Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Whisky Faces: Αλέξανδρος Σουρμπάτης

Αλέξανδρος Σουρμπάτης



Μαζί μας σήμερα στην ενότητα Whisky Faces ο Αλέξανδρος Σουρμπάτης. Ο περισσότερος κόσμος που ασχολείται με το ποτό στην Ελλάδα τον γνωρίζει, και δεν χρειάζεται να κάνω εισαγωγή. Θα μας πει πολλά και διάφορα, οπότε ας μη χρονοτριβούμε.

Αλέξανδρε πες μας σε παρακαλώ ποιά ήταν η πρώτη σου επαφή με το whisky
Η πρώτη μου επαφή με το ουίσκι δεν θυμάμαι πότε ήταν, μα δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που σταμάτησε ο χρόνος και το ουίσκι έγινε η πρωταρχική μου σκέψη και πεδίο μελέτης. Καλοκαίρι του 2009 λοιπόν γνώρισα στα Χανιά όπου δούλευα τον Γιώργο Παπαδογούλα σε μια εκπαίδευση ο οποίος γυρνούσε την Ελλάδα με το Johnnie Walker black label. Κόλλησα μια για πάντα!
Στην παρούσα φάση ποιά είναι η σχέση σου με το whisky και με τι ασχολείσαι?
Εν έτει 2020 βρίσκομαι στη θέση του brand ambassador στο whisky portfolio της εταιρείας Τσακνάκης premium brands για όλη την Ελλάδα και η σχέση μου με το ουίσκι έχει αποκτήσει δύο πρόσωπα. Το επαγγελματικό, όπου μιλάω και εκπαιδεύω συναδέλφους, ιδιοκτήτες μπαρ αλλά και καταναλωτές κυρίως για τα Arran, Glenfarclas, Kilchoman, Port Askaig, Teeling, Eagle Rare bourbon, Sazerac rye, Matsui και μερικά ακόμα. Και υπάρχει και το ρομαντικό/προσωπικό όπου ως ιδρυτικό μέλος της Greek Whisky Association κάνω πλήθος παρουσιάσεων στα μέλη μας σε οτιδήποτε ουίσκι βρεθεί στο τραπέζι των γευσιγνωσιών μας.
Που δίνεις μεγαλύτερη βαρύτητα? Στο whisky σαν κάτι που αγαπάς, ή σαν μέσο να βγάζεις τα προς το ζείν?
Δεν έχω εστιάσει ακριβώς στο που δίνω μεγαλύτερη βαρύτητα, αλλά σίγουρα το ουίσκι ήταν, είναι και θα είναι κάτι που αγαπώ πολύ. Το ότι στην πορεία της επαγγαλματικής μου καριέρας ως μπαρμαν βρέθηκα να πληρώνομαι γι’αυτό ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να μου συμβεί. Επίσης μετά την ευτυχή συγκυρία της ίδρυσης της Greek Whisky Association με φίλους η ενασχόλησή μου με αυτό είναι κάτι το οποίο δουλεύει 100% με την αγάπη για το ουίσκι χωρίς καμία υλική ανταμοιβή.
Πως βλέπεις τον Έλληνα σαν καταναλωτή? Γνώσεις υπάρχουν?
Ο Έλληνας ως καταναλωτής ουίσκι είναι πολύ ψηλά στο ευρωπαϊκό μ.ο., παρ΄όλα αυτά εμπεριστατωμένη γνώση άρχισε να αποκτά τα τελευταία δέκα χρόνια με την άνθιση των single malt στην αγορά. Παλιότερα 3-4 blended είχε ως επιλογή, τώρα έχει εκατοντάδες φιάλες σε ένα ράφι για να διαλέξει. Και σ’αυτό ευθύνόμαστε εμείς οι μπαρμαν που τα φέραμε στα μπαρ μας και δεν φοβηθήκαμε ακόμα και κοκτέηλ να φτιάξουμε ώστε να γκρεμίσουμε τα ταμπού περί σκέτου και “αμόλυντου” υγρού στο ποτήρι.
Απο τους υπόλοιπους καταναλωτές ποιό λαό θα ξεχώριζες?
Ξεκάθαρα βρίσκονται σε περίοπτη θέση οι Γερμανοί με την αμέριστη ενασχόλησή τους, με πολυάριθμες ενεξάρτητες εμφιαλώσεις, οι Γάλλοι με την ακατάπαυστη κατανάλωσή τους και ως διάτων αστέρας θα έλεγα οι Δανοί οι οποίοι και καταναλώνουν αρκετό single malt (ειδικά από Campbeltown ) και φτιάχνουν ένα από τα καλύτερα ουίσκι σίκαλης στον κόσμο.
Τώρα πες μας μερικά dram που σου αρέσουν για καθημερινή χρήση.Μην πεις βαριά, γιατί αμέσως έρχεται σχετική ερώτηση.
Χμμμ… δύσκολη και συνάμα εύκολη ερώτηση. Glenfarclas 15 είναι το υπεραγαπημένο μου και ίσως μακράν το πιο γεμάτο, πλήρες και ταυτόχρονα οικονομικό για κάθε μέρα. Ως λάτρης της τύρφης όμως δεν μπορώ να παραλείψω το διαχρονικό Ardbeg 10, το εντυπωσιακό Wolfburn Aurora και το ρηξικέλευθο Teeling single malt.
Τώρα πες μας μερικά once in a life time drams.Ποιά σου άρεσαν περισσότερο?
Ήμουν πολύ τυχερός όλα αυτά τα χρόνια και ειδικά μετά το 2015 που γνώρισα τον Νίκο Χατζηανδρέα. Μαζί του έχω πιεί πολλά once in a lifetime ουίσκι. Θα αναφέρω μερικά από αυτά κι ελπίζω να μην πέσει φωτιά να μας κάψει. Lagavulin 21 1st edition, Brora 30 του 2007, Macallan 25 sherry cask του 1990, Ardbeg 1977, Ardbeg single cask του 2000, Caperdonich 36 από Duncan Taylor, Glen Grant του 1958 από Gordon Macphail είναι μόνο κάποια από τα διαμάντια που έχουν αγγίξει τα χείλη μου.
Μιας και ξέρω οτι είσαι πολυταξιδεμένος, πες μας και κάποια αγαπημένα μπαρ του εξωτερικού.
Αγαπημένα μπαρ του εξωτερικού είναι το Peppi’s Cellar στη Νέα Υόρκη, όπως και το Dead Rabbit για την τρελή συλλογή του σε Ιρλανδικά ουίσκι. Ένα από τα καλύτερα μπαρ που έχω πάει είναι το Stockton στο Χονγκ Κονγκ, όπως και το 001 στην ίδια πόλη. Αν ο δρόμος σας βγάλει στη Νότια Κορέα μη χάσετε με τίποτα το Le Chamber και το White bar. Στην Ευρώπη έχω αρκετά υπεραγαπημένα, όπως το Lost & Found στην Λευκωσία, το Mag cafe και το Stage Dining στο Μιλάνο, το Beckett’s Kopf, το bar Central και το Immertreu στο Βερολίνο. Υπάρχουν πάρα πολλά ακόμα, αν κάποιος χρειαστεί κάποτε πληροφορίες να μη διστάσει να με ρωτήσει, έχω πολλές επιλογές για αρκετές πόλεις.
Κάποιο άλλο ποτό πίνεις?
Πίνω ευχάριστα αρκετό ρούμι, κυρίως χωρίς ή με ελάχιστη πρόσθετη ζάχαρη (ας μην αρχίσουμε αυτό το κεφάλαιο εδώ, χρειαζόμαστε πολύ ώρα και αρκετές λέξεις) και πέραν του δέοντος κρασί. Σε όλα τα χρώματα, λευκό, ροζέ κι ερυθρό.
Ποιά η γνώμη σου για τη χρήση malt ουίσκι σε κοκτέηλ;
Δεν έχω κανένα ταμπού για την χρήση malt ουίσκι σε κοκτέηλ, έχω φτιάξει μέχρι και κοκτέηλ με Ardbeg 10 το οποίο είχα αρωματίσει με φράουλες. Και δεν θα έπρεπε να υπάρχει και ταμπού, γιατί αν επέλεγε ο Gordon Ramsay για την παρασκευή ενός παστίτσιου μοσχάρι kobe δεν θα του έλεγε κανείς τίποτα. Άρα γιατί να απορρίψουμε τη χρήση ενός malt σε συνδυασμό με άλλα υλικά;


Μέχρι τη επόμενη εβδομάδα

Στην υγεία σας.


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 25 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: