Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Vein Cheese & Wine Bar: Έρωτας με την πρώτη ματιά…

Vein Wine Cheese Wine Bar: Έρωτας με την πρώτη ματιά…Γράφει η Αλίκη Δανάλη


Μαζί με τον Φώτη Δανάλη και τον Τάσο Πικούνη

Δεν θα μπoρούσα να γράψω άλλο τίτλο για το παρακάτω άρθρο, αφ’ ενός γιατί συνέβη ανήμερα στις 14 Φεβρουαρίου, αφ’ ετέρου γιατί ήταν απρόσμενο: Ένα Wine Bar που έχει ανοίξει μόλις πριν 3 ημέρες, περιμένεις ασφαλώς να είναι ανέτοιμο, με πολλές ελλείψεις. Έστω και αν, ο Τάσος Πικούνης που μας πρότεινε να το επισκεφθούμε, μας προϊδέασε ίσως λέγοντάς μας ότι την επιμέλεια έχει ένας πολύ γνωστός και αξιόλογος άνθρωπος του κρασιού …

Στο στενό δρομάκι της Γλυφάδας, στην οδό Μάρκου Μπότσαρη με τα αρκετά εστιατόρια και στον αριθμό 3 βρίσκεται το Vein Wine Cheese & Wine Bar της αρχιτεκτόνισσας Δήμητρας Χαραλάμπους που έχει κάνει βέβαια και τη σχεδίαση και την κατασκευή, και του οποίου την συνολική επιμέλεια έχει ο Γιάννης Χρυσός.

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε κάπως να το βρούμε… και αυτό γιατί η μοναδική έλλειψη ήταν αυτή της επιγραφής! Δεν χρειάστηκε όμως, γιατί η μουσική έφθανε στον προαύλιο χώρο… από Frank Sinatra, Edith Piaf, Nino Rota , αλλά και ο χαμηλός φωτισμός που άφηνε να διαφαίνεται μια ελκυστική εσωτερική εικόνα σε τραβούσε όπως οι Σειρήνες στην αρχαιότητα, για να σε οδηγήσει χωρίς άλλο στο μονοπάτι της απόλαυσης. Ενστικτωδώς σκέφτεσαι, εδώ θα πρέπει να είμαστε. Αλλά και αν δεν είμαστε εδώ θα πρέπει να μπούμε!

Λιγοστός ο κόσμος μέσα στο μαγαζί, αναμενόμενο βέβαια, μόλις 3 ημέρες ανοικτό… λιτή η διακόσμηση, με σαφή και ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά στοιχεία –εδώ φαίνεται ότι έχει μπει χέρι αρχιτέκτονα, μας ψιθύρισε ο Τάσος Πικούνης- επικρατέστερα υλικά η πέτρα, το γυμνό μπετόν, το μέταλλο και το ξύλο στα τραπέζια, μίνιμαλ αλλά όχι αφαιρετικό το στυλ, μια μπάρα για γερούς πότες που θα την ήθελα ποιο ενεργή στο όλο περιβάλλον, μια Wine List πολύ πρωτότυπη στο σχεδιασμό σαν «βεντάλια» με σωστά ταξινομημένα τα κρασιά, που της αφιέρωσα περίπου 15 λεπτά… διάβαζα, άκουγα τις μουσικές, ξαναδιάβαζα, ανακάλυπτα ετικέτες που δεν είχα δοκιμάσει ή βρει αλλού, η ματιά μου περιεργαζόταν το μαγαζί, την ξαναδιάβαζα… γιατί ήθελα να ξοδέψω αρκετό χρόνο σε αυτό το μέρος που με τραβούσε να το γνωρίσω… Αρκετά και καλά τα κρασιά σε ποτήρι, που θα αλλάζουν τακτικά, απόλυτα ικανοποιητικός τόσο ο αριθμός, ή ποιότητα όσο και οι τιμές των κρασιών σε ποτήρι και φιάλη, με επιλογή σε ποτήρι 75ml και 150ml…

Κάποτε καταλήξαμε στην παραγγελία του κρασιού: ένα Thema του Παυλίδη, ένα πραγματικό «θέμα» που έχει σμίξει το Sauvignon Blanc με το Ασύρτικο για να σου προσφέρει την γεύση που θέλεις για να ξεκινήσεις μια μακριά βραδιά, αφού δεν είχαμε σε καμία περίπτωση σκοπό να δοκιμάσουμε, να πιούμε, να φάμε και να φύγουμε, δεν το επέτρεπε ο χώρος να συμβεί κάτι τέτοιο.

Το menu λιτό αλλά «γεμάτο» με την έννοια του να ταιριάξεις και να συνοδεύσεις το κρασί σου με εκλεπτυσμένες γεύσεις. Μετά από περίπου 10 λεπτά έγινε και η πρώτη επιλογή των γεύσεων. Ένα κρύο πιάτο με γαρίδες και lime cheese sauce και ένα ζεστό πιάτο με κατσικίσιο τυρί πασπαλισμένο με καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς (απ’ όσο κατάλαβα) με μαρμελάδα μούρου να το συνοδεύει.

Η ευγένεια να περισσεύει, από τον χαμηλών τόνων σερβιτόρο, που σχεδόν με μαγικές κινήσεις έφερε τα σουπλά, τα ντιζαινάτα σερβίτσια, το ντίπ με τα ζεστά ψωμάκια και τα κριτσίνια… ΑΑΑ !!! ποιότητας, το νερό σε γυάλινο μπουκάλι όχι της αγοράς, που με τέχνη είχαν δημιουργήσει για να μοιάζει με πλαστικό της αγοράς, και το κρασί. Ο Γιώργος Δεληγιάννης με τέχνη και απλότητα μας έδειξε την ετικέτα, μας μίλησε για αυτή την ώρα που άνοιγε την φιάλη, μας εξήγησε τα συστατικά του κρασιού, από πού προέρχεται, τι ποικιλία είναι, με τι θα ταίριαζε, μας ανέλυσε τα αρώματά του και με ευγένεια και σεμνότητα πρότεινε στον Τάσο Πικούνη να το δοκιμάσει. Τελετουργικά όλα, όσο πρέπει, σε έναν υπέροχο χώρο, με καταπληκτικές μουσικές, σωστό χαμηλό φωτισμό, πελάτες που εκτιμούσαν τον χώρο και σέβονταν τους παραβρισκόμενους, αφού μιλούσαν χαμηλόφωνα και απολάμβαναν μαζί με εμάς το κρασί τους.

Το κατσικίσιο τυρί ίσως και να έκλεψε την γεύση του κρασιού αφού ήταν μια γαστρονομική απολαυστική εμπειρία, αλλά και η αιτία να μην αλλάξουμε κρασί γιατί παραγγείλαμε και δεύτερο ίδιο πιάτο, για να το συνοδεύσουμε με το ίδιο κρασί που ταίριαζε απόλυτα. Οι γαρίδες στο σωστό μέγεθος και σωστά βρασμένες για να κρατάνε την γεύση τους, ταίριαξαν με την lime cheese sauce, αν και θα τις προτιμούσα σε ένα ποιο ψαγμένο παιχνίδι γεύσης. Η μπρουσκέτα με χέλι και μήλο με γλυκόξινη sauce κυδώνι ίσως να μην ήταν του γούστου μου για αυτό δεν μπορώ να την κρίνω αμερόληπτα- πάντως οι δύο κύριοι της παρέας την ...καταβρίχθησαν!. Τα μπιφτεκάκια κοτόπουλο ιδιαίτερα νόστιμα συνοδεύονταν από μια εξαιρετική sauce και λεπτοκομμένες φέτες μήλου. Όλα τα πιάτα με εξαιρετική εμφάνιση, στα σωστά σκεύη, με σωστό timing.

Τρώγαμε, πίναμε, συζητούσαμε, απολαμβάναμε, ακούγαμε μουσικάρες (κυριολεκτικά) στον σωστό ήχο και εγώ είχα ήδη ερωτευτεί αυτό το Wine Bar.

Μιλήσαμε και με τους δυό «συντελεστές»… ο ενθουσιασμός τους έβγαινε αβίαστα, όπως και η αγάπη τους για αυτό τον πολύ ζεστό και αξιόλογο χώρο, για τον οποίο δεν έχει γίνει κανένας συμβιβασμός, ούτε οικονομικός, ούτε στο σχεδιασμό, ούτε στο μεράκι, και αυτό φαίνεται… Ήταν πραγματική χαρά να βλέπεις και να ακούς το Γιάννη Χρυσό να μιλάει για το Vein, την προσπάθεια να φτάσουν μέχρι τα εγκαίνια, τις φιλοδοξίες και τα όνειρα για «το σπίτι τους», όπως το χαρακτήρισε.

Εύχομαι σε αυτό το στέκι (γιατί στέκι θα γίνει, αυτό είναι σίγουρο) να διατηρήσει το στυλ και το ήθος του και να κάνει όλο και περισσότερους θαμώνες να ερωτευτούν το κρασί και να γίνει ένα μέτρο σύγκρισης, όταν θα βγαίνουν να απολαύσουν γεύση και οίνο.

Στην Υγειά σας και είς ανώτερα!


Αλίκη Δανάλη




Σχολιάζει ο Τάσος Πικούνης

Είναι χαρά μου να βλέπω ένα ακόμα εξαιρετικό Wine Bar να ανοίγει… η αγάπη μου για τα Wine Bars είναι γνωστή, και τα θεωρώ ελπίδα για την προώθηση του καλού εμφιαλωμένου ελληνικού κρασιού και για την οινική παιδεία των Ελλήνων. To Vein (φλέβα) δείχνει ότι θα αποτελέσει ένα τέτοιο «σχολείο»….

Όλη η «κριτική επιτροπή» που βρεθήκαμε εκεί –η Αλίκη Δανάλη, υπεύθυνη Δημοσίων σχέσεων αλλά και πρώην ιδιοκτήτρια εξαιρετικά επιτυχημένου εστιατορίου, μαζί με το σύζυγό της Φώτη Δανάλη, με περισσότερη από 35 χρόνια εμπειρία στο χώρο του Bar management, και εγώ- συμφωνούμε ανεπιφύλακτα με όσα γράφει η Αλίκη. Μια μόνη δική μου επιφύλαξη, είναι ότι επιτρέπεται το κάπνισμα, κάτι που …ενθουσίασε την Αλίκη, σαν καπνίστρια!

Στo Vein, το κάπνισμα δεν με ενόχλησε, ίσως ο καλός εξαερισμός να το εξασφαλίζει. Σε άλλα Wine Bars έχω υποφέρει... Προσωπικά πάντως ελπίζω κάποτε να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε τον απόλυτα ανενεργό νόμο, ώστε να εξαφανιστούν τέτοιου είδους διλλήματα…


Διεύθυνση
Με μια ματιά
Διεύθυνση: Μάρκου Μπότσαρη 3, Γλυφάδα
Τηλέφωνο:21 5501 3877 - 6983863324 
email: info@veinbar.gr  
Ιστότοπος:
http://www.veinbar.gr/
 
Ώρες Λειτουργίας: 8:00 π.μ. - 2:00 π.μ.  
Προβολή στο Χάρτη:Δείτε στο χάρτη 
Πληροφορίες: Από το Facebook:  
 
Αξιολόγηση
Εμφάνιση χώρου
-περιβάλλον:
Πολύ καλός, άνετος και ευχάριστος χώρος, με πολύ ποιοτικό σχεδιασμό. Εξαιρετική μουσική
Εξυπηρέτηση:Εξαιρετική, γρήγορο και σωστό Service
Γνώση αντικειμένου: Σομμελιέ ενημερωμένος, με πρόταση και ανάλυση του κρασιού που διαλέχτηκε
Λίστα  κρασιών σε φιάλη:Καλή, με πολλές και ποιοτικές επιλογές
Λίστα  κρασιών σε ποτήρι: Καλή, σε αριθμό και ποιότητα. Θα θέλαμε να είχε περισσότερους γνωστούς παραγωγούς
Κουζίνα, συνοδευτικά:Πολύ καλή, τόσο σε ποιότητα όσο και σε αριθμό επιλογών
Τιμές: Ποτήρι 75ml 3-6€, 150ml 6-10€, τιμές συνοδευτικών λογικές.
Παρατηρήσεις:Επιτρέπεται το κάπνισμα
Παρκάρισμα στο δρόμο, χωρίς πρόβλημα.
 
Συνολική εκτίμηση: Προτείνεται ανεπιφύλακτα

Μοιραστείτε το άρθρο: