"Αξιώματα", πικρές αλήθειες και το παράδειγμα της Χιλής

"Αξιώματα", πικρές αλήθειες και το παράδειγμα της Χιλής
Από τον Τ. Πικούνη

Θυμάστε από το σχολείο τι είναι "Αξίωμα"; Να σας το θυμίσω... αξίωμα ή αρχή στη λογική, είναι μια πρόταση η οποία δεν αποδεικνύεται, αλλά θεωρείται είτε προφανής, ή αποτέλεσμα κάποιας απόφασης. Το βασικό αξίωμα της γεωμετρίας, ότι δύο παράλληλες γραμμές τέμνονται στο άπειρο δεν αποδεικνύεται, αλλά αποτελεί μια παραδοχή στην οποία στηρίζεται όλο το οικοδόμημα της Ευκλείδειας γεωμετρίας.

Τώρα, θα ρωτήσετε σίγουρα "Τι δουλειά έχουν τα αξιώματα με το κρασί;". Δυστυχώς έχουν... και μεγάλη! Είναι οι παραδοχές εκείνες που θεωρούνται αδιαμφισβήτητες, που είναι "μεγάλες αλήθειες", που αν τολμήσει κάποιος να τις αμφισβητήσει θα δεχτεί... επίθεση από "ορθόδοξους" (ακούστε με, κάτι ξέρω...). Τέτοιοι είναι οι μύθοι του κρασιού στους οποίους έχω αναφερθεί πολλές φορές.

Ένα από τα πολύ "τρανταχτά" αξιώματα, που αλίμονο σου αν τα αμφισβητήσεις, είναι η άποψη ότι η ελληνική εξαγωγική προσπάθεια στο κρασί πρέπει να στηρίζεται στις Ελληνικές, γηγενείς ποικιλίες. Αν είστε "νέος" στο χώρο της οινικής τρέλας και τολμήσετε να ρωτήστε "γιατί;" θα λάβετε χαμόγελα και ειρωνικά σχόλια... Αν κάποιος καλός "παλιός" σας λυπηθεί, θα σας εξηγήσει χαμογελώντας ότι αυτές είναι που μας διαφοροποιούν, ότι έχουμε 300 γηγενείς ποικιλίες, εξαιρετικές, ότι ο κόσμος πια αναζητά τη διαφορετικότητα, και τέλος -σε μια κρίση ειλικρίνειας ή πραγματισμού μετά το τρίτο ποτήρι Ασύρτικο- θα ομολογήσει με ρεαλισμό ότι "που να πάμε να παλέψουμε εμείς με τα θηρία του Cabernet και του Syrah!" Ενώ με τις δικές μας, ανταγωνισμό δεν έχουμε!!

Έχω πάψει βέβαια προ πολλού να θέτω το ερώτημα... προς τι να αμφισβητείς αξιώματα; Αλλά όταν πέσω τυχαία σε καμμιά συζήτηση σχετική, εκείνο που ρωτάω πια κάπως "δειλά" είναι: "Και η Χιλή παιδιά; Πως εξηγείται το φαινόμενο Χιλή τότε;" Και εισπράττω την απάντηση "μα τι λες τώρα; Άλλο η Χιλή, άλλο εμείς!". Που συμπληρώνεται με παραμύθια, εικασίες και ποταμούς μαύρης άγνοιας...

Που τα θυμήθηκα όλα αυτά; Από τα αποτελέσματα ενός διαγωνισμού, μιας τυφλής δοκιμής που έγινε στα μέσα Αυγούστου.

Σε αυτή την τυφλή δοκιμή λοιπόν, στο διαγωνισμό "Cabernet Masters" του Drinks Business International χωρίς ένδειξη της χώρας προέλευσης, η Χιλή θριάμβευσε! Μιά επιτροπή από 5 Masters of Wine και 1 master Sommelier απένειμε σχεδόν τα μισά βραβεία στη Χιλή! Από τα 109 μετάλλια που απονεμήθηκαν, η Χιλή απέσπασε τα 45!

Συνολικά στα Χιλιανά οινοποιεία απονεμήθηκαν 1 Master Trophy, 6 Χρυσά τρόπαια, 15 ασημένια και 23 χάλκινα για μονοποικιλιακά Cabernet Sauvignon από οινικές περιοχές σε όλη τη χώρα, στις οποίες περιλαμβάνονται οι κοιλάδες Maipo, Cachapoal, Colchagua, Maule και Curico. Το σάρωμα των τροπαίων από τη Χιλή είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, αν αναλογιστεί κανείς ότι όλες οι δοκιμές έγιναν από Βρεττανούς επαγγελματίες του οίνου, και συγκεκριμένα από τους Patrick Schmitt MW, David Round MW, Keith Isaacs MW, Richard Bampfield MW, Patricia Stefanowicz MW και Clement Robert MS.

Η μεγαλύτερη διάκριση του Διαγωνισμού, το Master Trophy, πήγε στο κρασί "Casa Real" της Santa Rita. Άλλες χώρες που διαγωνίστηκαν περιελάμβαναν οινοποιεία του λεγόμενου "Νέου Κόσμου" από τις ΗΠΑ, τη Νοτια Αφρική, την Αργεντινή και την Αυστραλία, μαζί με κάποιες του "Παλαιού Κοσμου", την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία.

"Τα αποτελέσματα αυτά είναι συναρπαστικά, καθώς τονίζουν το γεγονός ότι η Χιλή μπορεί να ανταγωνιστεί ενάντια στα Cabernets όλου του κόσμου σε οποιοδήποτε επίπεδο τιμών", δήλωσε ο εκτελεστικός διευθυντής των Wines of Chile των ΗΠΑ, Marybeth Bentwood.

Η Χιλή είναι μια χώρα -θα τονίσουμε εμείς- με πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την Ελλάδα (ίδιο σχεδόν μεσογειακό κλίμα στο τμήμα της χώρας που καλλιεργούνται σταφύλια, ταυτόχρονη χρονικά έναρξη του μετασχηματισμού τους σε σύγχρονες οινοπαραγωγικές χώρες) που ακολούθησε όμως μια εντελώς διαφορετική πορεία και μοντέλο ανάπτυξης: Αντί να στηριχτεί στις τοπικές ποικιλίες όπως η Ελλάδα και στις ίδιες δυνάμεις μόνο, στράφηκε προς τις διεθνείς ποικιλίες με την τεράστια αγορά, στην οποία την εισήγαγαν οι διεθνείς "παίκτες" που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν εκεί (Torres, Antinori, Château Lafite Rothschild, Château Cos d'Estournel, Château Mouton Rothschild) και συνεργάστηκαν με τοπικά οινοποιεία επενδύοντας σημαντικά ποσά (εκεί οι επενδύσεις είναι "ευπρόσδεκτες" όχι μόνο στα λόγια!) και μεταφέροντας σημαντική τεχνογνωσία τόσο στην υλικοτεχνική υποδομή όσο και στο διεθνές marketing, δίνοντας το παράδειγμα του τρόπου ανάπτυξης και στους Χιλιανούς οινοποιούς που ακολούθησαν.

Η στρατηγικη πέτυχε απόλυτα, αλλά και εφαρμόστηκε από όλες τις συνιστώσες. Σήμερα η Χιλή κυριαρχεί όχι μόνο στα ποιοτικά αλλά φθηνά κρασιά με τα οποία ξεκίνησε, αλλά πλέον και στα ακριβά και πολύ ακριβά Cabernet Sauvignon, Merlot, και Sauvignon Blanc, Carmenere, σε ποικιλίες δηλαδή με τεράστια αγορά και τις οποίες οι οινόφιλοι όλου του κόσμου αναγνωρίζουν, αγαπούν και εμπιστεύονται.

Οι εξαγωγές κρασιών της Χιλής το 2014 ανήλθαν σε 1,84 δις δολάρια ($1,840,898,000) και την φέρνουν στην 4η θέση των εξαγωγικών χωρών οίνου στον κόσμο (5.8% των παγκόσμιων εξαγωγών), μετά την Γαλλία 1η-US$9,2 δις (28,8% των παγκόσμιων εξαγωγών οίνου)-, την Ιταλία 2η- $6 δις(18.8%) και την Ισπανία 3η- $3 δις (9.3%). Είναι χαρακτηριστικό για την τεράστια πια δυναμική των εξαγωγών της ότι σήμερα αποτελεί την πιο παγκοσμιοποιημένη οινική βιομηχανία του κόσμου, εξάγοντας το 71% της παραγωγής της. Τα οινοποιεία της Χιλής ανέρχονται σε 340 και παράγουν 10.8 εκ. εκατόλιτρα, ενώ οι περίπου 8.000 παραγωγοί σταφυλιών καλλιεργούν 205.000 εκτάρια.

Οι εξαγωγές κρασιών της Ελλάδας είναι αντίστοιχα 289.000 εκατόλιτρα (με αξία 83 εκ δολαρίων). Η έκταση των ελληνικών αμπελώνων είναι 110.000 εκτάρια, και η ετήσια παραγωγή 2.7 εκ. εκατόλιτρα, σημειώνοντας πτώση το 2015 της τάξης του -11%. Στον αριθμό των παραγωγών, τους "σκίζουμε" : Έχουμε τουλάχιστον 700, τους διπλάσιους από τη Χιλή, που παράγουν το 1/4 των κρασιών της Χιλής στη μισή έκταση αμπελώνων! Και που εξάγουν 26 φορές λιγότερα κρασιά με τζίρο 22 φορές μικρότερο... Το δε business plan της ανάπτυξης του κρασιού   της Χιλής προβλέπει για το έτος 2020 εξάγωνές ύψους 3 δις δολαρίων... Αλήθεια, το δικό μας πόσο προβλέπει;

Ο Πίνακας που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικός: Ξεκινώντας και οι δύο χώρες το 1995 (στοιχεία OIV) με την Ελλάδα να προηγείται τα δύο πρώτα χρόνια στην παραγωγή, έφτασαν στις χαώδεις πιά διαφορές των τελευταίων ετών....

Τώρα... μην τα παίρνεται όλα αυτά τοις μετρητοίς... μη μελαγχολήσετε! Αυτά είναι νούμερα, δεν είναι σοβαρά πράγματα! Βασιστείτε στο αξίωμα...

Εκείνο που με έκανε ανέκαθεν να μελαγχολώ είναι ότι οι Χιλιανοί παραγωγοί μιλούν με κολοσσούς εισαγωγείς στις διάφορες χώρες, με πολυεθνικές, χρηματοδοτούνται από διεθνείς τράπεζες, συνωστίζονται στα meeting rooms των μεγάλων ξενοδοχείων... τι μελαγχολική εικόνα, αν τις συγκρίνεις με τα δικά μας "γιουρούσια" των παραγωγών μας στην Εσπερία, με τα γλέντια τα βράδια, με τις τόσο συμπαθητικές προσπάθειες προώθησης σε μπακάλικα και "έβγες" της αλλοδαπής, και με τις εκθέσεις Ελληνικών Οίνων όπου το συρτάκι και τα "παλαμάκια" πηγαίνουν σύννεφο, και στις οποίες γίνεται το αδιαχώρητο από τους ομογενείς μας! Μπορεί να αφήσαμε πίσω μας τη ρετσίνα, αλλά το δεύτερο "σήμα κατατεθέν" θα μας ακολουθεί παντού... όπως και η συσχέτιση του κρασιού μας με τον Greek Zorba (πόσοι τον θυμούνται ακόμα;) και του Ελληνικού lifestyle. Επιτέλους, τα κρασια μας αξίζουν περισσότερο και δεν έχουν ανάγκη το "couleur local" για να πάνε μπροστά!

Κατά τα άλλα ας μη γκρινιάζουμε. Στην Ταϊλάνδη είχαμε αύξηση των εξαγωγών μας κάπου 300% (οι δέκα φιάλες έγιναν... 30 μάλλον!) αλλά και στον Καναδά 50% σε 4 χρόνια και στις ΗΠΑ επίσης!

Και συνεχίζουμε ακάθεκτοι... Ο Γιάννης Παρασκευόπουλος της Γαίας το είχε πει προ πολλού: "Απευθυνόμαστε σε μια niche αγορά". Εμείς το αποφασίσαμε, εμείς μπήκαμε στο «λούκι», εκεί θα μείνουμε. Τώρα είναι αργά να αλλάξει οτιδήποτε... Ας το κάνουμε τουλάχιστον σωστά, χωρίς συρτάκια, μπάντες, χορούς και πανηγύρια...

Στην υγειά σας, με το απίστευτο Montes Alpha - Syrah 2012, με 16 Ελληνικά Syrah ακριβότερα στον κατάλογό μας και μόλις 10 φθηνότερα (κατά… σύμπτωση, τα καλύτερα!).






Καλή επιτυχία!


Τάσος Πικούνης





Μοιραστείτε το άρθρο: