Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Η χαρά της μετριοπάθειας

Από τον Γ. Μιχαήλο



Μάλλον νιώθω περισσότερο χαρούμενος παρά στεναχωρημένος, που ένεκα της κρίσης δεν σπαταλάω πλέον 215€ για το αγαπημένο μου ζευγάρι αθλητικά παπούτσια. Λίγο έως πολύ η κατάσταση που επικρατεί μας έβαλε όλους σε μία σειρά, ίσως και να ‘ανάγκασε’ εμάς που ανήκουμε στη νεότερη γενιά, να αποκτήσουμε μία πιο μετριοπαθή διάθεση και φιλοσοφία απέναντι στα πράγματα. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι θα φτάσω στο σημείο να αγοράζω από πλανόδιους μικροπωλητές fake αθλητικά παπούτσια στο 1/20 ή και λιγότερο της τιμής που προανέφερα και αυτό γιατί είναι σίγουρο πως θα καταστρέψω τους αστράγαλούς μου. (Όσοι έχουν δουλέψει για χρόνια σε σάλα εστιατορίου μπορούν να αντιληφθούν την σημασία του σωστού παπουτσιού στην καθημερινή ‘τρεχάλα’ του σέρβις). Ανάμεσα λοιπόν στα δύο αυτά άκρα υπάρχουν πολλές επιλογές προς την κατεύθυνση του value for money που ειλικρινά η ανακάλυψη τους μου προσφέρει μεγάλη χαρά .


Η ίδια ακριβώς φιλοσοφία διέπει και τη σχέση μου με αυτό που οι Άγγλοι λένε ‘everyday drinking’. Στοιχηματίζω ότι αρκετοί από εσάς θέλετε να ευχαριστηθείτε ένα ποτήρι κρασί το βράδυ, κάτι το οποίο σίγουρα βοηθάει στην αποσυμφόρηση της ημερήσιας έντασης και των προβλημάτων. Όλα καλά μέχρι εδώ. Βασική προϋπόθεση ωστόσο σε ότι αφορά το κρασί που μπαίνει στο καθημερινό τραπέζι ή στις αυθόρμητες στιγμές χαλάρωσης μας, είναι αυτό να διαθέτει χαμηλή τιμή. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την κρίση έχει επιστρέψει αρκετούς από εσάς στο ‘αγνό’ παραδοσιακό χύμα κρασί. Give me a break please… Πέρα από την καλή κατάσταση των αστραγάλων μου με ενδιαφέρει ακόμα περισσότερο να διατηρήσω σε καλή κατάσταση το συκώτι μου και την υγεία μου. Και όσο διαλλακτικός ή μετριοπαθής και αν προσπαθώ να είμαι απέναντι σε οτιδήποτε αφορά το κρασί γενικά, στο σημείο αυτό δεν σηκώνω κουβέντα. Θα προτιμήσω σε κάθε περίπτωση να καταναλώσω λιγότερο ή σε πιο αραιά χρονικά διαστήματα, παρά να οδηγηθώ σε ‘χύμα’ καταστάσεις.


Τα καλά νέα που σας έχω ωστόσο είναι ότι ποιότητα και χαμηλή τιμή είναι δύο έννοιες που μπορούν να συνυπάρξουν σε μία φιάλη. Και μπορεί αυτή τη στιγμή που γράφω, πραγματικά να απολαμβάνω ένα συγκλονιστικό Νυχτέρι Grande Reserve premium τιμής (τα τυχερά του επαγγέλματος), ωστόσο αισθάνομαι σχεδόν πάντα μεγαλύτερη ικανοποίηση όταν κάνω μία πιο μετριοπαθή (σε επίπεδα τιμής) ανακάλυψη. Αφήστε δε που νομίζω πως υπάρχει μία έντονη αίσθηση ανταγωνισμού ανάμεσα σε εμένα και σε όλους τους φίλους μου που ασχολούνται με το κρασί, για το ποιος από εμάς θα ‘ξεθάψει’ τις πιο απίθανες, με κορυφαία σχέση ποιότητας/τιμής, φιάλες. Δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή από το να προκαλείς το ενδιαφέρον των συνδαιτυμόνων σου με ένα οινικό ‘θησαυρό’ στα 6-8 ευρώ, τη στιγμή που στο τραπέζι μπορεί να παίζουν ‘ανταγωνιστές’ διπλάσιας ή και πολύ μεγαλύτερης αξίας…


Οι ακόλουθες δεκαπέντε προτάσεις λοιπόν αφορούν κάποια από τα οικονομικά κρασιά που διατίθενται στο House of Wine και τα οποία στα μάτια μου καταφέρνουν να προκαλούν ενδιαφέρον και να σας συντροφεύσουν σε πιο χαλαρές-ανεπίσημες καθημερινές στιγμές, χωρίς ούτε στιγμή να νιώσετε ότι κάνετε ‘εκπτώσεις’ σε θέματα ποιότητας. Κοινό παρανομαστή σε όλα αποτελεί η σχέση ποιότητας/τιμής, που θα σας ‘ανταμείψει’, χωρίς να νιώσετε ότι αδειάζει το πορτοφόλι σας. Καλά τα grand vin του Bordeaux αλλά αφήστε τα για τις πιο σπάνιες-επίσημες στιγμές σας…


Λευκά

Ακρες Σκούρα 2011

Ο Γιώργος Σκούρας πιάνει εδώ και χρόνια τον ‘παλμό’ της αγοράς και προσφέρει ένα από τα καλύτερα value λευκά κρασιά. Ένα χαρμάνι από Ροδίτη Αλεπού και Μοσχοφίλερο τόσο φίνο, ελαφρύ και αρωματικό που γουρλώνεις τα μάτια όταν κοιτάς την τιμή του.

Κτήμα Αβαντίς Λευκό 2011

Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη τέτοια προσπάθεια στην αγορά. Ένα κρασί το οποίο καλύπτει ένα μεγάλο κενό στην Ελληνική αγορά των 6-7 ευρώ με ποιότητα που σε ‘τυφλή’ δοκιμή άνετα θα με πήγαινε πολύ παραπάνω. Ψάχνω ακόμα αυτόν που θα μου πει ότι δεν του αρέσει…

Ασύρτικο/Αθήρι Κτήμα Σιγάλα 2011

Και Σαντορίνη και χαμηλή τιμή… Ο ίδιος ο Mark Squires το θεωρεί ως ένα από τα κορυφαία σε σχέση ποιότητας τιμής Ελληνικά λευκά κρασιά. Ένα κρασί που σε αυτή την τιμή καταφέρνει να αποτυπώσει εξαιρετικά την τυπικότητα της Σαντορίνης και του Ασύρτικου.

Νότιος λευκός 2011

Ο Νότιος είναι χαλαρός, εκφραστικός και κομψός, με φρουτώδη και ανθική αρωματική ένταση, η οποία συνεχίζεται στο στόμα και επιβεβαιώνει τα υψηλά ποιοτικά standard που η Γαία Οινοποιητική υιοθετεί για όλο το εύρος των κρασιών που παράγει.

Κτήμα Λίγας Ροδίτης 2011

Hidden gem από την βόρεια Ελλάδα… Είναι απίστευτο το πώς μόλις λίγο πάνω από τα 6 ευρώ μπορείς να απολαύσεις ένα ροδίτη με την τυπικά τραγανή οξύτητα ενσωματωμένη τόσο όμορφα με το ‘φρούτο’ που το κρασί διαθέτει.

Μυλωνάς Σαββατιανό 2011

Για τους ανυποψίαστους μάλλον αυτό το κρασί αποτελεί σημείο αναφοράς για το πώς μπορείς να πάρεις μία παρεξηγημένη humble ποικιλία και να φτιάξεις το απόλυτο λευκό για το καθημερινό τραπέζι. Πίσω από το ξεκάθαρο φρούτο του και την ισορροπία του βέβαια υπάρχει πολύ δουλειά στο αμπέλι, που ευτυχώς δεν αντανακλάται στην τιμή του.

Νέηλυς 2011

Ντρέπομαι που πριν έρθω στο House δεν είχα δοκιμάσει αυτή την Μαλαγουζιά. Μία από τις πρόσφατες λοιπόν ανακαλύψεις μου αποτελεί ένα κρασί που είναι ‘ζωηρό’ και διαθέτει ένταση που μεταφράζεται σε εκρηκτικά λευκά λουλούδια και ώριμο καλοκαιρινό φρούτο. Ένα κρασί για αυτούς που αγαπάνε τα εκφραστικά νεαρά αρωματικά κρασιά.

Frascati 2011

Το κρασί της Ιταλικής ‘πρωτεύουσας’, με τους αμπελώνες του Frascati να περιτριγυρίζουν τη Ρώμη και να τροφοδοτούν τις ιταλικές ταβέρνες ανά τον κόσμο μάλλον με το πιο απλοϊκά ευχάριστο, ‘απροβλημάτιστο’ λευκό, με το οποίο θα έρθετε σε επαφή.

Ερυθρά

Μπουτάρης Νάουσσα 2008

Πρακτικά σχεδόν κάθε κρασί από την Μπουτάρης Οινοποιητική θα μπορούσε να βρει θέση σε αυτή τη λίστα, ωστόσο η κλασική Νάουσα με τον άγριο τανικό της χαρακτήρα και το τραγανό κόκκινο φρούτο του Ξινόμαυρου βρίσκεται στην κορυφή των προτιμήσεων μου.

Χρυσός Λέων Cabernet Sauvignon 2009

Παίζει και πιο φτηνά ο Νίκος Λαζαρίδης με το Ρήγα και την Ντάμα, ωστόσο το λιοντάρι του είναι ένα κλασικό, καθαρό Cabernet Sauvignon που μπορεί και συνδυάζει όλα τα χρόνια τη σταθερή ποιότητα και το χαρακτηριστικό στυλ της ποικιλίας

Ορεινός Ήλιος 2010

Ξεχειλίζει από κόκκινα φρούτα και γλυκά μπαχάρια στη μύτη κάνοντας το Αγιωργίτικο να ‘λάμψει’ αυτή τη φορά σε μια fruit forward πάρα πολύ αγαπημένη μου εκδοχή

Ραψάνη Τσάνταλη 2009

Είναι πιο εύκολο για τους ‘μεγάλους’ παραγωγούς να παρέχουν value for money λόγω οικονομιών κλίμακας. Εδώ όμως ακόμα περισσότερο μιλάμε για ένα κρασί με μεγάλη ιστορία και σταθερή ποιότητα το οποίο δικαίως στα μάτια μου αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα success stories στην ιστορία του Ελληνικού αμπελώνα.

Ονειροπαγίδα ερυθρός 2009

Ένα ‘ζουμερό’ Merlot με ‘γλυκό’ φρουτώδη χαρακτήρα και νύξεις σοκολάτας στο τελείωμα που κυκλοφορεί σε τιμή απόλυτα συμβατή με την κρίση την οποία διανύουμε. Μάλλον αν δεν υπήρχε η κρίση και η τιμή του θα ήταν διαφορετική.

Δουλουφάκης Δάφνιος 2010

Ψάχνετε κάτι ενδιαφέρον να βρείτε σήμερα το βράδυ να πιείτε. Στραφείτε στις τοπικές ποικιλίες που ‘παραδίδουν’ εξαιρετικό value for money. Το συγκεκριμένο Λιάτικο αποτελεί μία ‘πανέξυπνη’ από οικονομικής πλευράς αγορά από ένα πολύ σπουδαίο παραγωγό της Κρήτης.

Kτήμα Αβαντίς ερυθρός 2009

Αυτό το χαρμάνι Grenache/Syrah/Mourvedre μπορεί σε όρους τιμής να παίζει αρκετά χαμηλότερα από τα υπόλοιπα κόκκινα του κτήματος, ωστόσο ήδη αποτελεί σημείο αναφοράς στην κατηγορία τιμής του. Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν είναι ‘έξυπνο’ να προσφέρεις τέτοια ποιότητα σε αυτή την τιμή…

Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant

Μοιραστείτε το άρθρο: