Αν πρέπει να αποδώσουμε τα εύσημα σε κάποια οινοποιεία για την προσφορά τους στην ανάδειξη και στην καθιέρωση του Μοσχοφίλερου, σίγουρα το Κτήμα Τσέλεπου θα είναι στην κορυφή της λίστας. Μετά τα υπέροχα λευκά Μοσχοφίλερα και τα αφρώδη, ήρθε και η σειρά της ροζέ εκδοχής της ποικιλίας. Ένα εξωστρεφές και νόστιμο κρασί, με αναπάντεχη δύναμη για την ποικιλία, που καθηλώνει!

Μια διαφορετική άποψη για το Μοσχοφίλερο δίνει ο Γιάννης Τσέλεπος με το Blanc de Gris, το οποίο μετά από οχτάωρη παραμονή με τις φλούδες αποκτά ξεκάθαρες ροζέ ανταύγειες, συναρπαστικά αρώματα στη μύτη και αφού «ξεχαστεί» για ένα περίπου τρίμηνο σε δρύινο βαρέλι αποκτάει όγκο στο στόμα χωρίς να χάνει ίχνος από την ποικιλιακή έκφραση του φρούτου.

Από την σειρά των κρασιών χωρίς θειώδες της Μπουτάρης, δεν θα μπορούσε να λείπει ένα Μοσχοφίλερο από την Μαντινεία. Επιλέγονται σταφύλια από παλαιά κλίματα του ιδιόκτητου αμπελώνα, η οινοποίηση πραγματοποιείται χωρίς την προσθήκη θειώθους και το κρασί ωριμάζει για 6 μήνες σε γαλλικά δρύινα βαρέλια. Μία πολύ όμορφη έκφραση του Μοσχοφίλερου που γοητεύει με την εξωστρέφεια και την ωριμότητα του φρούτου.

Η συνεχής αναζήτηση αμπελώνων μεγάλου υψομέτρου, οδήγησε στο «πάντρεμα» τριών δημοφιλών ποικιλιών από δύο ιδιαίτερα ψυχρές ζώνες της Πελοποννήσου, της Μαντινείας και της Ορεινής Αιγιάλειας. Το Μοσχοφίλερο συναντά το Ασύρτικο και το Syrah και με την υπογραφή του Λεωνίδας Νασιάκου μεταμορφώνονται σε ένα ελκυστικό και φρουτώδες food friendly ροζέ.

Το χρώμα του είναι απαλό ροδί με αρκετές γκρι αποχρώσεις. Το άρωμα του είναι εξωστρεφές με έντονο τριαντάφυλλο και άνθη εσπεριδοειδών και φρούτα όπως το αχλάδι, το κεράσι και το κίτρο. Η γεύση του είναι ελαφριά και πολύ νόστιμη, η οξύτητα του φρεσκάρει και το τριαντάφυλλο που παίρνει πιο γλυκιά μορφή και μας θυμίζει λουκούμι, αφήνει μία πολύ ευχάριστη επίγευση.