Σκωτία και Ιρλανδία

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Ή μήπως Ιρλανδία και Σκωτία? Μου θυμίζει λίγο τις παρεξηγήσεις που γίνονταν, συνήθως παλιότερα, στα νυχτερινά κέντρα, όταν οι βασικοί τραγουδιστές των σχημάτων, μάλωναν για το ποιος θα έχει σε πιο περίοπτη θέση το όνομά του στην ταμπέλα. Σκωτία κι Ιρλανδία λοιπόν, ή Ιρλανδία και Σκωτία?

Σε αντίθεση όμως με τις ταμπέλες των νυχτερινών κέντρων, όπου εκεί είχαμε κανονικό καβγά, εδώ δεν υπάρχει κανένας καβγάς, παρά μόνο σε επίπεδο πλάκας. Είναι άλλωστε γνωστό, ότι οι λαοί των δυο αυτών ποτοπαραγωγικών χωρών, είναι μεταξύ τους αγαπημένοι και δεν έχουν τέτοια προβλήματα, αφού καταλαβαίνουν το αυτονόητο. Οτι δηλαδή το whisk(e)y είναι για να ενώνει κι όχι για να χωρίζει. Θα πιω λίγο από το σπουδαίο Glendronach 12 ετών και θα γράψω κι άλλα για αυτό το θέμα.

Αφορμή για τη σημερινή μου ιδέα στάθηκε μια ερώτηση ενός κυρίου, τις προάλλες που βρισκόμουν σε παρουσίαση μερικών εξαιρετικών whiskies, όπως τα Benriach Curiositas και Bunnahabhain 12 ετών. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης λοιπόν, ο κύριος με ρώτησε αν προτιμώ Σκωτία ή Ιρλανδία, καθώς επίσης κι αν μπορώ να ονομάσω ένα καλό pure pot still. Νομίζω πως ξεχάστηκα και δεν απάντησα ούτε το ένα ούτε και το άλλο. Για το πρώτο ερώτημα, δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση. Όλα μου αρέσουν, αρκεί να μιλάμε για ωραίο ποτό. Και τις δυο χώρες τις αγαπάω, έστω κι αν έχω πάει πολλές φορές μόνο στη μια, δεν χρειάζεται να πω ποια είναι αυτή. Σε ότι αφορά στο δεύτερο ερώτημα, δε χρειάζεται να σκεφτώ και πολύ, ως προς το καλύτερο. Ναι μεν αυτά που μου έρχονται στο μυαλό είναι τρία, αλλά ένα είναι αυτό που ξεχωρίζει. Υπάρχουν τα Green Spot, Powers John Lane και Redbreast, με το τελευταίο όμως, ειδικά στην απίθανη δωδεκάχρονη έκδοσή του, να είναι ασυναγώνιστο.

Η Σκωτία κατά βάση έχει διπλή απόσταξη, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ενώ η Ιρλανδία στην πλειοψηφία τριπλή. Ωστόσο, με τα Cooley και Kilbeggan, στα οποία αφιερώσαμε σχετικό άρθρο, και τα οποία κάνουν δυο φορές απόσταξη, είναι δύσκολο κανείς να περιγράψει με σαφήνεια το γενικότερο στυλ του ιρλανδικού whiskey, υπό την έννοια, οτι σε αυτή τη χώρα μπορεί να βρει κανείς όλα τα στυλ. Blended, single malt, blended malt, grain και επιπλέον pure pot still, όπως είπαμε και παραπάνω. Δηλαδή, ενώ κάποιος έχει στο μυαλό του τριπλή απόσταξη όταν μιλάει για Ιρλανδία, του σκάει ξαφνικά το σπουδαίο τυρφώδες Connemara Peated και το ξανασκέφτεται.

Και τώρα δυο ανέκδοτα που λένε στην Σκωτία για τους Ιρλανδούς, και αντίστροφα.

Γιατί οι ιρλανδοί ποτοποιοί αποστάζουν το whiskey τους τρεις φορές κι όχι δυο? Επειδή δεν τα καταφέρνουν με τις δυο αποστάξεις να το πετύχουν και χρειάζονται και τρίτη φορά.

Γιατί οι σκωτσέζοι γράφουν το whisky τους με ένα γράμμα λιγότερο, δηλαδή whisky και όχι whiskey? Διότι έτσι είναι πιο φθηνή η εκτύπωση,

Φυσικά ούτε το πρώτο, ούτε και το δεύτερο ανέκδοτο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Και στην ουσία οι διαφορές ανάμεσα στα δυο whisky, η whiskey αν προτιμάτε, δεν βρίσκονται στα ανέκδοτα. Το ιρλανδικό whiskey εχει διαφορετικές καταβολές από το σκωτσέζικο, οι οποίες είναι πολύ χρήσιμο να αναδεικνύονται. Πρόκειται λοιπόν για πολυσύνθετο θέμα που απαιτεί πολλή σκέψη. Πάντως η απάντηση που έχουν στο μυαλό τους ορισμένοι, οτι δηλαδή πρόκειται ακριβώς για το ίδιο πράγμα, αλλά με διαφορετική γεωγραφική καταγωγή, απέχει αρκετά από την πραγματικότητα.

Θα βάλω ένα ποτηράκι Jameson για να το φιλοσοφήσω, και μέχρι την επόμενη εβδομάδα

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 25 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: