Dalwhinnie

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Και στη σημερινή μας επικοινωνία θα ασχοληθώ με το αγαπημένο θέμα αυτής της στήλης. Οι τακτικοί φίλοι αναγνώστες γνωρίζουν ποιό είναι αυτό, όμως φαντάζομαι το ίδιο συμβαίνει με τους λιγότερο τακτικούς. Whisky λοιπόν και σήμερα και θα ασχοληθώ με ακόμη ένα σπουδαίο αποστακτήριο της Σκωτίας. Σήμερα λοιπόν μιλάμε για το

Dalwhinnie

Όσοι από τους φίλους αναγνώστες διάβασαν το σχετικό άρθρο για το Cragganmore, στο οποίο αναφέρθηκα πριν δυο εβδομάδες, θα θυμούνται οτι η αντιμετώπιση της ιδιοκτήτριας εταιρίας προς το αποστακτήριο, από πλευράς προβολής, μάλλον δεν είναι αυτή που θα έπρεπε. Λίγο ως πολύ, ισχύουν τα ίδια και για το Dalwhinnie, το οποίο είναι ομόσταβλο με το Cragganmore, αφού η ιδιοκτήτρια εταιρία Diageo, δίνει περισσότερη βάση στα Lagavulin και Talisker, κρατώντας εν μέρει στο παρασκήνιο το Dalwhinnie, το οποίο όμως και αυτό παρασκευάζει εξαίσια malts.

Λίγα λόγια για την ιστορία όπως πάντα

Η ιστορία του Dalwhinnie ξεκινάει το 1897, όταν ο Alexander Mackenzie χτίζει το αποστακτήριο και το 1898 ξεκινάει η λειτουργία του, όχι όμως με το σημερινό όνομα, αλλά με το όνομα Strathspey. Οι πρώτοι ιδιοκτήτες δεν κατάφεραν να πετύχουν και πολλά και η θητεία τους κρίνεται μάλλον αποτυχημένη, έτσι το αποστακτήριο αγοράζεται από τον Andrew Blyth, ο οποίος ήταν ήδη ιδιοκτήτης άλλου αποστακτηρίου στο Leith, για το γιο΄του. Το 1905 το Dalwhinnie αλλάζει πάλι χέρια, αφού πωλείται στην εταιρία Cook and Bernheimer της Νέας Υόρκης. Κατόπιν τα ηνία αναλαμβάνει το 1920 ο Sir James Calder και τέλος το 1926 αναλαμβάνουν οι τωρινοί ιδιοκτήτες, τότε DCL, τώρα Diageo. To 1934 μια φωτιά καταστρέφει το μεγαλύτερο μέρος των εγκαταστάσεων, ενώ το 1938 ξαναχτίζεται. Το 1968 σταματά η λειτουργία των maltings στο Dalwhinnie, ενώ το 2004 το Dalwhinnie 15 ετών κερδίζει χρυσό μετάλλιο στο International Wine and Spirits Competition.

Λίγα λόγια για την τοποθεσία

Καταρχάς, το σημείο που βρίσκεται το Dalwhinnie είναι από τα πιο απομονωμένα και ανεμοδαρμένα μέρη της Σκωτίας. Βρίσκεται στα Highlands, στο Εθνικό Πάρκο Caingorm, στο χωριό Dalwhinnie, ανάμεσα στα βουνά Grambian και στο δάσος Athol, ενώ ο μετεωρολογικός σταθμός που λειτουργεί περιστασιακά στο αποστακτήριο, κατέγραψε το 1994 το χαμηλότερο μέσο όρο σε ολόκληρη τη Σκωτία, με 6 βαθμούς Κελσίου. Μετά από όλα αυτά, κάποιος θα αναρωτιέται για ποιό λόγο χτίστηκε εδώ το αποστακτήριο.

Δυο είναι οι κύριοι λόγοι.

Πρώτος λόγος η άπλετη παροχή νερού από τη λίμνη Lochan an Doire Uaine, που εξασφαλίζει το νερό που χρειάζεται για την παραγωγική διαδικασία.

Δεύτερος λόγος ήταν η πολύ κοντινή του θέση στον αυτοκινητόδρομο που διατρέχει τα Highlands, ενώ τον 19ο αιώνα, όταν και χτίστηκε, βρισκόταν στο σταυροδρόμι τριών σημαντικών περασμάτων βοοειδών. Εξάλλου το όνομα του αποστακτηρίου προέρχεται από την γαέλικη λέξη Dail Chuinnidh, που σημαίνει κοιλάδα των συναντήσεων. Εδώ λοιπόν γινόντουσαν συναντήσεις μεταξύ των διάφορων φατριών και συναντήσεις στη Σκωτία χωρίς κατανάλωση whisky, δεν γίνεται, άρα εδώ έφτιαχναν και έπιναν whisky πολύ πριν χτιστεί το αποστακτήριο.

Το Dalwhinnie βρίσκεται σε τόσο παγωμένη περιοχή, που ακόμη και σήμερα, ένα μέρος της δουλειάς του προσωπικού είναι και ο καθαρισμός από το χιόνι. Εξάλλου μέχρι πρόσφατα, ο ξενώνας που έμεναν πολλά μέλη του προσωπικού, είχε κουβέρτες για τους ταξιδιώτες που αποκλείονταν από τα χιόνια στην Εθνική Οδό . Ο καιρός βέβαια μπορεί να φανεί πολύ άσχημος για όσους προέρχονται από πιο ήπια κλίματα, όμως οι ντόπιοι είναι συνηθισμένοι, καθώς έχουν συναντήσει χιόνια ύψους δυο μέτρων και ανέμους ταχύτητας 120 χιλιομέτρων την ώρα. Πάντως εγω πολύ θα απολάμβανα την περίπτωση αποκλεισμού μου εκεί με δυο μέτρα χιόνι και την αναγκαστική, που λέει ο λόγος, δοκιμή των φρεσκοφτιαγμένων malts και όχι μόνο.

Λίγα λόγια ακόμη

Το νερό που ξεκινάει από τη λίμνη που προείπαμε, είναι νερό από λιωμένο χιόνι και καταλήγει στην πηγή Allt an Sluic, από όπου και τροφοδοτείται το αποστακτήριο. Κάνοντας όλη τη διαδρομή, το νερό περνάει μέσα από τύρφη και ερείκη και δίνει και αυτό το δικό του τόνο στο γλυκόπιοτο και ταυτόχρονα καπνιστό στυλ του αποστακτηρίου. Για την παλαίωση των whisky του το Dalwhinnie χρησιμοποιεί παραδοσιακά βαρέλια bourbon, ενώ η βυνοποίηση του κριθαριού γίνεται στις μονάδες βυνοποίησης στο Roseisle. Το Dalwhinnie χρησιμοποιεί δυο άμβυκες σε σχήμα κρεμμυδιού, ενώ το επισκεπτήριο επισκέπτονται περίπου 60,000 άτομα κάθε χρόνο.

Το στυλ του αποστακτηρίου είναι αυτό που περιγράψαμε παραπάνω, με την προσθήκη οτι πρόκειται για ένα βαρύ, με γεμάτο σώμα malt, ενώ οι ετικέτες είναι τα πραγματικά κλασσικά Dalwhinnie 15 ετών και Dalwhinnie Distillers Edition, τα οποία πλέον πλαισιώνονται από το new entry Winter's Gold.

Καλό Σαββατοκύριακο


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Είναι μόνιμος συνεργάτης του Whisky Magazine τα τελευταία χρόνια, και έχει επίσης μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Share: