Περιοχές και Χαρακτηριστικά

Στο άρθρο της περασμένης εβδομάδας, αναρωτιόμουν αν έχω γράψει κάτι αντίστοιχο κατά το παρελθόν. Αυτή την εβδομάδα δεν έχω απορίες, αλλά είμαι σίγουρος. Και για αυτό θα γράψω πάλι για

Περιοχές και χαρακτηριστικά

Τώρα πολλοί από εσάς θα αναρωτηθούν αν είμαι στα καλά μου, διότι αυτό το έγραψα την περασμένη εβδομάδα. Η αλήθεια είναι οτι λίγο τρέλα υπάρχει, αλλά όχι τόσο πολύ. Διότι ο τίτλος της σημερινής μας επικοινωνίας, θα είναι μεν ολόιδιος με αυτόν της περασμένης εβδομάδας, αλλά το θέμα είναι διαφορετικό. Διότι, εκεί που μεταφερθήκαμε νοερά τις προάλλες, κάνει κρύο, ενώ εκεί που θα πάμε σήμερα, κάνει ζέστη.

Σωστά μαντέψατε, μιλάμε για ρούμι. Όπου κι εδώ υπάρχουν αρκετές διαφορετικές περιοχές, η κάθε μια με τα χαρακτηριστικά της. Πάμε να δούμε αναλυτικά, ποιές είναι αυτές, διευκρινίζοντας οτι θα μιλήσω μόνο για τις βασικές.

Έχουμε και λέμε λοιπόν: Cuba, Central America, South America, British West Indies, Guyana, Jamaica, Martinique and Guadeloupe. Και πάμε τώρα μια μια.

Cuba
Εδώ έχουμε εντελώς βιομηχανοποιημένο ρούμι, αποκλειστικά με βάση τη μελάσα. Που όπως έχουμε πει και στο παρελθόν, είναι παράγωγο της επεξεργασίας του ζαχαροκάλαμου. Σε γενικές γραμμές μιλάμε για ένα ελαφρύ ρούμι, με κάποιες εξαιρέσεις. Οι λεγόμενοι purists δεν το θεωρούν ρούμι, αλλά κάτι σαν ρούμι, που όμως δεν είναι ρούμι. Εγώ θα πω το εξής. Σε όλα τα θέματα, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα, πολλές διαφορετικές απόψεις. Η συγκεκριμένη κατά τη γνώμη μου είναι τραβηγμένη. Ρούμι είναι κι αυτό, χωρίς βέβαια να μπορεί να συγκριθεί με αντίστοιχα από περιοχές που θα δούμε στη συνέχεια. Είπα λοιπόν και πριν. Ελαφρύ σε γενικές γραμμές και με μπόλικη γλύκα, και σχεδόν πάντα με κάποια πρόσθετα. Από αυτά κάπως ξεφεύγει και μας αρέσει, το νόστιμο Havana Club Selection de Maestros.

Central America
Κυμαινόμαστε περίπου στα ίδια επίπεδα με ότι είπα και πριν. Ότι είπα και πριν για τους purists ισχύουν κι εδώ. Κι επαναλαμβάνω πως δεν υπάρχει σύγκριση με περιοχές που θα δούμε παρακάτω, αλλά παρόλα αυτά υπάρχουν κι εδώ αξιόλογα ποτά, όπως το Flor De Cana 18 ετών, ενώ το Belize 7 ετών πάει σε άλλη κατηγορία, και η ποιότητά του είναι για άλλη περιοχή, κι όχι για αυτή, λόγω γεύσεων και πολυπλοκότητας.

South America
Το ίδιο στυλ κι εδώ πάνω κάτω. Στις περισσότερες περιπτώσεις η ποιότητα είναι χαμηλή, ευτυχώς όχι σε όλες. Μας αρέσει το Diplomatico Reserva Exclusiva.

British West Indies
Εδώ θα λέγαμε οτι τα πράγματα σοβαρεύουν. Βεβαίως τα νησιά Barbados και η Jamaica ανήκουν κι αυτές στις χώρες που επίσης μιλάνε αγγλικά, αλλά στο ρούμι είναι και οι δυο χώρες σε διαφορετική κατηγορία. Είναι κάτι σαν το Islay στη Σκωτία, που ενώ είναι νησί, δεν μπαίνει στην κατηγορία Islands, αλλά είναι μια κατηγορία μόνο του. Πάλι για Σκωτία μίλησα. Αυτό είναι ασθένεια, δεν υπάρχει σωτηρία. Πάμε σε πολύ μεγαλύτερη πολυπλοκότητα, με γεύσεις και αρώματα που παραπέμπουν σε ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα ρούμια από τη Santa Lucia, με το νόστιμο Chairmans Reserve. Διαφορετικό ύφος έχει το κλειστό πλέον Caroni από το Trinidad, με το τραχύ άρωμα πετρελαίου σε περίοπτη θέση, ενώ το Callwood Distillery, από τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους, είναι πραγματικά one of a kind, και πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο. Κι εδώ έχουμε παντού την μελάσα σαν πρώτη ύλη, με μοναδική εξαίρεση την αναμενόμενη, δηλαδή το Callwood, που χρησιμοποιεί φρέσκο χυμό ζαχαροκάλαμου, άμβυκα και απευθείας καύση με φλόγα πάνω στον άμβυκα, για να φτιάξει το υπέροχο Arundel.

Barbados
Είπαμε και πριν.Κι εδώ αγγλικά μιλάνε, αλλά το ρούμι μπαίνει σε διαφορετική κατηγορία, το λεγόμενο bajan rum. Κι εδώ η πολυπλοκότητα είναι η λέξη κλειδί, ενώ θα λέγαμε οτι εμπλέκονται ελαφρώς οι φρουτώδεις γεύσεις, καθώς και τα γλυκά μπαχαρικά, όχι όμως σε κλίμακα τέτοια όπως αυτή που θα συναντήσουμε παρακάτω. Μας αρέσουν τα Mount Gay XO και το Doorlys 14 ετών.

Guyana
Βρίσκεται στην Κεντρική Αμερική, αλλά δεν ανήκει ως ρούμι σε αυτή την κατηγορία. Τα ποτά που βγαίνουν εδώ ονομάζονται Demerara Rums, λόγω της ύπαρξης του ποταμού Demerara, στις όχθες του οποίου, ή κοντά του τέλος πάντων, υπήρχαν κατά το παρελθόν ένα σωρό αποστακτήρια, που είναι υπεύθυνα για μερικά από τα κορυφαία ποτά όλων των εποχών. Ονόματα όπως, Skeldon, Blairmont, Port Mourant, Enmore, Uitvlugt, δεν υπάρχουν πλέον, αλλά οι περισσότεροι ξύλινοι άμβυκες αυτών, έχουν μεταφερθεί στο μοναδικό αποστακτήριο εν λειτουργία, το Diamond, το οποίο είναι σπίτι του El Dorado. Εδώ το στυλ είναι πολύ βαρύ, χορταστικό θα λέγαμε, με μεγάλη πολυπλοκότητα σε αρκετές περιπτώσεις, κυρίως στις παλαιότερες εκδόσεις, όταν ακόμη υπήρχαν και τα υπόλοιπα αποστακτήρια. Γλύκα ναι μεν, αλλά ελεγχόμενη και σε λογικά πλαίσια, με τα μπαχάρια να έχουν τον πρώτο λόγο. Μας αρέσει το El Dorado 21 ετών, που είναι και από τα λίγα αυτής της κατηγορίας που μπορώ εγώ προσωπικά να πιω, αφού για παλαιότερα τύπου Skeldon, πρέπει να πουλήσω οικόπεδο για να πιω.

Jamaica
Οπως και στην προηγούμενη κατηγορία, θα λέγαμε οτι εδώ αγριεύει το πράγμα, με ρούμια που είναι τρομερά ναι μεν, αλλά δεν είναι για όλους. Η Jamaica παραδοσιακά φτιάχνει ρούμι σε άμβυκα, κάτι που όμως φθίνει με τον καιρό για λόγους κόστους, και μόνο δυο αποστακτήρια, Hampden και Worthy Park κάνουν απόσταξη αποκλειστικά σε άμβυκα. Το στυλ εδώ είναι χαρακτηριστικό. Μυρωδιά κόλλας, μαζί με ελαιώδεις γεύσεις, κυρίως αυτή της ωμής ελιάς, δίνουν τον τόνο, χωρίς να λείπει η γλύκα, πάντα σε λογικά πλαίσια. Και το κυριότερο. Εδώ είναι το βασίλειο των εστέρων, των χημικών ενώσεων που προκύπτουν κυρίως κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, και χαρίζουν φρουτώδη χαρακτηριστικά. Σημειωτέον οτι Hampden και Worthy Park εχουν τις μεγαλύτερες χρονικά ζυμώσεις στον κόσμο, ανεξαρτήτως αποστάγματος, κι αυτό έχει τη σημασία του. Στον κατάλογο του HOW, φιγουράρουν τρία εκπληκτικά ρούμια. Αν δεν έχετε δοκιμάσει ακόμη κάποιο από τα Hampden Overproof, Hampden 8 ετών και Navy Island Navy Strength, καλό θα είναι να συντομεύετε.

Martinique and Guadeloupe
Και λέμε οτι εδώ μιλούν γαλλικά. Αλλά δεν είναι αυτή η βασική διαφορά. Η παραγωγή εδώ γίνεται από φρέσκο χυμό ζαχαροκάλαμου, κι όχι μελάσα. Η απόσταξη γίνεται παραδοσιακά σε στήλες, διαφόρων ειδών, ενώ το αποστακτήριο Bielle στο νησί Marie Galante, που υπάγεται διοικητικά στη Γουαδελούπη, διαθέτουν και στήλες και άμβυκα, στον οποίο φτιάχνεται το υπέροχο Rhum Rhum, το οποίο παρεμπιπτόντως έρχεται σε κάποιες μικρές ποσότητες στη χώρα μας, και είναι προσωπική μου παράλειψη το ότι δεν είναι ακόμη στον κατάλογό μας. Το στυλ εδώ έχει ως εξής. Γήινες αποχρώσεις και κυρίως γρασίδι, μπερδεύονται με λίγα φρούτα, ξηρούς καρπούς, και κάποιες πιο γλυκές γεύσεις, όπως βανίλες και καραμέλες. Φυσικά η πολυπλοκότητα είναι εδώ αυτονόητη.Κατά τεκμήριο μιλάμε για ρούμια υψηλού επιπέδου, πολλά από τα οποία για να τα πιώ, θα πρέπει πάλι να πάω σε πώληση οικοπέδου. Στον κατάλογό μας υπάρχουν τα νόστιμα Clement Select Barrel και JM XO, ωστόσο θα πρέπει να πω οτι τα βαριά χαρτιά είναι ακόμη πίσω, μιας και δεν υπάρχει αντιπροσώπευση στην Ελλάδα. Τώρα, το ποιά είναι αυτά, δεν πρόκειται να το πω από εδώ. Διότι, από τη στιγμή που δεν έρχονται στην Ελλάδα, δεν ενδιαφέρουν τους αγαπητούς αναγνώστες, ενώ για τις εταιρείες που προφανώς και τις ενδιαφέρει, αποφάσισα οτι δεν θα μοιράζομαι στο μέλλον, τις όποιες γνώσεις έχω.

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα