Τα νέα της αγοράς

Το σημερινό μας θέμα, όπως έχω πει και παλαιότερα, είναι από τα αγαπημένα αυτής της στήλης .Και ο σκοπός που επιλέξαμε να αναφερόμαστε στο  θέμα, που και που, είναι συγκεκριμένος. Να ενημερώνουμε το αναγνωστικό κοινό για το πως κινείται η αγορά του εξωτερικού, ώστε να δίνουμε ιδέες για το τι θα αγοράσετε, αλλά κυρίως για το τί δεν θα αγοράσετε. Πάμε λοιπόν ξανά με 

Τα νέα της αγοράς

Πέρασαν πολλές μέρες που δεν έχω ξυριστεί. Ο θάνατος του πλέον καλού και αδελφικού μου φίλου, με έχει καταπονήσει τρομερά. Η ζωή όμως πρέπει να συνεχιστεί, και για να πάρω λίγο από το ατέλείωτο χιούμορ του εκλιπώντος, θα πω οτι όντας αξύριστος, μπορώ να ευλογήσω και λίγο τα γένια μου. Δε θυμάμαι μέχρι τώρα κάποια φορά που να έπεσα έξω στις προβλέψεις μου. Θυμάστε τι κάζο έπαθαν όσοι βιάστηκαν να δώσουν πεντοχίλιαρα για Macallan Genesis, όταν έφτασαν να πωλούνται 1800 λίρες. Τώρα φαίνεται πως ξεκίνησαν τα όργανα με τα Macallan Folio. Πάμε στην πρώτη χρονικά δημοπρασία.

Macallan Folio λοιπόν στην πρώτη θέση, η πρώτη έκδοση φυσικά. Είπαμε οτι όλο αυτό λειτουργεί σαν τα βιβλία. Η πρώτη έκδοση έχει τη μεγαλύτερη αξία. Το ίδιο και τα whisky. Η πρώτη έκδοση του Folio λοιπόν, στα 11.900. Ποιό είναι το πρόβλημα θα μου πείτε. Για μένα κανένα. Για όσους έδωσαν όμως πριν 40 μέρες 16.000, είναι πρόβλημα. Διότι δεν διαβάζουν τη στήλη. Βέβαια τώρα που το ξανασκέφτομαι, όποιος έχει δεκάξι χιλιάρικα για να αγοράσει ποτό, μάλλον δεν θα ιδρώσει το αυτί του για 4100 χασούρα. Πάντως κανείς δεν θέλει να χάνει χρήματα. Αμέσως μετά η δεύτερη έκδοση του Folio με 5500 και 5000 και μετά ένας στρατός από μεσαίας τιμής Macallan. Εκπληκτικές επιδόσεις πάλι από τα Springbank.

Και με το Springbank πάω στην επόμενη δημοπρασία, διότι ήταν ο νικητής.

Όχι όμως με το πρώτο όνομα της φίρμας, αλλά με το τρίτο τη τάξει, το τριπλής απόσταξης Hazelburn. Και μάλιστα όχι με φιάλη, αφού δεν υπάρχει φιάλη Hazelburn που μπορεί να πουληθεί 43.000 λίρες, αλλά βαρέλι και μάλιστα fresh rum, που περιείχε, κατά τη στιγμή που ανέβαινε η δημοπρασία στο διαδίκτυο, 116 φιάλες. Και λέω κατά τη στιγμή, διότι αυτό μετά από μέρες μπορεί να αλλάξει, αφού οι Άγγελοι πάρουν λίγο ακόμη από το μερίδιό τους. Τα έχουμε πει για το Μερίδιο των Αγγέλων. Το ποτό είχε παλαίωση 25 ετών, αλλά και πάλι μου φαίνεται πολύ ακριβό. Διότι μιλάμε για πάνω από 450 ευρώ ανά φιάλη, πριν τα έξοδα εμφιαλώσεως, πριν τα μεταφορικά για τη χώρα του πλειοδότη, πριν τον φόρο κατανάλωσης, πριν το φπα. Συνολικά πάνω από 620 ευρώ, αλλά για Hazelburn, όχι για Springbank. Από την άλλη βέβαια, Sprìngbank 25 ετών πιάνει 2500 περίπου. Θέμα οπτικής λοιπόν.

Αμέσως μετά μας άρεσε πολύ η δεύτερη θέση. Ένα τρίπτυχο από τρια Brora 500 ml , 38, 43 και 48 ετών αντιστοίχως, σε λουσάτη ξύλινη συσκευασία. Για 28.500 λίρες μπορούσε να γίνει δικό μου στον ύπνο μου φυσικά. Κι αμέσως μετά κάμποσα Macallan και καναδυό Karuizawa. Αλλά το κλου της βραδιάς κατά τη γνώμη μας, ήταν το ασυναγώνιστο Ardbeg 25 ετών έκδοσης 1959, από τον ανεξάρτητο εμφιαλωτή Cadenheads ιδιοκτησίας των ιδιοκτητών του Springbank βεβαίως βεβαίως. Δυστυχώς δεν έχω 19.000 λίρες.

Έχω όμως κάτι ψιλά και θα πιώ ένα δωδεκάρι Highland Park για να συνέλθω.

Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα