Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Εμείς το λέγαμε: Έχετε ΠΑΝΤΑ δίκιο!

Γράφει ο Sommelier 



...και το λέγαμε επίμονα: Το καλύτερο κρασί είναι αυτό που σας αρέσει!

Και να που βρήκαμε την επιβεβαίωση, μέσα σε ένα διασκεδαστικό μικρό βιβλίο, με τίτλο "I don't know much about wine... but I know what I like" (Δεν γνωρίζω πολλά για το κρασί... αλλά ξέρω τι μου αρέσει -144 σελίδες- ISBN: 184000844X). Δεν είναι νέο βιβλίο. Εχει εκδοθεί το 2003, αλλά δεν παύει να είναι φρέσκο, ενδιαφέρον...

Το διάβασα πρόσφατα, και δεν σας κρύβω ότι το διάβασα ...μονορούφι!

Δεν θα αναλύσω εδώ το βιβλίο. Απλά κάποια σημεία του έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί σχετίζονται με την κριτική του κρασιού και την παρουσίασή της.

Το πρώτο κεφάλαιο λοιπόν έχει τίτλο "You are always right". Σε ελεύθερη μετάφραση, "Έχεις πάντα δίκιο". Δηλαδή, αγαπητέ αναγνώστη, άσχετα από το πόσο ...άσχετος είσαι όσον αφορά στο κρασί... έχεις πάντα δίκιο! Όταν δοκιμάζεις δύο κρασιά, ένα φθηνό Beaujolais και ένα Chateau Margaux, και αποφασίζεις να πιείς το πρώτο γιατί σου αρέσει περισσότερο... έχεις δίκιο! Και έχεις δίκιο γιατί -όπως λέει και ο συγγραφέας Simon Woods στο βιβλίο, "στο δικό σου στόμα πρόκειται να κυλίσει το κρασί...", και επομένως κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σου πει τι αρέσει στον ουρανίσκο σου και τι όχι.

Αν όμως αυτή την προτίμησή σου πρόκειται να την δώσεις σαν συμβουλή σε κάποιο τρίτο, αν η άποψή σου πρόκειται να επηρεάσει την απόφαση κάποιων άλλων... ε.. τότε μάλλον έχεις άδικο! Η προσωπική σου άποψη είναι δηλαδή άριστη... για τον εαυτό σου.

Ποιός δίνει τότε το δικαίωμα σε κάποιους να κρίνουν και να προτείνουν;

Μα τι άλλο... η πείρα, και η εκπαίδευση, μέσα από την σωστή κατεύθυνση... Είναι σίγουρο ότι όσο ένας νέος οινόφιλος εμβαθύνει στο κρασί, όσο δοκιμάζει περισσότερα κρασιά, όσο εκπαιδεύει την γεύση του, την όσφρησή του, όσο περνάει ο χρόνος... τόσο οι απόψεις του για το τι του αρέσει ή δεν του αρέσει θα αλλάζουν... Και θα φθάσει ίσως σε κάποιο σημείο, που αυτές οι απόψεις του θα έχουν το "ειδικό βάρος" του έμπειρου, εκπαιδευμένου οινογνώστη. Θα μπορεί δηλαδή -ή μάλλον θα έχει το δικαίωμα- να επηρεάζει μέσα από αυτές και τρίτους.

Αλλά... ποτέ δεν θα έχει δίκιο, πέρα από τον εαυτό του! Πάντα κάποιος τρίτος θα μπορεί να του πει "Αυτό το κρασί δεν μου αρέσει, ότι και αν λες εσύ και οι υπόλοιποι γευσιγνώστες!"

Το αιώνιο θέμα της κριτικής, και στο κρασί... Ο καλός κριτικός του οίνου, όπως και αυτός της τέχνης, του κινηματογράφου, του θεάτρου και του βιβλίου καθιερώνεται μόνο όταν αποδειχθεί ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός ατόμων που συμφωνεί -συνήθως- με τις κρίσεις του και με την κριτική του.

Αυτόν τον κριτικό οίνου θα πρέπει να βρεί και ο νέος οινόφιλος. Όχι αυτόν με του οποίου τις κρίσεις συμφωνεί τώρα, αλλά αυτόν που εκφράζει τις οινικές προτιμήσεις ενός μεγάλου αριθμού οινόφιλων. Και αυτό γιατί, όπως είπαμε, μέσα στο χρόνο, οι γευστικές προτιμήσεις του νέου οινόφιλου θα αλλάξουν. Αυτός θα τον καθοδηγήσει, αυτός μέσα από τα γραπτά του, τις ομιλίες του, τις συμβουλές του θα επηρεάσει, θα κατευθύνει τις γευστικές του απόψεις.

Αλλά χρειάζεται προσοχή. Ο σοβαρός κριτικός οίνου δεν είναι σοβαροφανής. Δεν χρησιμοποιεί παράξενους, σκοτεινούς όρους της οινικής γλώσσας. Μιλάει απλά, εύληπτα, γίνεται έυκολα κατανοητός στον απλό άνθρωπο, στον νέο οινόφιλο. Μην εντυπωσιάζεστε, λοιπόν από τις "οινικές περικοκλάδες", σας διαβεβαιώνω ότι το "φρεσκοαντλημένο πετρέλαιο" δεν το έχει μυρίσει κανείς, ούτε μπορεί να το ξεχωρίσει από το "μπαγιάτικο", ούτε "τα ορυκτά στις ξηρές εκδοχές" έχουν μυρωδιά, ούτε καν ένα κρασί -υγρό βλέπετε!- μπορεί να είναι "τραγανό"... ναι και αυτά και πολλά παρόμοια έχουν γραφτεί από κριτικούς οίνου και -υποτίθεται- έχουν αναγνωριστεί σαν ...ιδιότητες κάποιων κρασιών!

Και πάντως, ποτέ μην διστάσετε, σε οποιαδήποτε φάση της οινικής σας εκπαίδευσης, να αμφισβητήσετε την γνώμη και του πιό ειδικού, και να πείτε ελεύθερα αν κάποιο κρασί που δοκιμάζετε σας αρέσει ή όχι. Χωρίς "φόβο" αλλά με πάθος, υποστηρίξτε την άποψή σας έστω και απέναντι στο βλοσυρό βλέμμα του "σεβαστού" οινογνώστη. Συζητείστε μαζί του, πείτε την άποψή σας, ακούστε την δική του... Γιατί τίποτα δεν αίρει την αρχική διατύπωση, τόσο την δικιά μας όσο και του Simon Woods: Πάρτε το απόφαση, μην φοβάστε... έχετε ΠΑΝΤΑ δίκιο!

Μοιραστείτε το άρθρο: