Τα νέα της αγοράς

Καιρό είχαμε να δούμε πως κινείται η αγορά. Χωρίς σάλτσες λοιπόν, σήμερα μιλάμε για

Τα νέα της αγοράς

Θα ασχοληθώ με δυο δημοπρασίες της Σκωτίας. Η μια με την άλλη απέχουν όσο η μέρα με τη νύχτα, ωστόσο έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Και στις δυο εμφανίστηκαν πολλές δεκάδες απο συγκεκριμένο Macallan. Σιγά το νέο θα μου πείτε. Σωστά. Το δικό μου μάτι όμως, βλέπει κάτι άλλο. Καταρχάς να διευκρινίσω οτι δε θα πω όνομα κωδικού, διότι θα ακολουθήσει καυστικό σχόλιο, που έχει να κάνει με την ελληνική αγορά. Είχαμε λοιπόν δεκάδες απο αυτό το μέτριο whisky, με τιμές πώλησης που κινήθηκαν και στις δυο περιπτώσεις, απο 65 μέχρι 75 λίρες. Αν δηλαδή υπολογίσω τιμή λίρας, ειδικό φόρο κατανάλωσης, φπα, μεταφορικά, εκτελωνισμό, πάω γύρω στα 120 ευρώ τελική τιμή. Πως λοιπόν προκύπτει το 400 συν φπα που πουλάνε εδω κάποιοι χονδρέμποροι, με αποτέλεσμα να φτάνει τα 600 ευρώ σε κάποιες κάβες? Συμπέρασμα. Μην αγοράζετε οτι σας πλασάρουν. Εδώ διαβάζετε τη μοναδική, ή τέλος πάντων μια απο τις ελάχιστες στήλες που δεν εξυπηρετούν συμφέροντα. Ούτε να νομίζετε οτι οποιοδήποτε Macallan είναι επένδυση. Εξαρτάται πόσο το αγόρασες. Αν ας πούμε έδωσες 600 για το συγκεκριμένο, δεν πρόκειται να τα πάρεις πίσω στον αιώνα τον άπαντα. Προσοχή λοιπόν.

Ξεκινάω απο το Νταμφέρμλιν, όπου εκεί είχαμε τις χαμηλές, ας πούμε, τιμές. Νικητής ένα Mortlach σε ανεξάρτητη εμφιάλωση του μεγαλύτερου (όχι καλύτερου) ανεξάρτητου εμφιαλωτή, Gordon and McPhail, και ηλικία 75 ετών παρακαλώ. Τιμή 22.250 λίρες. Αμέσως μετά η τρίτη έκδοση του Macallan Easter Elchies με 10.700 λίρες. Μετά, είχαμε κλάμα, και μάλιστα με μαύρο δάκρυ. Στην τρίτη θέση μια εξάδα Macallan James Bond για 10.000 λίρες. Τιμή προηγούμενου μόλις μήνα 18.000. Περαστικά. Σε εμάς άρεσε whisky που βρέθηκε πολλές θέσεις παρακάτω, και συγκεκριμένα το Brora 21 ετών απο τη σειρά Rare Malt Selection με τιμή αυτού 1350 λίρες.

Πάω τώρα στα βαριά. Σε επόμενη δημοπρασία που έληξε την προηγούμενη Δευτέρα, ο νικητής ήταν αναμενόμενος. Το ποσό ωστόσο ξέφυγε πολύ. Ο σταρ της δημοπρασιας λοιπόν, ήταν το Macallan The Reach 81 ετών, ένα whisky που η παραγωγή του έγινε το 1940. Η τιμή ωστόσο χτύπησε ταβάνι. Διότι οι 201.000 λίρες που δαπανήθηκαν για να αλλάξει ιδιοκτήτη, ισοδυναμούν με δυο ελαφρώς μεταχειρισμένες Ferrari, με καμιά τριανταριά χιλιάδες χιλιόμετρα στο κοντέρ. Και μπορώ να σας πω οτι Ferrari με τριάντα χιλιάδες χιλιόμετρα, είναι σα να την πήρες απο την αντιπροσωπεία καινούρια. Πάρα πολλά λεφτά επομένως για μια φιάλη whisky. Στη δεύτερη θέση είχαμε Macallan 70 ετών απο τη σειρά Tales που περιέχει whisky απόσταξης 1950. Τιμή 60.000 λίρες. Και στην τρίτη θέση ένα αποστακτήριο που δεν βλέπουμε ποτέ σε δημοπρασίες. Είχαμε Glenturret 1972 σε παλαίωση 50 ετών και κρύσταλο Lalique. Τιμή 45.500. Μας άρεσε πολύ ένα γιαπωνέζικο που σπάνια βλέπουμε.Απο τη συνεργασία του θεάτρου σκιών Noh με το θρύλο Karuizawa, ο πλέον σπάνιος δαίμονας Hanyu, και πιο άσχημος θα έλεγα εγώ, πούλησε τα 41 του χρόνια για 42.000 λίρες. Αυτό το japanese μάλιστα. Εκεί που τρελαθήκαμε όμως, ήταν με το Rosebank 32 ετών σε εμφιάλωση Sygnatory. Whisky θρύλος κι αναμενόμενο ποσό οι 12.000 λίρες που έπιασε.

Ζαλίστηκα. Θα βάλω ένα δεκάρι Benriach να συνέλθω, και τα λέμε την επόμενη εβδομάδα.