Βαθύ πορφυρό, σχεδόν αδιαπέραστο χρώμα, από εκείνα που προδιαθέτουν, έστω οπτικά, για υψηλή ποιότητα στην συνέχεια. Η ‘γλύκα’ των αρωμάτων στη μύτη περιστρέφεται γύρω από ώριμα κόκκινα φρούτα, και δαμάσκηνα, σοκολάτα γάλακτος και γλυκά μπαχαρικά όπως βανίλια και γλυκόριζα. ‘It’s all about sweetness of aromas’ θα λέγανε οι Άγγλοι, για αυτό το στυλ ‘μύτης’ κρασιού. Στο στόμα το κρασί είναι ξηρό, χωρίς εντάσεις, ‘γωνίες’ ή εξάρσεις. Τόσο το Merlot όσο και το Αγιωργίτικο εξάλλου, διακρίνονται για τον ήπιο χαρακτήρα τους, με τανίνες οι οποίες ενώ λόγω νεότητας υπάρχουν σε σχετική αφθονία, είναι ‘βελούδινες’ και μαλακές. Η επίγευση είναι φρουτώδης και εξελισσόμενη σε αρώματα σοκολάτας και δρυός. Το κρασί είναι άμεσα έτοιμο για κατανάλωση, αλλά θα μπορεί να εξελιχθεί περαιτέρω για 5 έως 10 χρόνια ακόμα.