Κεφάλαιο 3: Η Ευχή

Από τη Χριστίνα Παλάτου


Ο Νοέμβρης συγκαταλέγεται στους αγαπημένους μου μήνες. Κρύβει στις μέρες του γενέθλια αγαπημένων μου ανθρώπων, μικρά μαγαζάκια που ξεκινάνε δειλά δειλά να στολίζονται για τις γιορτές και αγκαλιές σφιχτές, από ξενιτεμένους φίλους που επιστρέφουν για λίγες μέρες στα πάτρια εδάφη.

Αυτή τη χρονιά όμως ο Νοέμβρης μου άλλαξε. Ο Νοέμβρης όλων μας έκανε μια στροφή, κάπως αυστηρά και απότομα. Και όλοι μας καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε νέα δεδομένα, κουβαλώντας μια αγωνία.

Δεν γνωρίζω, ειλικρινά, κανενα μαγικό κόλπο , για να καταφέρω να πείσω τον εαυτό μου και τους ανθρώπους μου πως όλα κυλούν ομαλά, ξέρω όμως σίγουρα, πως όλοι δικαιούμαστε μια μεγάλη, λυτρωτική ανάσα και μια αληθινή ευχή, να βγούμε από αυτή τη συνθήκη αλώβητοι και υγιείς.

Εύχομαι λοιπόν σήμερα, με αυτές τις λίγες γραμμές, να καταφέρω να σας τη χαρίσω λοιπόν. Να υψώσω το ποτήρι μου μαζί σας, σε ένα αύριο με λιγότερα βάρη, χωρίς φόβο.

Μια πρόποση για όλους μας, παρέα με ένα από τα αγαπημένα μου κρασιά και την ευχή να μην αργήσουν οι καλύτερες μέρες.

Παρέα με ενα φινετσάτο ασύρτικο που μας έρχεται από το Βορρά αυτή τη φορά και συγκεκριμένα από το παγωμένο Αμύνταιο και το οινοποιείο Καρανίκα. Ένα κρασί με την υπογραφή κι το μεράκι του Laurens Hartman, με τυπικά και κομψά αρώματα λεμονιού, ροδάκινου και νότες λουλουδιών και βοτάνων. Δε λείπει φυσικά η τυπική για τα ασύρτικα ορυκτότητα καθώς και τα αρώματα ζύμης, που ολοκληρώνουν υπέροχα την αρωματική του παλέτα. Στο στόμα χαίρομαι πραγματικά την καταπληκτική του ισορροπία μεταξύ οξύτητας και λιπαρότητας ενώ μια πολύ ελαφριά οξειδωτική νύξη , το κάνει να ξεχωρίζει ακόμη περισσότερο. Όσο αφορά την επίγευση του, είναι μακριά και πολύ ευχάριστη, κάνοντάς μας να ανυπομονούμε για την επόμενη γουλιά.

Στην υγεία σας. Από καρδιάς.

Χριστίνα.

Share: