Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Αναμνήσεις από την Ιρλανδία και τις μπύρες της

Αναμνήσεις από την Ιρλανδία και τις μπύρες της
Από τον Τ. Πικούνη

Έχω συνδέσει άρρηκτα στη ζωή μου την μπύρα με την Ιρλανδία! Και αυτό γιατί έζησα εκεί, στο Cork συγκεκριμμένα, επί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα εγκαθιστώντας το λογισμικό που είχε η εταιρεία μας αναπτύξει με την χρηματοδότηση της ΕΕ στο μεγάλο νοσοκομείο του Cork. Ήταν η τελευταία φάση μιας πολυετούς συνεργασίας με τους υπεύθυνους της Πληροφορικής του Νοσοκομείου μέσα από τα 3 projects, και μέσα απο αυτή τη συνεργασία είχε αναπτυχθεί μια πολύ ζεστή φιλία.

Είναι περίεργο πόσο μοιάζουμε με τους Ιρλανδούς! Καμμιά σχέση με τους κρυόκολους Άγγλους ή τους Ουαλλούς. Οι Ιρλανδοί είναι σαν να αποσπάστηκαν από τη Μεσόγειο με το... ζόρι! Άνθρωποι ζεστοί, γλεντζέδες, πότες σε απίστευτο βαθμό, και... πλακατζήδες σαν εμάς τους Έλληνες! Και τους αρέσει ιδιαίτερα να κάνουν πλάκα και... καψόνια σε όλους!

Με αυτά τα καψόνια συμφιλιώθηκα με την μπύρα. Τη μαύρη μπύρα συγκεκριμένα, που κυριαρχεί στις περίφημες Ιρλανδέζικες brewpub, τους «ναούς» της μπύρας και του ιρλανδέζικου whisky. Beemish πρώτα -η τοπική μπύρα του Cork- και μετά η Guinness και η Murfy κυριαρχούσε στις προτιμήσεις των Ιρλανδών στο Cork. Εκεί μπαίναμε στη σειρά στη μπάρα και άρχιζαν τα κεράσματα και οι.... πλάκες: «Que up for Tassos!» ήταν η εντολή, και τα pints έκαναν ουρά... και έπρεπε να τα πιώ όλα, αφού ήταν κερασμένα και είναι αδιανόητο να μην πιείς κερασμένη μπύρα από Ιρλανδό! Βέβαια, με την ελάχιστη περιεκτικότητα της μπύρας σε αλκοόλ, μπορούσες να πιείς πάρα πολλές μπύρες χωρίς πρόβλημα, αρκεί να υπήρχε κοντά... τουαλέτα!

Αν με ρωτήσετε σήμερα ποια από τις Ιρλανδέζικες μπύρες προτιμώ, θα σας πω ανεπιφύλακτα: την Guinness!  Η Ιρλανδική ψυχή, κρύβεται μέσα στην μπύρα Guinness που μετρά περισσότερα από 250 χρόνια ζωής και πλήθος διακρίσεων.

Το 1759 δεν ήταν η καλύτερη στιγμή για να γίνει κάποιος ζυθοποιός στο Δουβλίνο, οι φόροι ήταν υψηλοί και ο τοπικός ανταγωνισμός έντονος. Ο Arthur Guinness είχε πίστη και γρήγορα αντιλήφθηκε μια ευκαιρία για μία συμφέρουσα συμφωνία. Αποκτώντας με μίσθωση από τον Mark Rainsford για 9000 χρόνια(!!!) ένα ζυθοποιείο 4 στρεμμάτων (όσο ένα οικοδομήσιμο οικόπεδο) στην Πύλη του Αγ. Ιακώβου προς μόλις 45 λίρες το χρόνο, στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν και δικαιώματα ύδρευσης (στο χωριό μου χρεώνουν επιπλέον αν το οικόπεδο έχει πηγάδι), ο Arthur ξεκίνησε την επιχείρηση του. Ο Arthur Guinness απεβίωσε το 1803 και η επιχείρησε πέρασε στα χέρια του υιού του Arthur (1768-1855) και εκείνου.

Το 1959 η ζυθοποιία λάνσαρε το Guinness Draught. To 1969 παρουσιάστηκε μια πατέντα για τα κουτάκια μπύρας, που θα προσφέρουν πολύ καλύτερη ποιότητα, πολύ κοντά σε εκείνη ενός βαρελιού. Έτσι το 1972 οι Tony Carey και Sammy Hildebrand, δυο ζυθοποιοί της Guinness κατοχύρωσαν την τελειοποιημένη πατέντα της κάψουλας μέσα στο κουτάκι, γνωστού ως Widget.

Η μπύρα που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1759, πωλείται σε περισσότερες από 150 χώρες και ζυθοποιείται σε περίπου 60!

Αφηνόμαστε στα αποτελέσματα που χάνονται στο βάθος των χρόνων. Η φήμη συνοδεύει την ποιότητα αυτής της Ιρλανδικής μπύρας. Αρώματα και γεύσεις καβουρδισμένης βύνης είναι η πρώτη γνωριμία. Το μαγικό χρώμα της μπύρας αλλάζει στο ποτήρι μας και μας τελειώνει με τον γνωστό μοναδικά κρεμώδη αφρό. Η Guinness προσφέρει στο στόμα μια ευχάριστα πικρή επίγευση, με ελάχιστες νότες καραμέλας και ισοδυναμεί με ένα πλήρες γεύμα.


Στην υγειά σας!


Τάσος Πικούνης

Μοιραστείτε το άρθρο: