Από τη δεκαετία του 70, μια μικρή ομάδα πρωτοπόρων και οραματιστών οινοποιών ξεκίνησε μια επανάσταση που εξελίχθηκε στην μεγαλύτερη ανατροπή στα χρονικά του οίνου στην Ιταλία.

Μη αντέχοντας τις αυστηρές και πολλές φορές ασφυκτικές προδιαγραφές και τους περιορισμούς των κανονισμών (DOC), αποφάσισαν να αγνοήσουν την ένταξή τους στα "εγκεκριμένα κρασιά" και να τολμήσουν, να πειραματιστούν με νέες ποικιλίες σταφυλιών, νέες συνθέσεις, νέους τρόπους οινοποίησης αλλά και παλαίωσης. Και ενώ το σύστημα αντιδρώντας στο "σπάσιμο" της παράδοσης χαρακτήριζε τα κρασιά τους απλά Vino di Tavola (επιτραπέζιους οίνους), όπως αποδείχτηκε από την ενθουσιώδη υποδοχή του κοινού αλλά και τις απόψεις των ειδικών, ορισμένα από τα κρασιά αυτά ξεπερνούσαν σε ποιότητα κατά πολύ τα τυπικά ανώτερά τους DOC.

Πρωτοπόρος υπήρξε ο Μαρκήσιος Mario Incisa della Rocchetta, ιδιοκτήτης του κτήματος Tenuta San Guido στο Bolgheri, που παρήγαγε -την δεκαετία του 40- ένα πρωτοποριακό κρασί, το Sassicaia, που "έσπασε" κάθε κανόνα που ίσχυε μέχρι τότε: Τα αμπέλια φυτεύτηκαν στην χειρότερη περιοχή της Τοσκάνης, τα Cabernet Sauvignon εισήχθησαν κατ' ευθείαν από το Bordeaux και τα κρασιά παλαιώθηκαν σε γαλλικά δρύινα βαρέλια. Ο Piero Antinori ήταν αυτός που ξεκίνησε την σύγχρονη επανάσταση στα τέλη του 60, με υπόδειγμα το Sassicaia, και που ακολουθήθηκε από πολλούς νέους παραγωγούς. Τα Super Tuscans, όπως τα "βάφτισε" ο άνθρωπος που τα καθιέρωσε διεθνώς, ο πολύς Robert Parker, έχουν από τότε κατακτήσει τον κόσμο, που αναγνώρισε την ποιότητα αυτών των κρασιών, υποχρεώνοντας ουσιαστικά την Ιταλική κυβέρνηση να δημιουργήσει μια ιδιαίτερη κατηγορία για αυτά, την Indicazione Geografica Tipica (IGT). Σήμερα αποτελούν μια κατηγορία εξαιρετικών κρασιών, μερικά με απλησίαστες τιμές!