Λίγα (ακόμη) λόγια για το Ρούμι

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Την Τρίτη το βράδυ ήπια ρούμι, μετά από πολύ καιρό. Δοκίμασα για πολλοστή φορά το εξαίσιο Zacapa XO και πήρα πάσα για το σημερινό άρθρο. Μπορεί να νομίζει κάποιος ότι η εποχή δεν ενδείκνυται για ρούμι, όμως θα έλεγα ότι πάντα είναι κατάλληλη στιγμή για να απολαύσει κάποιος ένα ρούμι ποιότητας. Φυσικά έχω αναφερθεί και στο παρελθόν στο ρούμι, όμως σήμερα θα ήθελα να ασχοληθώ ξανά με αυτό το αγαπημένο μου ποτό, αναφέροντας κάποια επιπλέον στοιχεία σχετικά με αυτό. Θα πω τώρα

Λίγα λόγια για την ιστορία, όπως πάντα.

Πρώτες γραπτές αναφορές για την ύπαρξη του ποτού, έχουμε από τον Μάρκο Πόλο, ο οποίος αναφέρει ότι στις εξερευνήσεις του στη Λατινική Αμερική, ανακάλυψε ένα εξαίσιο κρασί από ζάχαρη, χωρίς όμως να είναι σίγουρο ότι μιλάμε για ρούμι. Το 1664 στο Staten Island φαίνεται πως ιδρύεται το πρώτο αποστακτήριο, σύμφωνα με γραπτές αναφορές. Ωστόσο, παρόμοιου είδους γραπτές αναφορές, υπάρχουν και για το αποστακτήριο Mount Gay, όπου εκεί ισχυρίζονται ότι ξεκίνησαν το 1703, αλλά και για το St Nicolas Abbey, όπου εκεί υπάρχει το 1657 σαν σημείο αναφοράς. Στο μεταξύ, η έξαρση της πειρατείας κατά τον δέκατο έβδομο αιώνα, στον οποίο και αναφερόμαστε και οι συχνές εχθροπραξίες με το Βασιλικό Βρετανικό Ναυτικό, έχουν σαν αποτέλεσμα την εξοικείωση των βρετανών ναυτικών, με το ρούμι. Μετά την αιχμαλώτιση του βρετανικού στόλου στη Τζαμάικα, οι βρετανοί σιγά σιγά αντικαθιστούν το μπράντι που προσφερόταν στα πληρώματα των πλοίων, με ρούμι. Το 1740 ο ναύαρχος Edward Vernon διατάζει την αραίωση του ποτού με νερό και το μίγμα που προκύπτει γίνεται γνωστό με την ονομασία grog. Επίσης, τον ίδιο αιώνα επικράτησε η συνήθεια, να χρησιμοποιείται το ρούμι, αντί για νόμισμα, για τις συναλλαγές μεταξύ των ναυτών. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές, σχετικά με το από που πήρε το όνομά του το ρούμι, αλλά η επικρατέστερη είναι ότι η ονομασία προήλθε από τη λέξη rumbullion, που σημαίνει φασαρία.

Ας πούμε τώρα και μερικές τεχνικές λεπτομέρειες

Το ρούμι είναι προϊόν ζύμωσης και απόσταξης της μελάσας, η οποία είναι το κατάλοιπο από την επεξεργασία της ζάχαρης, ή απευθείας από το χυμό του ζαχαροκάλαμου, είναι δηλαδή η περίπτωση του rum agricole. Τα ρούμια agricole κατασκευάζονται συνήθως στις γαλλόφωνες, πρώην αποικίες της Γαλλίας, κυρίως στη Μαρτινίκα και Γουαδελούπη. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν διάφορες κατηγορίες, ανάλογα με το χρώμα και την προέλευση. Πιο αναλυτικά, οι βασικές κατηγορίες ανάλογα με χρώμα είναι οι παρακάτω.

Silver ή White Rum

Μιλάμε για την πιο απλή μορφή του ποτού. Η συγκεκριμένη κατηγορία εμφιαλώνεται αμέσως μετά την απόσταξη και δεν μπαίνει στη διαδικασία παλαίωσης. Είναι ένα ελαφρύ ποτό με ήπια γεύση, συνήθως μπαίνει σε cocktails. Τέτοιο ρούμι είναι το Ron Varadero Silver Dry, το Angostura Blanco Reserva και το Pampero Blanco.

Gold Rum

Παλαιωμένο ρούμι ναι μεν, χωρίς μεγάλη παλαίωση δε, η οποία κυμαίνεται από ένα μέχρι τρία χρόνια. Σε αντίθεση με το silver, καταναλώνεται κυρίως σκέτο. Τέτοια ρούμια είναι το Bacardi Gold και το Havana Club 3 ετών.

Spiced Rum

Προκύπτει όταν μέσα σε Gold Rum, προστεθούν δενδρολίβανο, γαρύφαλλο, καραμέλα και διάφορα αρωματικά. Τέτοια είναι το Sailor Jerry και το Kraken.

Dark Rum

Πρόκειται για το ρούμι με την πιο μακρά παλαίωση από τα υπόλοιπα. Έχει έντονο, βαθύ, σκούρο χρώμα, ενώ είναι χαρακτηριστική η γεύση της καραμέλας που αναγνωρίζουμε σε αυτό. Παράγεται οπουδήποτε, από την Καραιβική, μέχρι τη Λατινική Αμερική, ενώ είναι κατά τεκμήριο το πιο ποιοτικό ρούμι και με το πιο πιστό κοινό. Αγνοήστε τη μόδα που θέλει τους bartenders (shic?) celebrities να το βάζουν σε μοδάτα cocktails, ανάλογα βέβαια με το συμφέρον του καθενός και καταναλώστε αυστηρά σκέτο. Ακόμη δεν τρελάθηκα, ώστε να βάζω σε cocktail ένα Flor de Cana δεκαοκτάρι, ή ένα Zacapa 23, ή ένα Mount Gay XO, ή ένα Diplomatico Reserva Exclusiva. Και για να μην ξεχάσω, απίθανο και σε εκπληκτική σχέση ποιότητας τιμής, είναι και το Havana Club 7 ετών.

Στην υγειά σας


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: