Δυο αγαπημένα μου ροζέ

Από τη Λυδία Σιμόνι


Τώρα που ήρθε το Καλοκαίρι, τα ροζέ κρασιά ξεκινάνε τον "πρωταθλητισμό". Απόλυτα δικαιολογημένα καθώς η κομψότητα τους και η νοστιμιά τους μαζί με την παιχνιδιάρικη διάθεση που έχουν είναι κάτι που αναζητάμε επίμονα αυτήν την περίοδο.

Αλήθεια, αν όλοι οι οινοποιοί αποφάσιζαν να σταματήσουν την παραγωγή των ροζέ κρασιών, ποίο κρασί θα σας έλειπε; ;

Εμένα, χωρίς καμία υπερβολή θα μου έλειπε το L'esprit du Lac του Κυρ Γιάννη. Όχι μόνο γιατί οι περισσότερες καλοκαιρινές μου αναμνήσεις είναι συνδεδεμένες με αυτό το κρασί, αλλά και για την ποιότητά του. Το ελληνικό ‘provencal’ από το Αμύνταιο με τον αναζωογονητικό χαρακτήρα από 100% Ξινόμαυρο το οποίο καλλιεργείται σε υψόμετρο 600 μέτρων.

Έχει ανοιχτό σομόν χρώμα με ελαφρώς πορτοκαλί ανταύγειες. Στην μύτη τα ανθικά στοιχεία δίνουν μάχη με τα κόκκινα φρούτα χωρίς να λείπουν και τα αρώματα λευκόσαρκου ροδάκινου και βερύκοκου.

Διαθέτει έντονο στόμα με μια ελαφριά αίσθηση τανινών και ενδιαφέροντα αρώματα όπως αυτά του φύλλου τομάτας. Ξεχωρίζουν επίσης αρώματα από σαγκουίνι, ρόδι, μήλο και γκρέιπφρουτ. Έχει τραγανή οξύτητα που το κάνει δροσιστικό, μέτριο σώμα που το κάνει ευχάριστο και μακρά φρουτένια επίγευση που το κάνει νοστιμότατο. Γνωρίστε, αν δεν το έχετε απολαύσει ήδη, το «Πνεύμα της Λίμνης» όπως μεταφράζεται, πίνοντάς το ως απεριτίφ ή μαζί με ψάρι ψητό στη σχάρα.

Το αμέσως επόμενο ροζέ που με έχει κερδίσει είναι το Amuse. Ένα παιχνιδιάρικο και ακαταμάχητο ροζέ με έντονη προσωπικότητα που προκύπτει από το ιδιαίτερο πάντρεμα δύο ποικιλιών. Το πασίγνωστο Sauvignon Blanc βάζει τα αρώματα και τη δροσιά ενώ το ελληνικό Μούχταρο βάζει τα κόκκινα φρούτα και τη ζωηράδα. Είναι ένα ελαφρύ ροζέ με πλούσια μύτη τόσο από εσπεριδοειδή όσο κι από κόκκινα φρούτα. Δεν λείπουν εκρηκτικά αρώματα απο lime, ροδάκινο, ανανά, passion fruit, δυόσμο και λεμόνι.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να το απολαύσετε. Ταιριάζει απίστευτα με πιάτα ζυμαρικών με θαλασσινά, καθώς επίσης και με ψάρι τηγανητό καθώς η δροσιστική του οξύτητα ‘σπάει’ τη λιπαρότητα του πιάτου. Δοκιμάστε το με κουτσομούρες τηγανητές και θα με θυμηθείτε ή αφεθείτε στην πολυπλοκότητα του κρασιού πίνοντάς το σκέτο.

Με αγάπη,
Λυδία

Share: