Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Whisky Faces: Γιάννης Αικατερινίδης

Και σήμερα, ακόμη ένα whisky face είναι κοντά μας. Μιλάμε με τον Γιάννη Αικατερινίδη, γνωστό και ως Giannis Whisky and Travel. Καλύτερα όμως να τον αφήσουμε να μας τα πει ο ίδιος.

Γιάννης Αικατερινίδης


Γιάννη ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με το whisky?
Νομίζω πίνω ουίσκι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να πίνει αλκοόλ. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το πρώτο πράγμα που αγόρασα όταν πήγα να σπουδάσω ήταν ένα Glenfiddich 12 ετών. Από τότε βέβαια, έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια και πολλές ετικέτες προκειμένου να διαμορφώσω άποψη για το απόσταγμα. Οφείλω όμως να πω ότι εγώ έμαθα να εκτιμώ το ουίσκι στη Σκωτία. Mια παρέα από τη Σκωτία και περισσότερο o φίλος μου ο Stevie, μου έδειξαν μια διαφορετική κουλτούρα στο ουίσκι από αυτή που υπήρχε στην Ελλάδα εκείνη την εποχή. Mπορεί εκείνο το βράδυ στο παγωμένο Cumbernauld, λίγο έξω από τη Γλασκόβη να μην ήταν η πρώτη επαφή μου με το whisky, όμως σίγουρα, ήταν μια από τις σημαντικότερες στιγμές προκειμένου να αλλάξει ο τρόπος σκέψης μου.
Στην παρούσα φάση ποια είναι η σχέση σου με το whisky και με τι ασχολείσαι?
Στη παρούσα φάση, η σχέση μου με το ουίσκι είναι μια σχέση απόλαυσης και αναζήτησης. Απολαμβάνω να πίνω ουίσκι και να μιλάω για αυτό. Δεν έχω εργασιακή σχέση με τη βιομηχανία του ουίσκι ή κάποιου άλλου αποστάγματος. Εργάζομαι τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, στο κλάδο της Πληροφορικής και πιο συγκεκριμένα στη Software Competitiveness International. Ούτε και το ακαδημαϊκό μου υπόβαθρο είναι προς αυτή τη κατεύθυνση. Είμαι ένας αγνός θαυμαστής του αποστάγματος που απλά ήθελε να επικοινωνήσει τις εμπειρίες του. Με αυτή τη λογική πριν από 5 χρόνια έφτιαξα το Giannis Whisky and Travel. Από τότε άρθρα μου για το ουίσκι έχουν φιλοξενηθεί σε αρκετά μέσα, από travel blogs, ειδησεογραφικά sites μέχρι site που δεν συμπαθούν τις τόσο σοβαρές κουβέντες για το αλκοόλ όπως το Βitter Βooz του αγαπητού κύριου Κοροβέση. Παράλληλα με το Giannis Whisky and Travel είμαι δημιουργός και διαχειριστής του Whisk(e)y Lovers Greece στο facebook, μιας ελεύθερης ομάδας διακίνησης ιδεών και απόψεων όσον αφορά το ουίσκι.

Bέβαια, το σημαντικότερο όλων είναι το Greek Whisky Association. To 2018, με 10 φίλους, δημιουργήσαμε το Πανελλήνιο Σύλλογο Φίλων Ουίσκι που εκτός από ιδρυτικό μέλος, έχω τη τιμή να είμαι και αντιπρόεδρος. Μέσα από τις δράσεις του Greek Whisky Association καταφέραμε να ενώσουμε τους φίλους του ουίσκι στην Ελλάδα και φυσικά να κάνουμε τέσσερεις ανεξάρτητες εμφιαλώσεις Single Cask ουίσκι, κάτι που φάνταζε ακατόρθωτο πριν από μερικά χρόνια στην Ελλάδα. Δοκιμάσαμε δηλαδή βαρέλια από αποστακτήρια και αφού επιλέξαμε αυτό που μας εκφράζει καλύτερα το εμφιαλώσαμε. Αυτές οι εμφιαλώσεις είναι φυσικά limited edition και μέχρι στιγμής έχουν αποσπάσει πολύ θετικά σχόλια από όσους τις έχουν δοκιμάσει. Επίσης έχουμε αγοράσει και ένα βαρελάκι με new make spirit από το Raasay Distillery και μετράμε τις μέρες μέχρι να ωριμάσει και να το εμφιαλώσουμε. Θα ήταν άδικο να μην αναφερθώ στο Νίκο, το Γιώργο, το Χρήστο, το Σάκη, το Δημήτρη και τον Αλεξ που αποτελούν τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ αλλά αξίζει και ένα μεγάλο μπράβο σε όλα τα παιδιά που ‘’έβαλαν πλάτη’’ προκειμένου αυτό το όνειρο να γίνει πραγματικότητα.
Που δίνεις μεγαλύτερη βαρύτητα? Στο whisky σαν κάτι που αγαπάς, ή το βλέπεις κι από επενδυτικής πλευράς? Μάλλον ρητορικό το ερώτημα, ξέρω τι θα απαντήσεις.
Όντως είναι ρητορικό το ερώτημα καθώς το ουίσκι είναι κάτι που αγαπώ και δεν έχω καμία επενδυτική σχέση μαζί του. Για εμένα το ουίσκι είναι αγάπη, χόμπι, διαρκής αναζήτηση και τίποτα παραπάνω. Μου αρέσει να το βλέπω σαν ένα μέσο για να περνάμε καλά και να δημιουργούμε όμορφες παρέες γύρω από αυτό και τίποτα παραπάνω. Φυσικά και είναι απόλυτα θεμιτό και κατανοητό, τουλάχιστον για εμένα, να βιοπορίζεσαι από κάτι που αγαπάς, απλά εγώ δεν το βλέπω έτσι.
Πως βλέπεις τον Έλληνα σαν καταναλωτή? Γνώσεις υπάρχουν?
Ναι, τα τελευταία χρόνια διαπιστώνω ότι υπάρχουν γνώσεις, υπάρχει μεράκι και σε γενικές γραμμές ο Έλληνας αγαπάει το ουίσκι. Βέβαια το κατά πόσο οι γνώσεις σε κάνουν να απολαμβάνεις πραγματικά ένα ουίσκι είναι νομίζω μια άλλη κουβέντα. Σίγουρα διαφωνώ με όσους αντιμετωπίζουν το ουίσκι και γενικότερα τις γνώσεις τους γύρω από αυτό, σαν μέσω αυτοπροβολής για να μην πω αυτοπραγμάτωσης. Απεχθάνομαι τους ξερόλες και όλους τους δήθεν. Είναι κακό αυτό;
Από τους υπόλοιπους καταναλωτές, ποιο λαό θα ξεχώριζες?
Σαν λαούς, σίγουρα θα μπορούσες να πεις τους Ιάπωνες, τους Γάλλους, τους Ιρλανδούς κ.λ.π που ιστορικά έχουν προσφέρει πολλά στη βιομηχανία του ουίσκι και όλοι έχουν βάλει το λιθαράκι τους προκειμένου να διαμορφωθεί το ουίσκι όπως το γευόμαστε σήμερα. Όμως σαν nerd – geek whisky lovers, νομίζω πως η πρώτη χώρα που μου έρχεται στο μυαλό σήμερα, είναι η Γερμανία. Φυσικά υπάρχουν παραδοσιακές δυνάμεις στην Ευρώπη όπως η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Ιταλία παλιότερα, οι Σκανδιναβικές χώρες, αλλά σίγουρα τα τελευταία χρόνια πιστεύω η Γερμανία έχει πάρα πολλά να δώσει σε κάποιον που αγαπάει το ουίσκι και αυτό οφείλεται ξεκάθαρα στο μεράκι και στη τρέλα που κουβαλάνε κάποιοι. Ειδικά στο κομμάτι των ανεξάρτητων εμφιαλώσεων γίνεται πολύ σοβαρή δουλεία.
Πες μας μερικά dram που σου αρέσουν για καθημερινή χρήση. Μη μου πεις βαριά, γιατί αμέσως έρχεται σχετική ερώτηση.
Για καθημερινή χρήση ε; Λοιπόν, αρχικά πιστεύω ότι κάθε ουίσκι έχει την ώρα του οπότε στη κάβα μου έχω αρκετές ανοιχτές φιάλες προκειμένου να πίνω ανάλογα με τη διάθεση μου. Όσον αφορά τώρα ετικέτες θα έλεγα σίγουρα το Mortlach 12 ετών - The Wee Witchie, το Glengoyne 12 ετών, μου αρέσει πολύ το Glenfarclas 15 ετών όπως και το Lagavulin 8 Year Old. Bέβαια ιδιαίτερη θέση στο ράφι μου έχει και το Wolfburn Morven που γενικότερα πιστεύω πολύ στο αποστακτήριο, όπως σου έχω πει και παλαιότερα.

Τώρα αν είχα λίγο μεγαλύτερο budget και μου έλεγες: Αν σε πετάξουν σε ένα ερημονήσι και σου επιβάλουν να πίνεις μόνο δύο dram μέχρι τα βαθιά γεράματα, οι επιλογές μου θα ήταν δίχως δεύτερη σκέψη θα ήταν: Ardbeg Corryvreckan και Glendronach 18 ετών.
Τώρα πες μας τρία once in a lifetime dram.Ποιο σου άρεσε περισσότερο?
Καταλαβαίνω ότι εδώ είναι η ερώτηση που ρίχνουμε τα βαριά χαρτιά μας. Θα μου επιτρέψεις όμως να κάνω μια τρίπλα και να μην σου πω 3 ουίσκι που μου άρεσαν περισσότερο αλλά τα 3 που θα μου μείνουν αξέχαστα, το καθένα για το δικό λόγο.

  • Πρώτο θα έβαζα το ουίσκι που άνοιξα όταν γύρισα από το νοσοκομείο την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος μου γιός, ένα Balvenie 25 ετών single cask, αν θυμάμαι καλά ήταν απόσταξης του 1978.
  • Δεύτερο θα έβαζα το Glenmorangie Ealanta που άνοιξα όταν γεννήθηκε ο δεύτερος γιός μου.
  • Και τρίτο θα έβαζα, τη πρώτη μας εμφιάλωση με το Greek Whisky Association, το Arran 2006 #800483 Sherry Hogshead.

Ήταν τόσα πολλά τα συναισθήματα όταν δοκίμαζα αυτές τις 3 φιάλες, που νομίζω ότι θα μου μείνουν αξέχαστες όσα χρόνια και αν περάσουν.
Πες μας τρία αγαπημένα μπαρ του εξωτερικού μιας κι είσαι πολυταξιδεμένος.
Παρόλο που έχω επισκεφτεί αρκετά μπαρ στο εξωτερικό, νομίζω τη καρδιά μου την έχουν κερδίσει 3 whisky bar που βρίσκονται στη Σκωτία. Πες ότι φταίει η ατμόσφαιρα, η ποικιλία, ο κόσμος, δεν ξέρω όμως σίγουρα το ουίσκι έχει καλύτερη γεύση όταν το δοκιμάζεις στο τόπο που δημιουργείται. Με τυχαία σειρά θα έλεγα:

  • Τhe Bow Bar στο Εδιμβούργο
  • The Highlander Inn στο Craigellachie
  • Και το Dornoch Castle Whisky Bar που βρίσκεται μέσα στο Dornoch Castle Hotel στο αγαπημένο μου Dornoch.

Και τα 3 είναι εξαιρετικά και φυσικά τα συστήνω ανεπιφύλακτα.
Κάποιο άλλο ποτό πίνεις?
Με ευκολία θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως πιστό ακόλουθο του βασιλιά των αποσταγμάτων που δεν είναι άλλο από το ουίσκι, όμως αν κάποια φορά αποφασίσω να κάνω καμία παρασπονδία, τότε επιλέγω τη μπίρα. Νομίζω αξίζει να αναφέρω ότι έχω δοκιμάσει εξαιρετικές μπίρες από Ελληνικές μικρόζυθοποιίες που κάνουν πάρα πολύ καλή δουλειά τα τελευταία χρόνια.


Μέχρι τη επόμενη εβδομάδα

Στην υγεία σας.


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 25 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: