Περι ανέμων και υδάτων

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Σήμερα δεν έχουμε συγκεκριμένο θέμα. Θα ασχοληθώ με θέματα της επικαιρότητας και γενικά με ότι μου έκανε εντύπωση τον τελευταίο καιρό. Πίνω μια γουλιά Langskip και ξεκινάω.

Πριν από κάτι μέρες, γνωστό περιοδικό διοργάνωσε για ακόμη μια χρονιά, διαγωνισμό για την ανάδειξη του καλύτερου μπαρ στην Ελλάδα. Και αυτό που ήταν εντυπωσιακό, ήταν οι πάρα πολλές υποψηφιότητες. Τόσες πολλές, που θα έλεγα οτι ο κάθε πικραμένος ήταν υποψήφιος. Νικητής αναδείχτηκε το μπαρ Groove από το Βόλο. Ωστόσο, είχαμε πάλι πολλά οξύμωρα και παρατράγουδα. Παρατήρησα οτι επικράτησε μια λογική να μη μείνουν παραπονεμένα τα λεγόμενα βαριά ονόματα της Αθήνας. Με άλλα λόγια, επικράτησε μια λογική διπλωματίας. Και την ίδια στιγμή, είχαμε γκρίνια. Κάποιοι από τους γνωστούς αγνώστους bartenders(shic?) celebrities, ισχυρίζονται οτι δεν ήταν αξιοκρατικά τα κριτήρια για τους νικητές. Πολύ γουστάρω φαγωμάρα.

Έχω ξαναγράψει νομίζω για τις λυκοφιλίες που επικρατούν σε αυτό το χώρο, που μου φαίνεται οτι είναι πολύ πιο ψεύτικος κι από αυτόν της τηλεόρασης. Δεν καταλαβαίνω τι πρόβλημα έχουν αυτοί οι μοδάτοι κύριοι. Δεν ήταν λέει αξιοκρατικά τα κριτήρια. Τώρα το καταλάβατε? Όταν κερδίζατε διάφοροι από εσάς και μένανε στην απέξω μπαρ με ιστορία και εκπληκτικές κάβες, δεν το ξέρατε αυτό? Και φέτος πάλι δεν ξανάγινε? Δεν χρειάζεται να πω ποιος έμεινε απέξω και έπρεπε να είναι μέσα. Αυτοί που είναι το ξέρουν και πιθανόν δεν τους ενδιαφέρει και μάλλον καλά κάνουν .Και όσοι δεν κουνάνε shaker, πάλι πήγαν στον κουβά. Λες και το μπαρ είναι μόνο το shaker και το mixology. Τι παράξενη λέξη κι αυτή. Και έρχομαι πάλι στα παράπονα. Εσείς δε λέτε οτι είσαστε οικογένεια? Τώρα τι έγινε? Μόλις έμεινε κάποιος έξω, πήγε περίπατο. Αυτή η μόδα πάλι, όσοι δουλεύουν σε ένα μπαρ, να είναι οικογένεια με τους υπολοίπους, ξεπερνάει τις διανοητικές μου ικανότητες.

Κι εδώ λοιπόν τα ίδια χάλια με το εξωτερικό, στις συγκεκριμένες βραβεύσεις. Κι εδώ έμειναν απέξω, κάποιοι που θα έπρεπε να είναι από τους πολύ μέσα.; Oπως είχα γράψει και για το Auld Alliance της Σιγκαπούρης, που έμεινε επιδεικτικά απέξω από το Top 50. Μάλιστα όταν το είχα αναφέρει σε συζήτηση με γνωστή κυρία στο χώρο της δημοσιογραφίας ποτού στην Ελλάδα, πήρα την απάντηση οτι δε δικαιούται τίποτα επειδή έχει στο μπαρ καμιά δεκαριά Laphroaig των 70000 ευρώ. Αγαπητή Κυρία Τάδε, δεν είναι επειδή έχει αυτά που έχει και μόνο. Είναι επειδή αντί να κάνει τα λεφτά του Ferrari και Lamborgini, τα έκανε Balvenie, Ardbeg, Springbank και ούτε κι ο ίδιος δεν ξέρει καλά καλά τι άλλο. Ώστε να πηγαίνει όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς στο μαγαζί του για να πιεί σπάνιες εμφιαλώσεις. Εδώ λοιπόν, έτσι σκεφτόμαστε και όπως είναι αναμενόμενο, έτσι δίνουμε και τα βραβεία.

Στον Πύργο Πετρέζα την Τρίτη που μας πέρασε, είχαμε την επίσημη παρουσίαση των whisky για τη σειρά Game of Thrones. Στην εκδήλωση, στην οποία ήμουν προσκεκλημένος, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να παραβρεθώ, παρατέθηκε και δείπνο που συνόδευσε τα ποτά, στα οποία δεν σκοπεύω να αναφερθώ πάλι, γιατί το έχω κάνει αρκετές φορές. Αυτό που θα ήθελα να αναφέρω γιατί με εντυπωσίασε, ήταν ένα άτυπο γκάλοπ μεταξύ των προσκεκλημένων. Περισσότερο από όλα, άρεσε το Oban, κάτι το οποίο μου έκανε μεγάλη εντύπωση, αφού θεωρώ οτι το Clynelish είναι εκτός συναγωνισμού. Πάμε παρακάτω.

Ακούω με πολύ μεγάλη χαρά στις ειδήσεις, ότι καλύτερος γιατρός στην Ευρώπη για το 2019, είναι Έλληνας. Και η χαρά μου είναι διπλή, όταν βλέπω οτι μιλάμε για τον Αργύρη Μαργιόλη, διευθυντή στο Κέντρο Υγείας Αρεόπολης, ο οποίος εργάζεται ακούραστα νύχτα μέρα και έχει βοηθήσει ουκ ολίγες φορές τα παιδιά μου, σε ατυχήματα των καλοκαιρινών μας διακοπών. Τα συγχαρητήριά μας και ευχόμαστε πάντα τέτοια.

Και συνεχίζω με το ίδιο θέμα, αλλά από άλλη οπτική γωνία. Μετά τη χαρά μου για τη βράβευση του Κου Μαργιόλη, έρχεται και η απορία. Σε ρεπορτάζ που παρουσιάζεται σε κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας, μαθαίνω οτι η επίσημη βράβευση θα γίνει στη Μπρατισλάβα, η οποία λέει, είναι στη Σλοβενία. Ούτε ένας από αυτούς που πληρώνονται εκεί μέσα, δεν ξέρει οτι η Μπρατισλάβα είναι η πρωτεύουσα της Σλοβακίας και όχι της Σλοβενίας? Από γνώσεις τίποτα, από γνωριμία όμως φαντάζομαι οτι πάμε καλά, έτσι δεν είναι?

Στο μεταξύ, σε μεγάλη κάβα γνωστής μεγάλης λεωφόρου της Αθήνας, μπαίνω μέσα γιατί κάτι ψάχνω για να αγοράσω. Πέφτει το μάτι μου σε κάτι παράξενο που μοιάζει με κύβο. Ρωτάω τι μέρος του λόγου είναι αυτό και μου λένε οτι είναι λέει ο Κύβος της Nikka. Τι μας λες? Και πόσο λοιπόν κάνει αυτό το κόλπο? Εννιακόσια ευρώ λέει οτι κάνει. Το γράφω και ολογράφως για να είναι πιο χορταστικό. Και ξεκινάω τους υπολογισμούς. Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, πόσο το λαδόξυδο? Είχε μέσα ένα Yoichi δεκάρι, ένα Taketsuru Malt, και δυο ακόμη ποτά. Όσο και βαριά να τα υπολογίσω, δεν τα βγάζω πάνω από 400. Αλλά ξέχασα, είναι ο Κύβος. Ούτε ο Κύβος του Ρούμπικ λυμένος δεν πληρώνεται τόσα.

Και μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό, έρχεται και ο συμπαθής κύριος και λέει οτι βγάζει, λέει, whisky στη Λάρισα.

Ας ανοίξω μια μινιατούρα δεκαράκι Ardbeg, μπας και συνέλθω.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: