Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Παλαιώνει το κρασί στο βυθό της θάλασσας;

Παλαιώνει το κρασί στο βυθό της θάλασσας; Έτσι πιστεύει ο Γιάννης Παρασκευόπουλος της Γαίας, και για να το αποδείξει την 1η Σεπτεμβρίου 2012 βύθισε στη θάλασσα της Σαντορίνης 520 φιάλες Θαλασσίτη (ταιριάζει και το όνομα!) εσοδείας 2011. Το γεγονός πήρε μεγάλη προβολή στο Internet, και μπορείτε να δείτε κάποιες "φάσεις" του στο Video που ακολουθεί..

Είναι όμως ο Γιάννης Παρασκευόπουλος ο μόνος που το πιστεύει ή ο πρώτος που το δοκιμάζει; Έχουν γίνει αντίστοιχες προσπάθειες από άλλους οινοποιούς στον κόσμο; Και αν πράγματι έχουν γίνει ποια τα αποτελέσματα... έδωσαν καλύτερο κρασί;

Όχι, δεν είναι ο μόνος ούτε ο πρώτος... αλλά φαίνεται ότι έχει δίκιο!

Η πρώτη ένδειξη ότι η θάλασσα -μέσα από την αρχή της όσμωσης- μπορεί πραγματικά να βελτιώσει το κρασί προέρχεται από τον βαρόνο του Μπορντώ Louis-Gaspard d'Estournel που έστειλε μια μεγάλη παρτίδα κρασιού στην Ινδία, της οποίας οι απούλητες φιάλες επέστρεψαν στη Γαλλία μυστηριωδώς ... βελτιωμένες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού!

Η πιό πρόσφατη -και πιό ακραία- ένδειξη βελτίωσης κρασιού βυθισμένου στη θάλασσα προέρχεται από 11 φιάλες σαμπάνιας από τις παλαιότερες στον κόσμο, που ανασύρθηκαν το 2010 από ένα ναυάγιο στη Βαλτική Θάλασσα, και δημοπρατήθηκαν στη Φινλανδία για € 109.280! Οι έξι φιάλες Juglar, τέσσερις Veuve Clicquot και μία Heidsieck & Co, διατηρήθηκαν ή ακόμη και βελτιώθηκαν στα 200 χρόνια από το ναυάγιο, και οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στις ιδανικές συνθήκες του παγωμένου, σκοτεινού πυθμένα της Βαλτικής.

"Είχα ακούσει ένα σωρό ιστορίες για τα κρασιά παλαίωσης στη θάλασσα", είπε ο Bruno Lemoine, ο οποίος διευθύνει τις κάβες του Chateau Haut-Larrivet Brion στην περιοχή νοτιοδυτικά Μπορντώ, και στον οποίο οφείλεται το τελευταίο -πριν από αυτό του Γιάννη Παρασκευόπουλου- πείραμα παλαίωσης κρασιού στη θάλασσα. "Βρήκα την όλη ιδέα διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα," είπε ο Lemoine. "Έτσι, όταν το 2009 βρεθήκαμε με μια εξαιρετική συγκομιδή, γεμάτη από πλούσιες τανίνες, αποφάσισα να το δοκιμάσω".

Και το δοκίμασε... Βρήκε λοιπόν τους κατάλληλους συνεργάτες -παλιούς φίλους- και έτσι, ένας διευθυντής οινοποιείου (ο Lemoine), ένας κατασκευαστής βαρελιών και ένας εκτροφέας στρειδιών συνεργάστηκαν για να διερευνήσουν αν ένα κρασί που παλαιώνει βυθισμένο στη θάλασσα όντως έχει καλύτερη γεύση από ότι αν παλαιώσει με τους παραδοσιακούς τρόπους στην ...στην ξηρά. Τελικά, το πείραμα έδειξε ότι η διαδικασία της όσμωσης βοήθησε τη βελτίωση της γεύσης του κρασιού όταν αυτό ωριμάζει σε ένα βαρέλι βυθισμένο στο θαλασσινό νερό, λόγω της την προσθήκης ελαχίστων ποσοτήτων άλατος στο κρασί.

Πως έγινε το πέιραμα: Κατ' αρχή ο Lemoine ζήτησε από τον κατασκευαστή βαρελιών Pierre-Guillaume Chiberry να φτιάξει δύο μικρά -56 λίτρων- ξύλινα βαρέλια, στα οποία θα παλαίωνε το κόκκινο κρασί του γιά έξι επιπλέον μήνες. Το ένα θα παρέμενε στα κελάρια του chateau, τα άλλο θα βυθιζόταν κάτω από το νερό ανάμεσα στα βραβευμένα εκτροφεία στρειδιών στον κόλπο του Arcachon, βόρεια του Μπορντώ, στις ακτές του Ατλαντικού.

Έτσι και έγινε... Το ένα βαρέλι - με την ταιριαστή ονομασία "Ποσειδών" βυθίστηκε από το φίλο του Lemoine και εκτροφέα στρειδιών Joel Dupuch και τοποθετήθηκε στο χαμηλό σήμείο της παλίρροιας, όπου και αλυσοδέθηκε μέσα σε ένα μπετονένιο περίβλημα που το προστάτευε αφήνοντας όμως τη ροή του νερού να περνά ανεμπόδιστα στο εσωτερικό του... "Το βαρέλι μπορούσε να κινηθεί μέσα στο μπετονένιο του περίβλημα, όπως θα συνέβαινε αν βρισκόταν στον πυθμένα της θάλασσας", είπε ο Dupuch στους λάτρεις του κρασιού και στους δημοσιογράφους που συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι κατά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Το άλλο βαρέλι, με την ονομασία "Τέλλος" παρέμεινε στα κελάρια του οινοποιείου.

Κατά τη διάρκεια των πολύ χαμηλών παλιρροιών το βυθισμένο βαρέλι εξετίθετο στον αέρα, περίπου 25 ή 30 φορές σε μια περίοδο έξι μηνών.

Και τα δύο βαρέλια άνοιξαν τον Ιανουάριο για να εμφιαλωθεί το κρασί, να δοκιμαστεί και να αναλυθεί στο εργαστήριο.

Ο "Τέλλος" αποδείχθηκε μάλλον απογοητευτικός. Αλλά ο "Ποσειδών" ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για όλους. "Όταν το δοκιμάσαμε ήταν πολύ καλύτερο από ό, τι θα έπρεπε να είναι," είπε ο εμπειρογνώμονας δοκιμαστή Bernard Burtschy στην παρουσίαση του Παρισιού. "Πιό μαλακό και ταυτόχρονα πιο πολύπλοκο", συμπλήρωσε.

Οι εργαστηριακοί έλεγχοι βοήθησαν να πέσει κάποιο φως στην όλη διαδικασία: Παρά την απόλυτη σφράγιση του βυθισμένου βαρελιού, επιβεβαίωσαν ότι το κρασί είχε σημαντικά αλλάξει στο θαλασσινό του περιβάλλον μέσα από τη διαδικασία της όσμωσης. "Από τη μια έχασε μέρος του οινοπνεύματος του, από την άλλη διαπιστώθηκε αύξηση της συγκέντρωσης του άλατος, προσθέτοντας μια νότα αρμύρας που ανάδειξε τις καλύτερες τανίνες του" είπε ο Burtschy. Και συμπλήρωσε ότι κατά την αρχαιότητα, οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να προσθέτουν λίγο θαλασσινό νερό στο κρασί τους.

"Έχουμε δοκιμάσει τη διαδικασία για μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή", είπε. "Αλλά θα πρέπει να δούμε πως το κρασί εξελίσσεται σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα."

Η ομάδα ήδη σχεδιάζει νέα πειράματα, με διαφορετικές μεθόδους οινοποίησης και μεγέθη βαρελιών, για να αποσπάσει από τη θάλασσα τα μυστικά της βελτίωσης του κρασιού.

Το ίδιο σκοπεύει να κάνει και ο Γιάννης Παρασκευόπουλος με τις βυθισμένες φιάλες του. Η διαφορά έγκειται στο ότι η όσμωση της φιάλης θα γίνει μόνο από το φελλό, και η είσοδος αέρα είναι απόλυτα αποκλεισμένη.

Θα πετύχει η διαδικασία; Θα το μάθουμε σε ... πέντε χρόνια, όταν ο Θαλασσίτης θα βγεί από τη θάλασσα.

Εμείς ευχόμαστε να πετύχει. Και να ζητάτε σε λίγα χρόνια από το Ηouse of Wine όχι μόνο Θαλασσίτη Βαρέλι, αλλά και Θαλασσίτη ...θάλασσας (ή βυθού)!

Το Video της βύθισης του Θαλασσίτη στη Σαντορίνη


Μοιραστείτε το άρθρο: