Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Νέηλυς: Μια πρωτιά, μια πολλαπλή δικαίωση!

Νέηλυς: Μια πρωτιά, μια πολλαπλή δικαίωση!
Από τον Τ. Πικούνη

Όσοι έχουν κάποια ...χρονάκια στην πλάτη τους θα θυμούνται μάλλον το σύνθημα "Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται"... Βέβαια, κανένας τέτοιος "αγώνας" δεν δικαιώθηκε ποτέ, αλλά ο δικός μας "αγώνας", ή μάλλον η δικιά μας πίστη εδώ και δύο χρόνια, μόλις πριν λίγες μέρες δικαιώθηκε με τον καλύτερο τρόπο!

Αναφέρομαι στην πρωτιά των πωλήσεων στην έκθεση που απέσπασε ένα πραγματικά θαυμάσιο κρασί: Το Νέηλυς, η εξαιρετική μαλαγουζιά της Αναστασίας Φράγκου! Είναι ένα κρασί που υπερηφανευόμαστε να λέμε ότι το "ανακαλύψαμε", πιστέψαμε σε αυτό και -αν και άγνωστο και από ένα μικρό οινοποιείο- το προωθήσαμε και ...

Θυμάμαι την πρώτη μου γνωριμία με το κρασί... στα Διονύσια -πάλι- του 2011, στην αρχή της έκθεσης, στο stand της Οινοποιίας Αναστασίας Φράγκου. Πίσω από το stand η Αναστασία, συμπαθέστατη, με το χαμόγελο που σε προσκαλούσε να δοκιμάσεις τα κρασιά της. Πάνω στο τραπέζι μια περίεργη μαλαγουζιά, τόσο "ωχρή", σχεδόν διάφανη, που σε έκανε να πιστεύεις ότι μάλλον ...μάταια θα την δοκίμαζες. Να θυμηθούμε ότι τότε, η μαλαγουζιά δεν είχε γίνει ακόμα ο "μαιντανός" των ελληνικών ποικιλιών. Υπήρχαν λίγα οινοποιεία που είχαν ασχοληθεί μαζί της, και έτσι, παρά τις ...επιφυλάξεις μου λόγω του χρώματος του κρασιού, έτεινα το ποτήρι μου, εκφράζοντας ταυτόχρονα την επιφύλαξή μου: "Λίγο ...χλωμή δεν είναι η καημένη;" είπα, και η Αναστασία χαμογέλασε σαν να το περίμενε, και το μόνο που είπε –με μια περίεργη σιγουριά- ήταν: "Δοκιμάστε τη".

Πράγματι, μετά τα ...τελετουργικά, έφερα το ποτήρι κοντά στη μύτη μου, και... αυτό ήταν: Θαυμάσια, κομψά αρώματα, στη συνέχεια λεπτές, πολύπλοκες γεύσεις, υπέροχη επίγευση, ένα εντυπωσιακό κρασί στο οποίο η κομψότητα και η ευγένεια –με την έννοια του γαλλικού όρου noblesse- κυριαρχούσαν. Η συνέχεια ήταν ραγδαία: Ήταν ένα κρασί που έπρεπε να το μοιραστούμε με κάθε οινόφιλο: ¨Έντονη προβολή από τις σελίδες μας, από το Internet, από το facebook, και το Νέηλυς σε μόλις 3 μήνες έφτασε να είναι το δεύτερο σε πωλήσεις κρασί του House of Wine, μετά την -αχτύπητη τότε!- Vina Esmeralda του Torres!

Αλλά... εδώ ήρθε η γνωστή ελληνική μιζέρια: "Αν δεν το προβάλλατε τόσο, δεν θα έφτανε εκεί που έφτασε" και άλλα παρόμοια από διάφορους -όνομα και μη χωριό! Τι να πεις... ότι αν το κρασί δεν είναι καλό,όποια προβολή πάει στο βρόντο; Αλλά να σε ακούσουν "αυτιά ερμητικά κλειστά"... δύσκολο!

Από τότε το Νέηλυς προχώρησε μόνο του, πήρε το δρόμο του... αλλά για εμάς η δικαίωση ήρθε με τα Διονύσια 2013: Χωρίς καμιά προβολή από εμάς, χωρίς κινήσεις marketing, χωρίς τίποτα παραπάνω από 49 άλλα stands -μόνο με την πάντα γλυκύτατη Αναστασία πίσω από τα κρασιά, το Νέηλυς ήρθε ΠΡΩΤΟ! Πρώτο ανάμεσα στις εκατοντάδες πια μαλαγουζιές της έκθεσης! Ναι, μόνο του, χωρίς την υποστήριξη του House of Wine, χωρίς έντονη προβολή, χωρίς Internet, χωρίς facebook, αλλά με μοναδικό όπλο τις ίδιες του τις ιδιότητες, το Νεηλυς γοήτευσε τους επισκέπτες, που ήρθαν, δοκίμασαν, και αγόρασαν, επιβραβεύοντας το καλύτερο.

Ναι, τότε στο μακρινό από κάθε άποψη 2011, είχαμε διαλέξει το σωστό κρασί. Και είχαμε κάνει το καθήκον μας: Κάναμε απλά γνωστό ένα κρασί που "όφειλε" να γίνει γνωστό. Και είμαστε υπερήφανοι για αυτό, γιατί αυτή είναι η δουλειά μας, αυτό πρέπει να κάνουμε! Κερδίσαμε από αυτό; Βέβαια! Αλλά μαζί με εμάς, κέρδισε και το οινοποιείο, και ο έλληνας καταναλωτής που γνώρισε ένα εξαιρετικό κρασί, και το ελληνικό κρασί γενικότερα. Για όσους σπεύδουν να χαμογελάσουν ειρωνικά (σα να τους βλέπω!), θα κερδίζαμε πολύ περισσότερα αν προβάλλαμε αντίστοιχα ένα γνωστό κρασί ενός κορυφαίου παραγωγού.

Είναι η απάντηση σε όσους στέκονται πίσω από τον πάγκο τους, περιμένοντας τον πελάτη να διαλέξει και αυτοί να "εξαργυρώσουν" την επιλογή του, χωρίς να κουνήσουν το μικρό τους δαχτυλάκι. Είναι η απάντηση σε αυτούς που λένε όχι στους νέους παραγωγούς, γιατί ο Γεροβασιλείου, η Βιβλία Χώρα, ο Κυρ-Γιάννης πουλάνε "μόνοι" τους... Είναι η απάντηση σε αυτούς που αναφέρεται η τόσο επικαιρη και σήμερα ανάρτηση του Κωνστανίνου Λαζαράκη MW στο facebook.  Είναι η απάντηση στο τι κάνει ποιός για τους μικρούς παραγωγούς και το Ελληνικό κρασί γενικότερα... Και τελικά ίσως να είναι η απάντηση για το αν άξιζε ή όχι η πώληση κρασιών μέσα από την έκθεση, αν τελικά άξιζε το θαυμάσιο Νέηλυς να βρεθεί στο καθημερινό τραπέζι του απλού Έλληνα περισσότερο από το να σπάσουν κάποια κλούβια αυγά του οινικού κατεστημένου.

Ναι, είναι χαρά να δικαιώνεσαι... Ευχαριστούμε την Αναστασία Φράγκου, τον άντρα της το Διονύση, το οινοποιείο, το υπέροχο δημιούργημά τους, το Νέηλυς, για την ευκαιρία που μας έδωσαν. Και τους ευχαριστούμε διπλά γιατί ποτέ δεν ξέχασαν τη συνεργασία μας...
Είμαστε βέβαιοι ότι θα συνεχίσουν... και ήδη συνεχίουν με το υπέροχο Σαββατιανό τους μια πορεία προδιαγεγραμμένη:

Την πορεία της δικαίωσης αυτών που προσπαθούν...



Τάσος Πικούνης

Μοιραστείτε το άρθρο: