Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Η Jancis Robinson μιλά και πάλι για τα Ελληνικά κρασιά

Η Jancis Robinson μιλά και πάλι για τα Ελληνικά κρασιάΔημιουργείστε τη γιορτινή σας κάβα Για όσους δεν την γνωρίζουν, η Jancis Robinson γράφει και μιλά για το κρασί από το 1975 και υπήρξε η ανταποκρίτρια του κρασιού των Financial Times από το 1989. Η κύρια επαγγελματική της δραστηριότητα σήμερα αποτελεί το Blog της, το www.jancisrobinson.com, αλλά είναι επίσης υπεύθυνη για πολλά από τα πιο γνωστά βιβλία αναφοράς για το κρασί συμπεριλαμβανομένου του «The Oxford Companion to Wine» και, μαζί με τον Hugh Johnson, του «The World Atlas of Wine» Είναι Master of Wine, η πρώτη εκτός του εμπορίου κρασιού από το 1984, και συστηματικά είναι κριτής διαγωνισμών και δίνει διαλέξεις για το κρασί σε όλο τον κόσμο. Έχει παρουσιάσει διάφορα βραβευμένα τηλεοπτικά προγράμματα, όπως το Jancis Robinson’s Wine Course και το Vintners’ Tales.

Για οσους φίλους του κρασιού την γνωρίζουν (και είναι οι περισσότεροι φίλοι του
House of Wine αφού έχουμε αναφερθεί πολλές φορές σε αυτή) είναι σήμερα ίσως η μεγαλύτερη οινοκριτικός στον κόσμο, και ασφαλώς η πιό έγκυρη. Η Jancis είναι ακόμα η πιο καλή "φίλη" των Ελληνικών κρασιών ανάμεσα στους διεθνείς κριτικούς οίνου, και πάντα εκφράζεται με την μεγαλύτερη θέρμη για αυτά. Ενδεικτική είναι η αγάπη της για το Ασύρτικο, που έχει δηλώσει πολλές φορές ότι είναι από τα κορυφαία διεθνή λευκά κρασιά.

Αυτή λοιπόν η αγάπη της για το Ελληνικό κρασί εκδηλώθηκε πρόσφατα σε ένα άρθρο της στους
Financial Times με τίτλο "Greek wines: a rich heritage of local grapes" (Ελληνικά Κρασιά: Μια πλούσια κληρονομιά τοπικών ποικιλιών) αλλά και στο προσωπικό της Site με τίτλο "Greece is the Word" (Ελλάδα είναι η λέξη), όπου περιγράφει το οικογενειακό της ταξίδι στους Παξούς, σε ένα σπίτι που είχε νοικιάσει, και μέσα σε αυτό το άρθρο βρίσκει την ευκαιρία να μιλήσει επίσης για την ευγένεια και την προθυμία των Ελλήνων, και -για τί άλλο- για τις ελληνικές ποικιλίες και το ελληνικό κρασί.

Γράφει λοιπόν η Jancis ανάμεσα στα άλλα:

"...Αναφέρω όλα αυτά για να καταδείξω τη έμφυτη γενναιόδωρη φύση των Ελλήνων και θα ισχυριζόμουν ότι μεταφράζεται στα ιδιαίτερα ελκυστικά τους κρασιά. ….αλλά για μένα είναι ήδη αρκετά καλά και ο καιρός είναι ώριμος για τον κόσμο να εκτιμήσει τις ιδιαιτερότητές τους. Όπως και η Πορτογαλία, η Ελλάδα διακρίνεται για τη μεγάλη ποικιλία μοντέρνων εγχώριων ποικιλιών σταφυλιών. Όταν καταγράψαμε για τον κατάλογό μας του 2012 όλα τα κρασιά σε εμπορική παραγωγή, διαπιστώσαμε ότι μόνο η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία - οι «μεγαλοπρεπείς» της παγκόσμιας αμπελοοινικής παραγωγής - θα μπορούσαν να απολαύσουν περισσότερες αυτόχθονες ποικιλίες από τις 77 που βρήκαμε τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Πορτογαλία. Ωστόσο, ενώ η Πορτογαλία είναι η 5η σημαντικότερη παραγωγός κρασιού στην Ευρώπη, η Ελλάδα είναι μόνο η 14η, πράγμα που σημαίνει ότι διαθέτει μια πολύ πλούσια κληρονομιά τοπικών σταφυλιών.

Αρκεί μόνο να κοιτάξετε μια λίστα κρασιών στην Ελλάδα για να δείτε τι θησαυρούς (και άγνωστα ονόματα) έχει να προσφέρει στον ανήσυχο φίλο του κρασιού. Όπως σχεδόν σε κάθε χώρα παραγωγής κρασιού, πέρασε μια περίοδο στα τέλη του 20ου αιώνα, πιστεύοντας ότι έπρεπε να καλλιεργήσει τις γνωστές διεθνείς ποικιλίες - κυρίως το Cabernet και το Sauvignon Blanc - για να αποδείξει την αξία της.

Αλλά σήμερα οι Έλληνες παραγωγοί είναι ιδιαίτερα υπερήφανοι για τα δικά τους σταφύλια, με τους ιδιαίτερα διακριτούς τους χαρακτήρες. Το μαγευτικό Ασύρτικο της Σαντορίνης ήταν αναμφισβήτητα το πρώτο ελληνικό λευκό κρασί που δημιούργησε μια πραγματική εντύπωση - τόσο πολύ που μεταφέρθηκε εδώ και καιρό σε άλλες ελληνικές αμπελουργικές περιοχές και πρόσφατα παράγεται από αυτή κρασί και στη Νότια Αυστραλία.

Σε μια γενική γευστική δοκιμή στην αίθουσα Vintners στο Λονδίνο στα τέλη Απριλίου, οι (Έλληνες) παραγωγοί έδειχναν με υπερηφάνεια τις άλλες σπεσιαλιτέ της Σαντορίνης: Αιδάνι και Αθηρί, καθώς και την ολοένα αυξανόμενη σε φύτευση Κυδωνίτσα (το σταφύλι της Μονεμβασιάς, το λιμάνι που πιστεύεται ότι ενέπνευσε το όνομα της Μαλβάζια), η Ρομπόλα της Κεφαλλονιάς του Λοχαγού Κορέλι, την έντονη Ντεμπίνα που μπορεί να κάνει εκπληκτικά εκλεκτά αφρώδη κρασιά στη βορειοδυτική Ελλάδα, την αναζωογονητικά λουλουδένια Βηλάνα και το πρόσφατα διασωθέν Βιδάνο της Κρήτης.

Όλα αυτά είναι εκτός από την συχνά φυλλώδη Μαλαγουζιά και το Μοσχοφίλερο που πριν από μερικά χρόνια φαίνονταν εξωτικά και σπάνια αλλά μάλλον έχουν ήδη καθιερωθεί στην ελληνική επικράτεια μαζί με τον Ροδίτη και το Σαββατιανό που ήταν για πολύ καιρό το πιο φυτεμένο λευκό σταφύλι της Ελλάδας.

Ένα πρόσφατο δείπνο στο The Greek Larder στο Λονδίνο, με κρασιά από κρητικά σταφύλια που διασώθηκαν από τους παραγωγούς Λυραράκη (που εισήχθησαν από το Berry Bros & Rudd), ήταν πολύ αποκαλυπτικό. Το σταθερό Πλυτό ήταν αξέχαστο και όχι μόνο για το όνομά του. Ποτέ δεν έχω συναντήσει ένα σταφύλι με έναν πιο ξεχωριστό χαρακτήρα από το Δαφνί, που το όνομά του προέρχεται από την δάφνη αλλά μυρίζει έντονα μάραθο για μένα.

Έμεινα ερωτευμένη με τα ελληνικά λευκά πολύ καιρό πριν με κερδίσουν τα κόκκινα, αλλά τώρα που οι Έλληνες οινοποιοί έχουν μάθει το βαρέλι και φαίνονται να απολαμβάνουν τα φυσικά χαμηλά επίπεδα αλκοόλ της Ελλάδας, αντί να ανησυχούν ότι είναι πολύ χαμηλά, απολαμβάνω όλο και περισσότερο τα Ελληνικά ερυθρά. Τα πιο γνωστά ποιοτικά κόκκινα κρασιά είναι το πλούσιο Αγιωργίτικο της Νεμέας και το αξιόλογο Ξινόμαυρο της Νάουσας. Όμως, οι πιο πρόσφατες αναβιώσεις που αγκαλιάστηκαν με ενθουσιασμό από τους εξειδικευμένους Έλληνες οινοπαραγωγούς περιλαμβάνουν το πικάντικο Μαυροτράγανο, την κομψή Λημνιώνα, την Μανδηλαριά, το Λημνιό και από την Κρήτη το αρωματικό Λιάτικο και το μαλακό Κοτσιφάλι.

Πρόκειται για μια συναρπαστική ποικιλία δυνατοτήτων, είτε ως ποικιλιακά κρασιά είτε ως μείγματα (blends) - συχνά με διεθνείς ποικιλίες. Το περισσότερο ελληνικό κρασί καταναλώνεται στην Ελλάδα, συνοδεύοντας το φαγητό - μια υγιεινή πρακτική. Και επειδή η ελληνική οικονομία δεν βρίσκεται ακριβώς σε ανάπτυξη, οι τιμές τείνουν να είναι λογικές τόσο για τον καταναλωτή όσο και για τον παραγωγό."

Εμείς από το House of Wine θα συγχαρούμε και θα ευχαριστήσουμε θερμά την Jancis Robinson για τα τόσο θερμά της λόγια για τα Ελληνικά κρασιά και για την συνεχή τους υποστήριξη στις διεθνείς αγορές, που παρακολουθούν με προσοχή τις δημοσιεύσεις της. Ίσως δεν γίνεται αντιληπτό από τους πολλούς η σημασία αυτής της υποστήριξης για τις εξαγωγκές προσπάθειες των Ελλήνων παραγωγών, ιδιαίτερα αυτές τις δύσκολες μέρες για το ελληνικό κρασί...

Μοιραστείτε το άρθρο: