Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Περι ανέμων και υδάτων

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Αυτή την εβδομάδα δεν έχουμε κάποιο συγκεκριμένο θέμα, θα ασχοληθώ με λίγο από το ένα, λίγο από το άλλο, στο επίκεντρο βέβαια, πάντα το ποτό. Πήγα, είδα, έμαθα, άκουσα διάφορα και όλα αυτά μου δίνουν πάσα για το σημερινό άρθρο. Ξεκινάω με ένα mail που μου έστειλε κάποιος φίλος το οποίο περιείχε μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση, με αφορμή τα τελευταία μου άρθρα σχετικά με το bourbon.

O φίλος μας ρώτησε το εξής. Από τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι η παλαίωση του whisky στη Σκωτία γίνεται κατά βάση σε βαρέλια πρώην bourbon, καλό θα ήταν να γνωρίζουμε, όσο γίνεται βέβαια, ποιο αποστακτήριο της Αμερικής, γίνεται ζευγάρι με ποιο αποστακτήριο στη Σκωτία. Πάμε λοιπόν να δούμε αυτά που εγώ τουλάχιστον γνωρίζω με σιγουριά. Τις περισσότερες φορές το πράγμα λειτουργεί ως εξής, χωρίς να είναι και απόλυτο. Όποια από τις πολυεθνικές εταιρίες έχει στην ιδιοκτησία της αποστακτήρια και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού, φροντίζει να τροφοδοτεί και βαρέλια bourbon στο αποστακτήριο, ή στα αποστακτήρια που βρίσκονται στη Σκωτία. Αυτό επαναλαμβάνω ότι δεν είναι και στάνταρ, απλώς είναι κάτι που συνηθίζεται. Πάμε να δούμε λοιπόν μερικά πολύ ενδιαφέροντα ζευγαρώματα.

Ξεκινάω από το Islay και συγκεκριμένα το Kilchoman. Εδώ, όπως ίσως θα διαβάσατε και στο σχετικό άρθρο, τα βαρέλια που χρησιμοποιούνται, είναι πρώην βαρέλια Buffalo Trace. Άρα, είναι ένας ακόμη λόγος για το δυτικότερο αποστακτήριο της Σκωτίας, για να βγάζει εξαιρετικά whisky, όπως για παράδειγμα το σπουδαίο Machir Bay.

Παραμένω στο Islay και πάω στο ιστορικό Laphroaig. Εδώ έχουμε διαφόρων ειδών βαρέλια, αλλά προέρχονται κατά βάση από τρία αποστακτήρια της Αμερικής. Jim Beam, Labrot and Graham και Makers Mark προμηθεύουν με βαρέλια το Laphroaig και τα αποτελέσματα είναι γνωστά για τα whisky του θρυλικού αποστακτηρίου, με σημαία φυσικά το super classic Laphroaig 10 ετών.

Μετακινούμαι στο Speyside, όπου το Aberlour χρησιμοποιεί διάφορα βαρέλια, μεταξύ αυτών και βαρέλια πρώην Four Roses και τελειώνω με το αποστακτήριο μύθος από το Campeltown. Το Springbank λοιπόν χρησιμοποιεί περισσότερο βαρέλια sherry, με ότι αυτό συνεπάγεται, όμως όταν αποφασιστεί να χρησιμοποιηθούν βαρέλια bourbon, τότε χρησιμοποιούν πυρηνικά. Φανταστείτε ότι εδώ χρησιμοποιούνται μόνο παραδοσιακές μέθοδοι και σαν να μην φτάνει αυτό, τα βαρέλια bourbon που χρησιμοποιούνται, όταν χρησιμοποιούνται, είναι από το τεράστιο Heaven Hill. Πιείτε Springbank 10 ετών και Elijah Craig 12 ετών και βγάλτε τα συμπεράσματά σας, ωστόσο, ανεξαρτήτως γούστου, δεν νομίζω ότι κανένα από τα δυο αποστακτήρια επιτρέπει αμφισβητήσεις.

Πάω παρακάτω με μερικά νέα της αγοράς, όχι όμως τέτοια σαν αυτά που είπαμε στο άρθρο της περασμένης εβδομάδας, αλλά λίγο διαφορετικά. Αρχίζω με το βορειότερο αποστακτήριο της ηπειρωτικής Σκωτίας, το Old Pulteney. Η ιδιοκτήτρια εταιρία εδώ, αποφάσισε να αποσύρει από την παραγωγή τις εκδόσεις των 17 και 21 ετών. Αυτό για όσους γνωρίζουν, συνεπάγεται της άνοδο των τιμών για όσα μπουκάλια κυκλοφορούν ακόμη. Οσοι μπορείτε αγοράστε, όπου βρείτε.

Πάω τώρα στο πολυαγαπημένο Balvenie. Εδώ έχουμε μια καινούρια δημιουργία του μεγάλου, όχι μόνο σε ηλικία, αλλά κυρίως σε αξία, David Stewart. Ο καλλιτέχνης λοιπόν, αποφάσισε να λανσάρει μια καινούρια έκδοση, η οποία προορίζεται μόνο για τα duty free, ανά την υφήλιο. Το καινούριο αυτό whisky φυσικά και θα έχει συγκεκριμένη αναγραφόμενη ηλικία παλαίωσης, στο Balvenie έχουμε πει ότι δεν ακολουθούν τη μόδα του no age statement whisky. Πρόκειται λοιπόν για ένα whisky με 14 χρόνια παλαίωση, η οποία θα γίνεται με τρεις διαφορετικούς τρόπους, από εκεί και το όνομα Triple Wood. Καταρχάς, θα παλαιώνει σε βαρέλια bourbon πρώτου γεμίσματος, κατόπιν σε δεύτερου γεμίσματος και τέλος σε πρώην βαρέλια sherry oloroso. Ωστόσο την έξτρα γεύση και υφή θα δίνει η τύρφη που χρησιμοποίησε ο ποτοποιός κατά τη διάρκεια της βυνοποίησης στα floor maltings του αποστακτηρίου. Άρα, τριπλή παλαίωση, τύρφη, ασυνήθιστο για Balvenie και τέλος, υψηλός αλκοολικός βαθμός της τάξης του 48.3 τοις εκατό. Ευτυχώς έχω τον φίλο μου το Χάρη που στις 27 του μήνα θα πάει Λονδίνο και μάλλον θα κονομήσω κανένα μπουκάλι από τα duty free του Heathrow.

Τελειώνω με κάτι άσχετο με τα ποτά. Αυτή την εβδομάδα έγινε η καθιερωμένη σχολική γιορτή για τη λήξη της σχολικής χρονιάς, στο δημοτικό σχολείο που πηγαίνει ο μικρός μου γιός. Καλό είναι να θυμόμαστε καμιά φορά το μεγαλείο που κρύβει ετούτος εδώ ο τόπος που κατοικούμε. Η γιορτή ήταν αφιερωμένη στο ελληνικό καλοκαίρι, παρουσιάστηκε πολύ όμορφα από τα πιτσιρίκια της τρίτης και Τετάρτης δημοτικού και διανθίστηκε από υπέροχες εικόνες στην οθόνη από τα ελληνικά νησιά και όχι μόνο. Όλα αυτά σε υπέροχη μουσική υπόκρουση, από δημιουργίες των τιτάνων Μάνου Χατζηδάκη και Μίκη Θεοδωράκη. Και για τελείωμα το βασικό μουσικό θέμα από τον Αλέξη Ζορμπά.

Το χόρεψαν και το γλέντησαν πραγματικά όλα τα παιδιά επί σκηνής καθώς και δυο δασκάλες, ενώ υπήρξε πραγματική αποθέωση από τον κόσμο, που συμμετείχε σε όλη τη διάρκεια του τραγουδιού. Στο τέλος και αφού έπεσε η αυλαία, το standing ovation από τον κόσμο για να ξαναβγούν οι πρωταγωνιστές στη σκηνή.



Αγαπάτε τη χώρα σας και μάθετε και στα παιδιά σας να την αγαπούν.

Καλό καλοκαίρι σε όλους


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: