Ταξιδεύοντας στο όνειρο…

Ταξιδεύοντας στο όνειρο… Από τον Γ. Μιχαήλο


 Με την σχεδόν θεατρική, υποβλητική φωνή του Αλέξανδρου Σακκά, να αφηγείται απίστευτα στιγμιότυπα από την πολύτιμη εμπειρία του γύρω από το κρασί, ταξιδεύουμε με προορισμό την ‘πηγή’… τις πλαγιές Γερακιών. Κατά την προσφιλή μου, από μικρό παιδί, συνήθεια, υπάρχουν στιγμές που αφαιρούμαι, γεγονός στο οποίο συντελεί εξαιρετικά τόσο ο κακοτράχαλος δασικός δρόμος, όσο και οι μαλακές αναρτήσεις του 4x4. Και ενώ χαζεύω έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου την υπέροχη φύση του Ληλάντιου Πεδίου, περνάει από το μυαλό μου μία και μόνη σκέψη.

Συλλογίζομαι ότι είναι αυτή καθεαυτή η αγάπη μου για το κρασί, η οποία με έχει φέρει σε αυτό το σημείο, αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Είμαι πλέον απόλυτα πεπεισμένος ότι μόνο δύο πράγματα μπορούν να με οδηγήσουν στα πιο απίθανα ‘σημεία’ του πλανήτη, μέχρι τα ‘πέρατα’ του κόσμου. Η αγάπη για τους δικούς μου ανθρώπους και το ‘πάθος’ μου για το κρασί. Κανένας και τίποτα σε αυτό τον κόσμο δεν θα μπορούσε να με σταματήσει, ή να σταθεί εμπόδιο σε αυτή την εξερεύνηση.

Αντικρίζοντας τις απότομες, σχεδόν ala Rhone style, πλαγιές στην περιοχή Γερακάρια, μετά από 18 χιλιόμετρα ‘σκαρφαλώματος’ μέσα στο δάσος του Αφρατίου, δεν αισθάνομαι καθόλου μόνος στις σκέψεις μου… Δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο, παρά μόνο η αγάπη και μια δόση ‘τρέλας’, που οδήγησαν τον Απόστολο Μούντριχα, στην επιλογή της συγκεκριμένης τοποθεσίας. Στήνοντας την κάμερα για το γύρισμα μέσα στο αμπέλι, εγώ τον παρατηρώ backstage και επιβεβαιώνω απόλυτα την αίσθηση μου. Περνάει μέσα από τα αμπέλια, ξεβλαστίζει, ακουμπάει τα μικρά άνθη που μόλις έχουν ‘σκάσει’, σκύβει και πιάνει το κόκκινο χώμα πάνω στο οποίο ‘πατάνε’ τα αμπέλια. Νιώθω μέσα μου ότι αποτελεί ο ίδιος μέρος του terroir του αμπελώνα. Υπάρχει ένα ιδιαίτερο ‘connection’, σχεδόν ‘μαγικό’, ανάμεσα σε αυτόν και το αμπέλι του.

Δεν ξέρω αν φταίει το γεγονός ότι αυτή τη φορά δοκίμασα το κρασί μέσα στην ‘πηγή’ του, ο Τάσος Πικούνης θα συνηγορούσε απόλυτα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά μου φάνηκε ακόμα πιο σπουδαίο από την προηγούμενη φορά. Μπορεί να συντελεί και το γεγονός ότι η δοκιμή έλαβε χώρα παρέα με τον ίδιο τον παραγωγό και τον Αλέξανδρο Σακκά. Πάντα με ‘γοητεύει’ η ιδέα της δοκιμής με ‘συντροφιά’, πολύ δε περισσότερο που αυτή τη φορά είχα την διαφορετική ‘οπτική’ του δημιουργού, αλλά και ενός οινοκριτικού τον οποίο σέβομαι απόλυτα. Μπορεί να είναι το γεγονός ότι κάθε φορά που δοκιμάζω αυτό το κρασί ενθουσιάζομαι ακόμα περισσότερο. Σε καμία περίπτωση δεν θα μιλούσα για ένα ‘κεραυνοβόλο’ έρωτα, αλλά για μία αγάπη που εξελίσσεται και δυναμώνει φορά με τη φορά.

Δεν έχω καμία διάθεση να αναλύσω αυτή τη φορά τα αρώματα του κρασιού, τις ισορροπίες ή την αρμονία του. Εξάλλου έχω ήδη γράψει tasting notes τόσο για το λευκό, αλλά και το ερυθρό γεράκι του κτήματος Αβαντίς, από τα οποία μπορείτε να πάρετε μια πρώτη εικόνα για τα κρασιά. Αυτή τη φορά είμαι εδώ για να ΥΠΟΓΡΑΨΩ ότι ο Απόστολος Μούντριχας, με αυτά τα κρασιά είναι ένα βήμα πιο κοντά στο ‘όνειρο’ του. Και όσο ο Απόστολος το πλησιάζει, όλοι εμείς που έχουμε την τύχη να ταξιδεύουμε μαζί του, μπορούμε να ονειρευόμαστε και εμείς με τη σειρά μας. Μένω πάντα μετά από τέτοιες προσπάθειες να αναρωτιέμαι… Πως μπορεί ποτέ να αποτιμηθεί ο κόπος και το ‘όραμα’ αυτών των ανθρώπων; Κάποια πράγματα σε αυτή τη ζωή είναι ανεκτίμητα…

Video
 
Εισαγωγή-Περιοχή-terror Πλαγιές Γερακιών-Ερυθρός Πλαγιές Γερακιών-Λευκός
 
  Η άποψη των ειδικών  
Μάθετε ΟΛΑ για τα Γεράκια!

Μοιραστείτε το άρθρο: