Οι καλεσμένοι μας γράφουν

Το αποστακτήριο Roe & Co, με έδρα το Δουβλίνο, αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα της υψηλής ποιότητας ιρλανδικού ουίσκι. Εμπνευσμένο από την ιστορία του George Roe, έναν από τους κορυφαίους παραγωγούς ουίσκι του 19ου αιώνα στο Δουβλίνο.Η χαρακτηριστική γεύση του Roe & Co είναι οι νότες βανίλιας, καραμελωμένων φρούτων και μια μαλακή μπαχαρένια επίγευση.

 

Το Saint Patrick's Day, η γιορτή του Αγίου Πατρίκιου, αποτελεί μια ευκαιρία για να τιμήσουμε την ιρλανδική κουλτούρα και την κληρονομιά της. Αυτή η εορτή, που γιορτάζεται σε ολόκληρο τον κόσμο, σηματοδοτείται με παρελάσεις, μουσική, χορό και, φυσικά, με ιρλανδικό ουίσκι και μπύρα. Είναι μια μέρα γεμάτη χαρά, χρώμα και αισιοδοξία, όπου οι άνθρωποι συναντιούνται για να γιορτάσουν την παράδοση και τη φιλία, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα ζεστασιάς και ενότητας.

 

Με αφορμή τον εορτασμό του Saint Patrick’s Day σας προτέινουμε να απολαύσετε πάντα υπεύθυνα με τους φίλους σας ένα αυθεντικό Irish Coffee.

Το βραβευμένο Bulleit είναι ένα ουίσκι που σπάει τα καλούπια και είναι βουτηγμένο στην οικογενειακή παράδοση. Είναι μια ιστορία που αντιπροσωπεύει την ανεξαρτησία και το πνεύμα των Αμερικανικών συνόρων .

Το BULLEIT που ιδρύθηκε το 1987 από τον Tom Bulleit, ο οποίος άφησε την επιτυχημένη καριέρα του ως δικηγόρος για να εκπληρώσει ένα όνειρο ζωής το οποίο ήταν να επαναφέρει την οικογενειακή συνταγή και παράδοση της παραγωγής ουίσκι ξανά στη ζωή.

Η ιστορία της Don Julio τεκίλα ξεκινά το 1942, όταν ο Don Julio González-Frausto Estrada, ένας νεαρός, παθιασμένος αγρότης από το Μεξικό, αποφάσισε να αφοσιωθεί στην τεκίλα με έναν μοναδικό τρόπο ανοίγοντας το αποστακτήριο “La Primavera” στο Jalisco. Αφιερώνοντας δεκαετίες στην καλλιέργεια της μπλέ αγαύης, κατάφερε να δημιουργήσει την 1η premium τεκίλα παγκοσμίως. Η υπομονή και η αφοσίωσή του αποτυπώνονται σε κάθε σταγόνα της Don Julio, δημιουργώντας μια παράδοση που διατηρείται ζωντανή και σήμερα.

Το άνοιγμα του πρώτου μικρού ζυθοποιείου στην Ελλάδα το 1997 από την Craft ήταν ο καταλύτης που απελευθέρωσε δημιουργικές δυνάμεις σε όλη την χώρα. Οι αξίες της δημιουργικότητας, της καινοτομίας, του πειραματισμού, της ελεύθερης έκφρασης, της προσήλωσης στην ποιότητα και στην διαφορετικότητα έκαναν πάταγο στην αγορά της μπύρας, μία αγορά που είχε ουσιαστικά μονοπωληθεί για 150 χρόνια.  Η ραγδαία αναβάθμιση της μπύρας και του «πίνειν» μπύρα που έφερε πρώτη η Craft ως πρεσβευτής της μικροζυθοποιίας έδωσαν νέο δυναμισμό σε μία στάσιμη αγορά.  Η αρχή είχε γίνει το 1997 από την Craft και έβαλε σε τροχιά διαδικασίες που αναβαθμίζουν και αλλάζουν ανεπιστρεπτί τον κλάδο της μπύρας κάθε μέρα που περνάει.

Αν ψάξετε στο Google για τη φράση "Judgment of Paris", αυτά που θα βρείτε θα έχουν να κάνουν με το μυθολογικά διαγωνισμό ομορφιάς μεταξύ Ήρας, Αθηνάς και Αφροδίτης με κριτή τον Πάρι της Τροίας. Εμείς βέβαια δεν θα μιλήσουμε για αυτό, αλλά για ένα άλλο "διαγωνισμό ομορφιάς", κρασιών αυτή τη φορά, πολύ πραγματικό, που πήρε το ίδιο όνομα επειδή έγινε στο Παρίσι!

Έξω κάνει κρύο!. Επιτέλους βρισκόμαστε πια μακριά από την παράξενη "χειμωνιάτικη" ζέστη που μας έσπρωχνε προς το λευκό, δροσερό κρασί ή -έστω!- προς ένα ελαφρύ ροζέ!  Όλοι όσοι πίνουμε κρασί γνωρίζουμε τα δημοφιλή κόκκινα κρασιά που έχουν τη φήμη ότι είναι φιλικά προς το χειμώνα... μιλάμε βέβαια για τα Cabernet Sauvignon, τα Merlot, τα Pinot Noir και τα Shiraz /Syrah, αλλά και τα δικά μας Αγιωργίτικα και Ξινόμαυρα ...Ωστόσο, ίσως και λόγω της παγκοσμιοποίησης, τα ιντερνετικά ιδεατά "ράφια" μας είναι γεμάτα με "άλλα" κρασιά που είναι συχνά άγνωστα στο μέσο καταναλωτή. Παρουσιάζουμε λοιπόν εδώ μερικά ερυθρά κρασιά πέρα από τα συνήθη, που όμως θα σας κρατήσουν εξ' ίσου ζεστούς -ίσως και περισσότερο- το χειμώνα, χωρίς να θυσιάσετε ούτε στο ελάχιστο την απόλαυση που σας προσφέρουν τα γνωστά ερυθρά.

Πριν λίγες ημέρες διάβασα με ενδιαφέρον την ανάρτηση του Ντίνου Στεργίδη για το βιβλίο "Συνταγές του Τρύγου και τις παραδόσεις της Γαλλίας που χάνονται" και ταξίδεψα για λίγο στο Pomerol και στο Saint Emilion, τότε που έκανα την πρακτική μου στο Château Magdelaine -τώρα έχει μετονομαστεί σε Bélair-Monange- ενώ έμενα στο La Fleur Petrus. Από το νοερό αυτό ταξίδι προέκυψε το κείμενο που ακολουθεί...

Κι εκεί που όλοι αναρωτιόμασταν τι καινούριο θα βγει στο κρασί για να «ταράξει τα νερά» (είχε καιρό, αλήθεια) σε χρώμα, φυσικότητα, πολιτική ορθότητα και πάει λέγοντας, τα νέα μας ήρθαν από τις ΗΠΑ (μέσω Ευρώπης, βέβαια, θα καταλάβετε τι εννοώ), από την πιο πρόσφατη “celebrity” άφιξη στον παγκόσμιο οινικό κλάδο. Πρόκειται για την Cameron Diaz, η οποία, όπως διαβάζω, τελευταία έχει βάλει την ηθοποιία σε δεύτερη μοίρα και έχει γίνει «γκουρού» της ευζωίας. Η Diaz, λοιπόν, μαζί με την συνεταίρο της, την επιχειρηματία Katherine Power, με το νέο τους εγχείρημα, το οινικό brand Avaline, αποφάσισαν να εισάγουν μια νέα κατηγορία στην αγορά του κρασιού, τα «καθαρά κρασιά» (clean wines).

Χθες βράδυ, λοιπόν, ανοίξαμε αυτή τη φιάλη, εσοδείας 2000, δηλαδή 20 ετών κρασί. Οι σκέψεις που μου ήρθαν στο μυαλό είναι πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε απέναντι στις κρίσεις των «ειδικών». Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει κάτι σαν έμμονη ιδέα όσων οινοχόων, εμπόρων, δημοσιογράφων, Master of Wine κλπ επισκέπτονται τη Νεμέα πως «η Νεμέα δεν παλιώνει (σε αντίθεση με τη Νάουσα) και πως ο φυσιολογικός προορισμός της είναι να καταναλωθεί νέα και φρέσκια». Το λέει ο ένας και το επαναλαμβάνει ο άλλος. Αυτοεκπληρούμενη προφητεία, που λένε.

Ένα ...μεταπασχαλινό, υπέροχο φρικασέ! Γράφει ο Sommelier 



Όπως έχουμε ήδη πει, σαν γνήσιος φιλότιμος Έλληνας που ΠΟΤΕ δεν ανέχεται να λείψει φαγητό, σίγουρα θα έχετε αγοράσει αρνάκι ή κατσικάκι για τον Οβελία σας τουλάχιστον μιάμιση φορά περισσότερο από αυτό που θα καταναλώσετε εσείς, η οικογένειά σας και οι καλεσμένοι σας (και μεταξύ μας, καλά κάνατε, κινδυνεύετε λιγότερο να σας καεί στο ψήσιμο...)

Έτσι λοιπόν, θα έρθει η μεγάλη στιγμή να βγάλετε τον Οβελία από την σούβλα με συνοδεία χειροκροτημάτων, αλαλαγμών και κάποιων "επιτέλους!", θα τον κόψετε σε μερίδες και θα τον σερβίρετε σε πιατέλες... Αλλά, με φρίκη θα διαπιστώσετε ότι οι καλεσμένοι σας, σχεδόν χορτάτοι από το υπέροχο κοκορέτσι σας που το εξαφάνισαν δύο ώρες πριν, από τα συκωτάκια, τα νεφράκια, τα γλυκαδάκι, τα δεκάδες κόκκινα αυγά, τις υπέροχες σαλάτες που φτιάξατε και αυτοί κυριολεκτικά καταβρόχθισαν όσο σας περίμεναν με υπομονή να ψήσετε επιτέλους αυτό τον οβελία που δεν έλεγε να βγει από την φωτιά... δεν τον τίμησαν όσο περιμένατε...