Εχτές επισκέφθηκα την έκθεση για το ρούμι και το whisky που γίνεται αυτές τις μέρες στο Hilton. Τα της διοργάνωσης έχουν αναλάβει το Duiffords Guide και το Baba au Rum. Η έκθεση φιλοξενήθηκε στο εσωτερικό χώρο δίπλα από την πισίνα του Hilton, ενώ στον εξωτερικό χώρο της πισίνας υπήρχαν διάφορα διάσημα μπαρ της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας, τα οποία σερβίριζαν αποκλειστικά cocktails. To μέγεθος της έκθεσης ήταν σχετικά μικρό, τα ποτά που ήπιαμε όμως ήταν από αξιόλογα, έως υπέροχα. Λέω να ρίξουμε μια ματιά τι ακριβώς έγινε.
Read More
Πόσο καιρό έχω να γράψω για ρούμι? Ούτε που θυμάμαι. Νομίζω πάντως, οτι τελευταία φορά, ήταν όταν έγραψα 
Αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό με τα whisky, είναι υπεράνω λογικής. Έχουμε περιγράψει επανειλημμένα την κατάσταση. Τα περισσότερα whisky έχουν διπλασιάσει την αξία τους μέσα σε ένα, το πολύ ενάμιση χρόνο. Είναι όμως άλλο αυτό, και άλλο είναι να βλέπουμε μπουκάλια που πριν δυο μήνες πουλιόνταν για 250 λίρες, τώρα να πιάνουν εύκολα τις 500. Αναφέρομαι κυρίως στα Macallan, για να δείτε τι γίνεται με αυτά, ρίξτε μια ματιά στο άρθρο 
Αυτή τη στιγμή στις δημοπρασίες whisky της Σκωτίας, γίνεται κακός χαμός, και διακινούνται τεράστια ποσά, αυτά όμως θα τα πούμε την επόμενη εβδομάδα. Ωστόσο, μια συγκεκριμένη δημοπρασία, μου έδωσε αφορμή για τη σημερινή μας επικοινωνία. Σήμερα λέω να μιλήσουμε για το
Όλα τα καλά στη ζωή έχουν δυο ελαττώματα. Πρώτον, κάποτε τελειώνουν, όσο κι αν θες να κρατήσουν. Δεύτερον, το καλό δε χορταίνεται ποτέ, όπως έλεγε και ένας φίλος μου από τον Πόρο. Έτσι έγινε και με τις διακοπές μου. Δυστυχώς τελείωσαν. Πλέον γράφω έχοντας επιστρέψει στο κλεινόν άστυ. Σήμερα λέω να ασχοληθώ με ένα αγαπημένο whisky των νεανικών μου χρόνων. Θα μιλήσουμε για το
Χτες το βράδυ πήγα νωρίς για ύπνο. Δηλαδή, στις 11.30 ήμουν στο κρεβάτι μου. Η παρέα που είχαμε μέχρι και το απόγευμα, έφυγε για να συνεχίσει διακοπές σε άλλες πολιτείες και με έπιασε μια μελαγχολία, την οποία μάλλον μου μετέδωσε η γυναίκα μου, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Λίγο η αποχώρηση των φίλων μας, λίγο το ότι βλέπω ότι ζυγώνουν οι μέρες να φύγω από αυτό τον ευλογημένο τόπο, λίγο και οι τρεις μπύρες που ήπια αργά το απόγευμα, με έφεραν σε μια κατάσταση γλυκιάς νύστας. Την έπεσα λοιπόν για ύπνο.
Αυτή την εβδομάδα θα κάνω μια κλοπή. Τι θα κλέψω; Θα κλέψω μια ιδέα. Μου άρεσε πολύ 
Εκ πρώτης όψεως, ο τίτλος τον οποίο διάλεξα για τη σημερινή μας επικοινωνία, παραπέμπει στην ελληνική ταινία του 1958. Τότε ήταν που ο Λάμπρος Κωσταντάρας, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Θανάσης Βέγγος και ο Ανδρέας Μπάρκουλης συνέθεσαν μια σπουδαία ομάδα και μέσω της ταινίας του Ανδρέα Λαμπρινού, έκαναν γνωστό το νησί στους Αθηναίους. Ωστόσο, εγώ δεν περίμενα την ταινία για να μάθω το νησί, δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει κάτι τέτοιο, αφού είμαι γεννημένος πολύ αργότερα από την ταινία. Έμαθα το νησί λόγω καταγωγής της μητέρας μου και λόγω του ότι όλα τα καλοκαίρια της ζωής μου, κατά ένα μεγάλο μέρος τους, τα έχω περάσει εκεί.
Και μάλιστα, πάρα πολλών υδάτων, αφού γυρίζω από θάλασσα και διακοπές. Ο χρόνος είναι κάτι πάρα πολύ σχετικό. Στις οκτώ το πρωί ξυπνάς, ακούς τα πουλάκια να κελαηδάνε στην εξοχή και πίνεις όμορφα κι ωραία τον καφέ σου, το ίδιο απόγευμα βρίσκεσαι στο κλεινόν άστυ και μάλιστα με θερμοκρασίες που φλερτάρουν με το σαραντάρι, ενώ μόλις πριν λίγες ώρες βρισκόσουν στους τριάντα βαθμούς. Την περασμένη εβδομάδα έγραψα το