι άλλοι μισοί για το 1798, αλλά είναι επίσης γνωστό οτι η ο Thomas Simpson, που κατά τις περισσότερες πηγές είναι ο ιδρυτής του αποστακτηρίου, έφτιαχνε whisky από το 1785. Ωστόσο αδιευκρίνιστο παραμένει αν δούλευε στην τοποθεσία που είναι τώρα το Glen Garioch, η κάπου αλλού. Πιο πιθανή χρονιά θεωρείται το 1797, την οποία βέβαια ασπάζεται και η σημερινή ιδιοκτησία. Ακόμη πιο θολό όμως είναι το τοπίο για το ποιός είναι ο ιδρυτής. Οι περισσότερες πηγές αναφέρουν το όνομα που είπα πριν, δηλαδή τον Thomas Simpson, δεν λείπει όμως και η εκδοχή των αδελφών Manson, οι οποίοι πάντως είναι αδιαμφισβήτητο οτι ενεπλάκησαν στα πράγματα του Glen Garioch, τουλάχιστον μέχρι το 1884. Τότε ήταν που η εταιρία John Manson and Company πουλάει το αποστακτήριο στην εταιρία JG Thomson and Company. Δυο χρόνια μετά, μπαίνει σαν συνεταίρος και ο William Sanderson, ο οποίος το 1882 είχε λανσάρει για πρώτη φορά το γνωστό blend VAT 69. Το 1908 πεθαίνει ο Sanderson και την δουλειά του συνεχίζει ο γιός του William Mark, ο οποίος δίνει μεγάλη βάση στην έξοδο του ποτού στην διεθνή αγορά, με έμφαση στην αγορά των ΗΠΑ. Το 1929 πεθαίνει κι αυτός, έχοντας στο μεταξύ αγοράσει όλες τις μετοχές της εταιρίας, ώσπου ο γιός του Kenneth πουλάει στην εταιρία Booth's Distilleries Ltd το 1935. Αργότερα, το 1968, το αποστακτήριο σταματάει τη λειτουργία του, αλλά το 1970 ο Stanley P. Morrison, επίσης ιδιοκτήτης και στο Bowmore, αγοράζει το Glen Garioch. Ξεκινάει ανακαίνιση και οι άμβυκες γίνονται 3 από 2 το 1972 και 4 από 3 το 1973 και την ίδια χρονιά λανσάρεται για πρώτη φορά σαν single malt whisky, αφού μέχρι τότε ήταν πιο γνωστό σαν συστατικό σε διάφορα blend της εποχής. Το 1995 κλείνει, το 1997 ξανανοίγει, αλλά τα floor maltings που διέθετε δεν θα λειτουργήσουν ποτέ ξανά. Πολύ σημαντικό να αναφέρουμε οτι από το 1970 έως και το 1997 το Glen Garioch παρήγαγε τυρφώδη whisky, τα οποία από αυτό το χρονικό σημείο και μετά, σταμάτησαν να έχουν αυτό το ύφος. Για αυτό το λόγο, θεωρούνται εξαιρετικά τυχεροί όσοι έχουν πιεί, ή έχουν στην κατοχή τους φιάλες που ξεκίνησαν να φτιάχνονται πριν το 1997, μεταξύ των οποίων και η αφεντιά μου. Μιλάμε για πολύ μεγάλα whisky. Πάμε όμως στο σήμερα, για να πούμε

Λίγα ακόμη λόγια

Και το σήμερα, παρότι δεν λειτουργούν πλέον τα παραδοσιακά πατώματα βυνοποίησης και επίσης έχει αλλάξει από το 2009 και μετά και το σχήμα της φιάλης, είναι εξίσου συναρπαστικό. Η τοποθεσία παραμένει πάντα η ίδια, στο χωριό Old Meldrum στην ευρύτερη περιοχή του Aberdeenshire, η οποία θεωρείται η πλουσιότερη σε παραγωγή κριθαριού σε ολόκληρη τη Σκωτία, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργία του αποστακτηρίου. Το Glen Garioch διαθέτει 8 ανοξείδωτες δεξαμενές ζύμωσης και 4 όπως είπα και πιο πριν άμβυκες. Η παλαίωση θα λέγαμε οτι γίνεται εξίσου και σε πρώην bourbon και σε πρώην sherry βαρέλια. Το απαραίτητο για τη λειτουργία του αποστακτηρίου νερό, προέρχεται από πηγές στο Percock Hill, ενώ όπου χρειαζόταν τύρφη, αυτή ήταν ντόπια από το Pitsligo Moss, αν και είπαμε πριν οτι πλέον δεν βγαίνουν τυρφώδη whisky στο Glen Garioch. Aπό το 1997 και μετά, άλλαξαν κι άλλα πράγματα. Μπήκε καινούρια ποικιλία μαγιάς και ο χρόνος κλάσματος μειώθηκε, δημιουργώντας έτσι, ένα υπέροχο, βαρύ και αρωματικό whisky. Ενδεικτικό της αγάπης που έχουν οι ντόπιοι για το whisky τους, είναι το ότι 5 άτομα επέστρεψαν στη θέση τους στο αποστακτήριο το 1997, παρότι είχαν προσληφθεί σε άλλες δουλειές, αφότου έκλεισε το 1995. Ο τότε διευθυντής του αποστακτηρίου, Fraser Huge, έλεγε.. Έχουμε ανάγκη από ανθρώπινη επαφή. Δεν πρέπει να γίνουμε ιμάντας μεταφορών. Τίποτα δε γίνεται μόνο του. Μόνο με σκληρή δουλειά γίνεται το whisky μας. Και η αλήθεια είναι οτι στο Glen Garioch φτιάχνουν σπουδαίο whisky. Όπως το εξαιρετικό δωδεκάρι, ή το επίσης σπουδαίο και σε υπέροχη σχέση ποιότητας τιμής, Glen Garioch Founders Reserve. Δοκιμάστε οπωσδήποτε.

Στην υγειά σας

---

Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.