Λίγο απο όλα

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Σήμερα δεν έχουμε αφιέρωμα, όπως στο προηγούμενο άρθρο. Κατά πάσα πιθανότητα θα επανέλθω με αφιέρωμα την επόμενη εβδομάδα. Επομένως, σήμερα λέω να σχολιάσω λιγάκι την επικαιρότητα, πάντα σε σχέση με το ποτό. Ξεκινάω με κάτι που μου άρεσε πολύ.

Για το Tamdhu νομίζω οτι μιλήσαμε σχετικά πρόσφατα. Το αποστακτήριο από το Speyside έχει κάνει στροφή στην ποιότητα, πραγματική όμως, όχι σαν αυτή της γνωστής τραγουδίστριας (?). Εκτός του ότι παλαιώνει σχεδόν αποκλειστικά σε πρώην βαρέλια sherry, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι τα πρώην bourbon δεν δίνουν καλό αποτέλεσμα, αποφάσισε να αποσύρει από την παραγωγή το εξαιρετικό 10 ετών. Όχι όμως για να το αντικαταστήσει με κάποια φιάλη που δεν θα αναγράφει ηλικία, όπως πλέον κάνουν οι περισσότεροι ποτοποιοί, αλλά να το αλλάξει με whisky 12 ετών παλαίωσης. Πολλά μπράβο λοιπόν στο Tamdhu και περιμένουμε να το δούμε και στην Ελλάδα από την εταιρία που το εισάγει επίσημα.

Πάμε και σε άλλα καλά που ακούσαμε αυτή την εβδομάδα. Στην ετήσια εκδήλωση για την βράβευση των 50 καλύτερων μπαρ στον κόσμο, είχαμε όπως και πέρσι δυο ελληνικές παρουσίες. Στο νούμερο 7 το Clumsies και στο νούμερο 22 το Baba Au Rum. Και φυσικά, το οτι εγώ δεν πίνω cocktails, δεν σημαίνει οτι δεν γίνεται σπουδαία δουλειά σε αυτόν τον τομέα, από αυτά τα δυο μπαρ και όχι μόνο. Απλώς, θα ήθελα εγώ προσωπικά, να δω και μια επιπλέον προσπάθεια και στις spirits list, έστω κι αν ξέρω οτι ελάχιστοι θα συμφωνήσουν μαζί μου. Κατά τα άλλα, το Auld Alliance της Σιγκαπούρης, πάλι έξω από τη λίστα, αφού δεν κουνάει shaker και φαίνεται αυτό είναι το μοναδικό σημαντικό γι όσους ψηφίζουν. Το ότι ο ιδιοκτήτης έχει ξοδέψει πάνω από δέκα, ζεστά και λαχταριστά εκατομμυριάκια, για να φτιάξει μια από τις κορυφαίες κάβες στον πλανήτη, φαίνεται οτι δεν παίζει κανένα ρόλο. Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, είδα και μερικά μπαρ που φεύγουν λίγο από αυτή την τρέλα του shaker και έχουν ισχυρές κάβες, αλλά ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Για την ιστορία να πω, οτι νικητής αναδείχτηκε το Dandelyan του Λονδίνου, ενώ στη δεύτερη θέση, πάλι από το Λονδίνο, το American Bar. Γενικώς, στα πέντε πρώτα, τα τρία ήταν από το Λονδίνο, χωρίς να λείπει και μπόλικη Νέα Υόρκη, αλλά και Σιγκαπούρη. Πάντως, για να πω και κάτι άσχετο, εγώ προσωπικά αντιλαμβάνομαι το Λονδίνο ως παγκόσμια πρωτεύουσα και όχι τη Νέα Υόρκη, μιλώντας γενικά, όχι για μπαρ.

Στο μεταξύ, πολύ της μόδας είναι το επάγγελμα του κρεοπώλη. Δεν μας φτάνανε δηλαδή οι μάγειρες και οι μπαρμαναραίοι, τώρα έχουμε και κρεοπώλες celebrities. Αυτό που γράφω, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση οτι υποτιμώ κάποιο από τα προηγούμενα επαγγέλματα, δεν το κάνω για κανένα άλλωστε. Σημαίνει όμως οτι πρέπει να είμαστε και λίγο ταπεινοί, κάτι που δε θα έλεγα οτι το βλέπω, το αντίθετο μάλιστα.

Να πάω σε κάτι άλλο πρώτα, αφού πιω μια τελευταία γουλιά από το Benriach Curiositas που άνοιξα πριν από λίγες μέρες και σχεδόν το άδειασα, έχει δεν έχει μέσα μισό dram.

Κάμποσοι από εσάς νομίζω οτι έχετε παρευρεθεί στις πολύ ωραίες βραδιές που έχουν διοργανωθεί από το HOW και παρουσιάστηκαν από την αφεντιά μου. Συνήθως κάνουμε θεματικές βραδιές, με γεωγραφικά κυρίως κριτήρια. Που σημαίνει, οτι όταν βάζουμε σε μια βραδιά Islay ένα whisky, πρέπει όντως να είναι από το Islay και όχι από άλλη περιοχή. Διότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε οτι δεν ξέρω τι μου γίνεται, ή στην καλύτερη περίπτωση οτι είμαι πολύ απρόσεκτος. Παρατηρήθηκε λοιπόν το φαινόμενο, βραδιά με θέμα κάποια περιοχή, να περιέχει whisky από άλλη περιοχή. Μόνο εγώ το είδα? Ο λόγος που το αναφέρω είναι ο εξής: Αν εγώ το είχα κάνει, εγώ ο άσχετος δηλαδή, θα είχανε πέσει να με φάνε. Τώρα δεν άνοιξε μύτη. Θα μου πείτε, το πήρανε χαμπάρι εγώ και πέντε έξι άλλοι, σε όλη την Ελλάδα, σιγά το πράγμα. Από αυτή την οπτική γωνία, ναι, δεν έγινε και τίποτα, άλλωστε το whisky από τη λάθος περιοχή είναι πολύ καλό. Άλλο είναι που με εκνευρίζει. Ότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σωστό ή λάθος, με μοναδικό κριτήριο, όχι την πραγματικότητα, αλλά το αν είναι κάποιος δημοσιοσχετίστας ή όχι. Σε όσους το βλέπουν έτσι, να ευχηθώ περαστικά. Και για την ιστορία να αναφέρω, οτι από εμένα τον άσχετο, σε αυτή τη ζωή, τέτοιο λάθος δεν πρόκειται να δείτε. Αυτά.

Το μισό dram που είπα πριν, πήγε περίπατο. Πρέπει να σκανάρω με το μάτι και να δω τι θα ανοίξω. Κάνω κέφι τύρφη. Βλέπω στην κάβα ένα διακοσαράκι Sheep Dip. Η καλύτερή μου.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: