Ιδέες και Λύσεις για το Πάσχα

Τον τίτλο τον εμπνεύστηκα από κάποια διαφήμιση στην τηλεόραση, και μετά την κλοπή έβαλα και τη δική μου πινελιά, αλλάζοντας τη λέξη σπίτι, με τη λέξη Πάσχα. Αρκετά όμως με τη σάλτσα, πάμε στο ψητό.
 
Έχω παρατηρήσει τώρα τελευταία, οτι τα χρόνια περνάνε γρήγορα. Θα μου πείτε, δεν ανακάλυψα και την Αμερική. Σωστά. Απλώς , για να το διατυπώσω λίγο καλύτερα, οτι όσο μεγαλώνω, τόσο γρηγορότερα περνούν τα χρόνια. Δεν θυμάμαι να έτρεχε ο χρόνος με τέτοια ταχύτητα όταν ήμουν είκοσι, ή τριάντα ετών. Μετά τα πενήντα ο χρόνος κυλάει σαν σφαίρα. Τέλος πάντων, ας αλλάξω θέμα, γιατί έτσι και περάσει η γυναίκα μου και ρίξει καμιά κλεφτή ματιά, θα λέει οτι κάνω μνημόσυνο, και δεν θα έχει και άδικο. Εκεί που ήθελα βασικά να καταλήξω, είναι το εξής. Οτι πέρασαν κιόλας δυο χρόνια από τότε που μπλέξαμε με την πανδημία, και σε αυτές τις δυο χρονιές, το Πάσχα, δεν ήταν σαν τις φορές που όλα κυλούσαν φυσιολογικά. Φέτος όμως θα το ευχαριστηθούμε. Και μπορώ να πω με σιγουριά οτι
 
Θα πιούμε
 
Φυσικά υπάρχει και το θα φάμε, αλλά αυτό νομίζω είναι αντικείμενο άλλων να το σχολιάσουν, και σίγουρα όχι δικό μου. Από εδώ λοιπόν, θα προτείνουμε διάφορες εκδοχές του τι θα πιούμε, και φυσικά λόγω της περίστασης, δεν θα περιοριστούμε στο αγαπημένο της στήλης, δηλαδή το whisky, αλλά θα περπατήσουμε σε διάφορα χωράφια. Για πάμε σιγά σιγά.
 
Εγώ προσωπικά, από Μ.Δευτέρα έως και Μ.Σάββατο τα μεσάνυχτα, νηστεύω. Και είναι και η μόνη περίοδος του χρόνου που το κάνω. Και πλην της Μ.Τετάρτης που δεν τρώω ούτε λάδι, τις υπόλοιπες μέρες τρώω θαλασσινά, και είμαι σίγουρος οτι και πολλοί από εσάς τα προτιμάτε. Και φυσικά θα πιούμε ούζο και τσίπουρο. Στο τραπέζι θα πάρει θέση για ακόμη μια φορά, η αγαπημένη μας Απαλαρίνα, κι από κοντά το ούζο του Βαρβαγιάννη, και κυρίως αυτό με τους 46 αλκοολικούς βαθμούς. Την περασμένη εβδομάδα σε ψαροταβέρνα υψηλού επιπέδου στην Καστέλα, δοκίμασα το τσίπουρο του Αποστολάκη. Είχε όμως τελειώσει η εκδοχή χωρίς γλυκάνισο, κι έτσι δοκίμασα την αντίστοιχη με γλυκάνισο, η οποία ήταν εξαιρετική. Ρίξτε κι εσείς μια ματιά. Επανέρχομαι στα ούζα, με πολύ καλές επιλογές επίσης να είναι Πιτσιλαδής και Μπαμπατζίμ. Και πάμε σιγά σιγά στην Κυριακή του Πάσχα, και το παραδοσιακό ψήσιμο του οβελία. Εδώ, αν παρακάμψουμε τις μπύρες, υπάρχει ένας μόνο δρόμος, πλην του κρασιού, που είναι δουλειά άλλων συναδέλφων να προτείνουν. Πίνουμε τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο, θα έλεγα αυστηρά. Μας αρέσουν πολλά από τον κατάλογο του HOW. Μεταξύ αυτών είναι τα σπουδαία του Τσιλιλή και του Αποστολάκη, κι από κοντά ακολουθούν Μπαμπατζίμ κι Αγιονέρι. Να κάνω κι ένα φάουλ και να προτείνω και μια κρασάρα. Να θυμηθώ και τα νιάτα μου(?), τότε που η ενασχόλησή μου με το κρασί, ήταν πιο ενδελεχής. Καθώς τσιμπολογάτε από το αρνί, πιείτε το σπουδαίο Βραδιανό Wild Fermantation, του Κώστα Βρυνιώτη, ο οποίος είναι από τους λίγους πλέον στη χώρα, που ταιριάζουν ήθος (όχι ύφος) και ταλέντο. Την αγάπη μας.
 
Και μετά από αυτό το φαγοπότι, θα χρειαστούμε κάτι χωνευτικό. Νομίζω ένα ωραίο τζινάκι πάει μια χαρά. Είτε θέλετε να το πιείτε σκέτο, είτε με λίγο καλό τόνικ. Οτι μας αρέσει το Botanist το έχουμε ξαναγράψει. Επίσης έχουμε ξαναγράψει, και θα ξαναγράψουμε και στο μέλλον, για το Plymouth, από το ιστορικό Black Friars στην Κορνουάλη. Να τιμήσουμε και τη χώρα μας πίνοντας το εξαιρετικό Grace Gin, που φτιάχνεται στην Εύβοια , και να μην ξεχάσουμε το πολύ νόστιμο Elephant Navy Strength.
 
Καλά τώρα, πιστέψατε οτι θα βγει άρθρο χωρίς να γίνει αναφορά σε whisky? Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε? Λοιπόν. Για να δούμε τι θα πιούμε.
 
Δεν λείπει ποτέ το all time classic δωδεκάρι Balvenie, που έχουμε πει οτι αρέσει στους πάντες. Αν θέλουμε να ανεβάσουμε ταχύτητα, πάμε με το τρομερό Glen Scotia Victoriana. Κι αν θέλετε τύρφη και γλύκα, δυο σε ένα, πάρτε κι ένα δωδεκάρι Inchmoan. Τώρα, αν θέλετε λούσα, υπάρχει το Dalmore Cigar Malt, κι αν θέλετε πολλή, μα πολλή τύρφη, υπάρχει το πυραυλοκίνητο Octomore Διάλογος .Κι αν θέλετε νοστιμιά, πολυπλοκότητα, και υψηλό αλκοολικό βαθμό, υπάρχει το Glendronach Cask Strength.
 
 
Εγώ όμως μόλις άνοιξα ένα ακόμη τρομερό whisky. Πίνω Mortlach 16 ετών και ανανεώνω το ραντεβού μας για την επόμενη εβδομάδα .Και μην ξεχνιόμαστε. Καταναλώνουμε με υπευθυνότητα.

Share: