Μια πρώτη εκτίμηση της Έκθεσης "Ελληνικό Απόσταγμα"

Μια πρώτη εκτίμηση της Έκθεσης "Ελληνικό Απόσταγμα"
Από τον Τ. Πικούνη

Θα σας εξομολογηθώ ότι με πολλούς που συζητούσα για την έκθεση των αποσταγμάτων, εξέφραζαν κάποια επιφύλαξη, που τις περισσότερες φορές αφορούσε στο αντικείμενο: Βλέπετε, δυστυχώς η γνώση του μεγάλου κοινού όσον αφορά στα Ελληνικά αποστάγματα δυστυχώς περιορίζεται κυρίως στο χύμα τσίπουρο και ούζο. Υπήρχε δηλαδή κάποια επιφύλαξη για το τι πραγματικά νέο ή σημαντικό μπορούσαν να δουν σε μια έκθεση Ελληνικών αποσταγμάτων...

Για όλους όμως όσους την επισκέφθηκαν, η φετινή έκθεση θα πρέπει να ήταν μια συνολικά ευχάριστη έκπληξη. Μια σύνθεση επιμέρους εκπλήξεων, όλες ευχάριστες.

Η πρώτη έκπληξη στην πρώτη αίθουσα, μετά τη reception: 5 γνωστά εστιατόρια, το «Seafood», τα «Καραμανλίδικα του Φάνη», το «Αιόλου 68», ο «Κόλλιας» και οι «Ψαράδες», πρόσφεραν εξαιρετικούς τσιπουρο-ουζομεζέδες, θα έλεγα καθ' υπερβολή, αφού ο «Κόλλιας» είχε μέχρι και... μπαρμπουνάκια! Ήταν σαν να δοκιμάζεις τσίπουρα και ούζα στο φυσικό τους περιβάλλον, στο τσιπουράδικο!

Έκπληξη δεύτερη: Αρκετοί νεοεμφανιζόμενοι σε έκθεση παραγωγοί, με προϊόντα που θα ήθελα να είχαμε στο House of Wine.

Έκπληξη τρίτη: Υψηλή ποιότητα, σε απλά τσίπουρα και ούζα, σε βαθμό που... έψαχνες να βρεις κάτι μέτριο! Και το λέω μετά λόγου γνώσεως, έχοντας "φοιτήσει" στου Μπελαμί το Ουζερί ( ναι, αυτό που λέει το τραγούδι) στη ΙΙ Μεραρχίας γωνία με Τρούμπα -τότε στις "δόξες" της) και με «Μάστερ» στη Νέα Ιωνία (εννοείται του Βόλου!). Μπράβο στους παραγωγούς!

Η τέταρτη έκπληξη ήταν η μεγαλύτερη και θα έλεγα η πιο ευχάριστη: Δημιουργείται πια μια ιδιαίτερη κατηγορία, αυτή των παλαιωμένων αποσταγμάτων, με πραγματικά εντυπωσιακά "μέλη". Εκεί που κάποτε είχαμε μόνο το θαυμάσιο Dark Cave του Τσιλιλή και το Απόσταγμα Οίνου παλαιωθέν του Παρπαρούση και το εξαιρετικό Puro του Καραθάνου, τώρα έχουμε πληθώρα πολύ καλών έως εξαιρετικών παλαιωμένων αποσταγμάτων, όπως το Παλαιωμένο Τσίπουρο Κατσάρου, το Παλαιωμένο Τσίπουρο Καρδάση, τα παλαιωμένα τσίπουρα της Οικογένειας Σπυρόπουλου, του Αποστολάκη και πολλών άλλων.

Από αυτά που δοκίμασα, θα σταθώ σε κάποια που μου έκαναν εντύπωση, επαναλαμβάνοντας όμως ότι όλα ήταν από καλά και επάνω. Έτσι, για τους μερακλήδες και του "πολλά βαρείς", το Τσίπουρο Σουφλίου Μπέλλα, αψύ, δυνατό αλλά και ποιοτικό θα τους ικανοποιήσει απόλυτα!

Πολύ καλό και το νέο Αγιονέρι Τσιλιλή, με 1 χρόνο παλαίωση.

Εντυπωσιακή η παρουσία του αποστακτηρίου Αβάντες, (καμμιά σχέση με το Οινοποιείο Αβαντίς, αν και τα δύο βρίσκονται στην Εύβοια) με ένα τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο και ένα εξαιρετικό, πρωτότυπο ούζο όπου το μάραθο εντυπωσιάζει σε άρωμα και γεύση ισορροπώντας εξαιρετικά με το γλυκάνισο. Εδώ να επισημάνω τα δύο πολύ καλά λικέρ του, το Gratus από γλυκά πορτοκάλια, περγαμότο και πικρό νεράντζι, που δίνει ένα απολαυστικό αποτέλεσμα, και το Χειμωνανθό, με αρωματικά βότανα και μέλι.

Το «Φι», ένα εντυπωσιακό λικέρ, που συνιστάται σε cocktail με... αφρώδη Παράγκα!

Τέλος, ή όλη παρουσία της οικογένειας Κατσάρου, με ούζα, τσίπουρα και εξαιρετικές συσκευασίες δώρου, αλλά και τις… θηριώδεις φιάλες τσίπουρου και ούζου με βρυσάκι!

Τελειώνω αυτή τη σύντομη ανασκόπηση με τα δύο κλασσικά αποστάγματα του κτήματος Σιγάλα, το τσίπουρο και το φραγκόσυκο, που σταθερά παραμένουν σε μια δική τους κορυφαία κατηγορία.

Θα πω ένα μπράβο πάλι στον Ντίνο Στεργίδη και στη Vinetum, για τη διοργάνωση της έκθεσης. Τους δύσκολους αυτούς καιρούς που τα αποστάγματα αλλά κυρίως το ούζο και το τσίπουρο κτυπιούνται αλύπητα από τον αθέμιτο ανταγωνισμό του «χύμα» με την ανοχή της πολιτείας, τέτοιες εκθέσεις  δίνουν στους παραγωγούς τους το βήμα για να συνεχίσουν τον αγώνα του


με την

Μοιραστείτε το άρθρο: