Μου φαίνεται οτι τώρα τελευταία έχω αφήσει λίγο πιο πίσω το whisky κι ασχολούμαι λίγο περισσότερο με το ρούμι.Την περασμένη εβδομάδα πήγαμε μια βόλτα στη Τζαμάικα, με τις ωραίες παραλίες και τα ωραία ρούμια. Μου άρεσε η βόλτα και λέω να μείνω λίγο ακόμη εδώ. Σήμερα θα μιλήσουμε για
Γειά σας wine enthousiasts!
Από παιδί θυμάμαι πως αγαπούσα πολύ τις ιστορίες, τόσο που έμενα ξάγρυπνη μέχρι να σκαρφιστεί ο μπαμπάς μου ένα παραμύθι για να με νανουρίσει.
Όταν ακούω Τζαμάικα, πολλά είναι αυτά που μου έρχονται στο μυαλό. Καταρχάς,
ένα απο τα αγαπημένα μου τραγούδια, που άκουγα σαν παιδάκι. Νομίζω οτι
πρέπει να ήμουν πέντε χρονών, όταν ο Μάνος Λοίζος έγραψε τη μουσική, και ο
Λευτέρης Παπαδόπουλος υπέγραψε τους στίχους, για ακόμη ένα απο τα θρυλικά
τραγούδια της ελληνικής δισκογραφίας. Η πρώτη εκέλεση ήταν απο τον αείμνηστο
Γιάννη Καλατζή το 1971 κι αμέσως μετά ακολούθησε ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ενώ
υπάρχει και μια εκτέλεση απο τα ιερά τέρατα Χαρούλα Αλεξίου και Δήμητρα
Γαλάνη.
Αυτή την εβδομάδα θα ρίξουμε μια ματιά στο πως κινήθηκε η αγορά στο whisky
σε παγκόσμιο επίπεδο. Ξεκινάω απο την αρένα της Γκλασκώβης, όπου είχαμε μετά
απο πολύ καιρό ολοκληρωτική κυριαρχία για τα γιαπωνέζικα.
Μπορεί το θερμόμετρο να είναι κολλημένο σε υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες, όμως γνωρίζουμε πολύ καλά ότι καλοκαίρι όλο τον χρόνο δεν γίνεται. Έχω πάψει να συγκαταλέγω τον Σεπτέμβριο στο φθινόπωρο - για μένα είναι πλέον καλοκαιρινός μήνας (όσο παραμένει το μαύρισμα στο δέρμα μας δηλ).
Κάθε φορά που ανοίγω ένα μπουκάλι κρασί, κλείνω για λίγο τα μάτια μου και φτιάχνω μια εικόνα. Μπορεί να είναι η εικόνα ενός καταπράσινου αμπελώνα, ένα γραφικό οινοποιείο στην αρχαία Νεμέα, είτε στεφάνια πλεγμένα από ασύρτικο στη Σαντορίνη.
Μαζί μας σήμερα στην ενότητα Whisky Faces ο Αλέξανδρος Σουρμπάτης. Ο
περισσότερος κόσμος που ασχολείται με το ποτό στην Ελλάδα τον γνωρίζει, και
δεν χρειάζεται να κάνω εισαγωγή. Θα μας πει πολλά και διάφορα, οπότε ας μη
χρονοτριβούμε.
Δεν ξέρω αν φταίει το οτι ανήκω στα ζώδια του νερού, όμως το μυαλό μου
τρέχει πάντα στη θάλασσα. Η κατάσταση χειροτερεύει(?) όταν διανύουμε
καλοκαιρινούς μήνες, καλή ώρα όπως τώρα, μιας κι ο Σεπτέμβρης στο δικό μου
μυαλό είναι καλοκαιρινός μήνας. Τέλος πάντων, λέω σήμερα να πάμε μια βόλτα
στα νησιά της Σκωτίας.
Ως γνωστή pizzalover, δεν γινόταν να μην μιλήσω για το πάντρεμα πίτσας - κρασιού.