Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Βουτιά στο παρελθόν

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Το να πίνεις whisky δεν έχει να κάνει μόνο με την απόλαυση, αυτή καθαυτή, αλλά είναι το τελικό αποτέλεσμα μιας διαδικασίας, που πίσω της κρύβει, όχι μόνο εκατοντάδες ώρες δουλειάς και δημιουργικότητας, αλλά κυρίως κρύβει ιστορία. Είτε μιλάμε για την ιστορία κάθε μάρκας και κάθε αποστακτηρίου, είτε μιλάμε γενικότερα για την ιστορία του ποτού.

Το Ghost and Rare Glenury Royal που πίναμε την περασμένη εβδομάδα, πήγε περίπατο, αλλά χρειάζομαι κάτι για να με εμπνεύσει, για αυτό και θα βάλω ένα dram από το πάντα σπουδαίο δωδεκάρι Dalmore και βλέπουμε για αργότερα. Κι όλα αυτά διότι, έστω κι αν αυτή η ώρα που γράφω είναι περασμένα μεσάνυχτα, εγώ θα κάνω

Βουτιά στο παρελθόν

Να ρίξουμε δηλαδή μια ματιά σε ότι προηγήθηκε του 1824, οπότε και δόθηκε η πρώτη επίσημη άδεια παραγωγής whisky στη Σκωτία. Η διαδικασία λοιπόν της απόσταξης, φαίνεται να είναι γνωστή από πολύ παλιά στους αρχαίους Αιγυπτίους και τους Κινέζους. Ωστόσο, δεν μιλάμε για απόσταξη ποτού, αλλά για μια τεχνική για την παραγωγή αρωμάτων. Αν μιλάμε αμιγώς για κάτι που πίνεται, ως αποτέλεσμα απόσταξης, θα πρέπει να ανατρέξουμε στον ενδέκατο αιώνα, όταν ανακαλύφθηκε η απόσταξη από κρασί, για την παραγωγή σκληρού αλκοόλ, μια ανακάλυψη που έγινε από μοναχούς. Η πρακτική αυτή διαδόθηκε ταχύτατα, κυρίως λόγω των αποτελεσμάτων που έφερνε η κατανάλωση του aqua vitae, του νερού της ζωής δηλαδή. Και αν στα νοτιότερα κράτη, όπως ας πούμε η Γαλλία, μπορούσε να γίνει απόσταξη από κρασί, επειδή υπήρχαν σταφύλια, αυτό δε μπορούσε να γίνει σε πιο ψυχρά βόρεια κλίματα, κι έτσι δημιουργήθηκε η απόσταξη από ζυμωμένα δημητριακά. Έτσι λοιπόν τον δωδέκατο αιώνα φαίνεται να ξεκίνησε η απόσταξη whisky στην Ιρλανδία, ωστόσο την ίδια χρονική περίοδο υπάρχουν σχετικά ασαφείς πληροφορίες οτι γινόταν το ίδιο και στο νησί Islay της Σκωτίας.

Και δεν υπάρχει ιστορία, που να μη συνοδεύεται με θρύλους. Στην περίπτωση αυτή, ανεξαρτήτως αν οι εφευρέτες της απόσταξης που μας ενδιαφέρει είναι ιρλανδοί μοναχοί, ή σκωτσέζοι αγρότες, υπάρχει ο θρύλος του ιρλανδού γίγαντα, ο οποίος με ένα και μόνο άλμα, πηδάει από την Ιρλανδία στη Σκωτία με ένα βαρέλι whisky στην πλάτη του. Και για να είμαστε πιο ακριβείς, κουβαλάει ένα βαρέλι usque baugh, όπως ονομάζεται το ποτό στην ιρλανδική εκδοχή της γαέλικης γλώσσας, η οποία είναι η παλιά κέλτικη διάλεκτος.

Όλα αυτά όμως αφορούν στο θρύλο. Αν μιλάμε για πραγματικότητα, η πρώτη γραπτή αναφορά για whisky, έρχεται το 1494. Είναι τότε που αναφέρεται στα αρχεία μια παραγγελία του βασιλιά James του τέταρτου, στον Friar John Cor, για βύνη που προορίζεται για την παραγωγή aqua vitae, όπως ακριβώς αναφέρεται στο έγγραφο. Αργότερα τον δέκατο έκτο αιώνα, οι μοναχοί εκμεταλλευόμενοι την απομόνωση των μοναστηριών, εργάζονται εκεί ως ποτοποιοί, αλλά το 1745 είναι η χρονιά που η παράνομη απόσταξη εκτινάσσεται και είναι για πολύ σοβαρό λόγο. Μετά τη μάχη του Culloden και την ήττα των Σκωτσέζων από τους Άγγλους, η αγγλική μοναρχία επιβάλλει ένα πολύ βάρβαρο μέτρο. Κάθε σκωτσέζος επιτρέπεται να έχει στην ιδιοκτησία του μόνο ένα αχυρένιο μικρό σπίτι και μια μόνο αγελάδα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η διαβίωση είναι αδύνατη, οπότε και στρέφονται στην παράνομη απόσταξη για λόγους βιοποριστικούς. Και επειδή έφτιαχναν παράνομα το αλκοόλ τους νύχτα με γεμάτο φεγγάρι, έγιναν γνωστοί ως moonshiners. Ωστόσο, στις μεγάλες φάρμες που διατηρούσαν οι σημαντικοί ευγενείς σκωτσέζοι γαιοκτήμονες, επιτρεπόταν η απόσταξη, μόνο για ιδιωτική χρήση και το 1779, η επιτρεπόμενη ποσότητα έγινε δυο γαλόνια, από δέκα που ήταν πριν. Και το 1784 αρχίζει να δίνεται μια επισημότητα στο ζήτημα, με την καθιέρωση συγκεκριμένων χρεώσεων φόρων για τα Highlands, ώσπου το 1824 δίνεται η πρώτη επίσημη άδεια στο Glenlivet.

Πέρασε πολύ η ώρα και θέλω να πιώ κάτι τυρφώδες. Λίγο Wolfburn Morven είναι οτι πρέπει για να συνεχίσω το βράδυ μου.

Μέχρι την επόμενη εβδομάδα

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 25 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: