Πάει πολύ λίγος καιρός, δυο εβδομάδες θαρρώ, που κάναμε αφιέρωμα σε ένα από τα σπουδαιότερα αποστακτήρια του Speyside, το τεράστιο Mortlach. Σήμερα θα παραμείνουμε στα αφιερώματα, θα αλλάξουμε όμως λίγο γειτονιά. Θα μεταφερθούμε, όχι πολύ μακριά, θα πάμε 24 περίπου χιλιόμετρα νότια του Inverness και θα μιλήσουμε για το
Μετά από πολύ καιρό, θα επανέλθω σε ένα από τα αγαπημένα θέματα αυτής της στήλης. Νομίζω πρέπει να είναι πάνω από δυο μήνες που δεν ασχολήθηκα με
Σε αυτή την πρώτη μας επικοινωνία για το 2019, θα ήθελα να ξεκινήσω με τις ευχές. Εύχομαι λοιπόν σε όλο τον κόσμο, μια καλή και δημιουργική χρονιά, με επιτυχίες και κυρίως υγεία. Πάμε τώρα στο σημερινό θέμα. Από τα πιο σημαντικά γεγονότα για τη χώρα μας, σε ότι αφορά στο whisky, θεωρώ οτι είναι η επίσημη παρουσία ενός τεράστιου αποστακτηρίου, που μέχρι τώρα είχαμε την ευκαιρία να το βρίσκουμε στην Ελλάδα, μόνο από κάποιες περιστασιακές παράλληλες εισαγωγές, αφού η ιδιοκτήτρια εταιρία για κάποιους άγνωστους σε εμάς λόγους, δεν το είχε στα πλάνα της για εισαγωγή στη χώρα μας. Σήμερα μιλάμε για το
Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά και πάλι. Για σήμερα λέω να ασχοληθώ με έναν πόλεμο που μαίνεται για εκατοντάδες χρόνια. Φυσικά μιλάμε μόνο για πόλεμο της πλάκας, όπως θα διαπιστώσετε και στη συνέχεια. Διότι μόνο για πλάκα οι σκωτσέζοι τσακώνονται για τέτοια ζητήματα. Οι Speysiders θεωρούν οτι τα δικά τους whisky είναι τα καλύτερα, το ίδιο όμως λένε και οι peat freaks. Πάμε να τα δούμε λίγο κι εμείς και να καλαμπουρίσουμε.
Καταρχάς, θα ήθελα να ευχηθώ στους αναγνώστες αυτής της στήλης και γενικά σε όλο τον κόσμο, Χρόνια Πολλά για τις Άγιες αυτές ημέρες και ο καινούριος χρόνος να μας βρεί όλους υγιείς. Ακόμη, θα ήθελα να μην ξεχνάμε και τους συμπολίτες μας που δοκιμάζονται, με διάφορους τρόπους και ο καθένας μας ας βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους, με όποιο τρόπο μπορεί.
Μετά από αρκετό καιρό, σήμερα θα επανέλθω στα αφιερώματα. Και θα επανέλθω για σπουδαίο λόγο. Τελευταία φορά που έκανα κάτι τέτοιο, ήταν για το Glen Scotia από το Campeltown και τα νοτιοδυτικά Highlands. Σήμερα φεύγουμε από εκεί και πάμε στον άγριο σκωτσέζικο βορρά και συγκεκριμένα στα βορειοανατολικά Highlands. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το
Οι βόλτες στο κέντρο της Αθήνας δείχνουν οτι μπήκαμε για τα καλά στην εορταστική περίοδο. Τώρα που το σκέφτομαι, από τα μισά του Νοέμβρη τα περισσότερα κεντρικά σημεία και σχεδόν όλοι οι βασικοί δρόμοι, είναι στολισμένοι και με έξτρα φωταγώγηση. Μου φαίνεται οτι γίναμε Λονδίνο. Εορταστική ατμόσφαιρα λοιπόν, και από τα πρώτα που μας έρχεται στο μυαλό είναι το ποτό, εκτός φυσικά από δώρα και φαγητό. Άλλος προτιμάει σαμπάνια, όχι εγώ, άλλος κρασί, εγώ μόνο με παρέα και άλλος προτιμάει καθαρό ποτό, αυτός είμαι εγώ. Πάμε λοιπόν να δούμε μερικές προτάσεις που έχω.
Αυτή την εβδομάδα θα ασχοληθούμε με ορισμένα θέματα της επικαιρότητας και ακόμη μερικά που μου έκαναν εντύπωση τον τελευταίο καιρό. Λέω να ξεκινήσω με τις πιο καυτές αφίξεις του τελευταίου μήνα και κυρίως της τελευταίας εβδομάδας.Την Δευτέρα που μας πέρασε, έγινε μια μεγάλη δεξίωση στο Μέγαρο Υπατία και οικοδεσπότης ήταν η γνωστή πολυεθνική εταιρία Diageo. Ο λόγος ήταν σημαντικός και από ότι ακούω και πολύ νόστιμος, για να κάνω κι ένα λογοπαίγνιο. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παραβρεθώ, διότι έλειπα για πολύ σημαντικό λόγο στο Λονδίνο, ωστόσο παρευρέθηκε από το House of Wine ο Τάσος Πικούνης, και τα νέα που άκουσα ήταν πολύ καλά. Read More
Όσοι από εσάς έχετε παρακολουθήσει κάποια από τις εκδηλώσεις που γίνονται συχνά στη σάλα του HOW, θα θυμάστε ότι ένα από τα βασικά κομμάτια της παρουσίασης, είναι το κομμάτι που αναφέρεται στην παλαίωση. Εσείς λοιπόν γνωρίζετε το πως επιδρά το κάθε είδος ξύλου στο τελικό αποτέλεσμα. Οι υπόλοιποι, μπορείτε να διαβάσετε το σημερινό άρθρο.
Πήγαμε λοιπόν στο Athens Bar Show, τα είδαμε, τα ήπιαμε, τα περιγράψαμε. Αυτή την εβδομάδα θα επιστρέψουμε στη ρουτίνα και θα ασχοληθούμε με ένα από τα αγαπημένα θέματα αυτής της στήλης. Σήμερα λοιπόν μιλάμε για