Το αιώνιο δίλλημα ‘Ούζο ή Τσίπουρο;’ βρίσκει απάντηση πάντοτε στη φράση ‘περί ορέξεως’.

Το Ουζό Μυτιλήνης και το Ούζο Πλωμαρίου σχεδόν μονοπωλούν το ενδιαφέρον και όχι άδικα, με τη Χίο και μεμονωμένες προσπάθειες από την Ηπειρωτική Ελλάδα να κατέχουν μία θέση στους δημοφιλείς της κατηγορίας.

Το Τσίπουρο προτιμάται στην φρέσκια μορφή του. Πολλαπλές αποστάξεις, ποικιλιακές αποστάξεις και μια εφαρμοσμένη μαεστρία από τους Έλληνες αποσταγματοποιούς δίνουν την εναλλακτική στους καταναλωτές να πειραματιστούν γευστικά.