Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Δοκιμάζοντας 19+2 κρασιά από Σαββατιανό

Δοκιμάζοντας 19+2 κρασιά από Σαββατιανό
Από την Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Για να αναδειχθεί μία ποικιλία ή μία περιοχή, δεν χρειάζεται μόνο να είναι καλή η ποικιλία και με δυναμική η περιοχή! Χρειάζεται και συλλογική προσπάθεια! Κάτι που κάνουν με επιτυχία τα Wines of Athens. Τα Wines of Athens, είναι η συλλογική προσπάθεια 5 οινοποιείων της Αττικής, με ένα λογότυπο. Το Κτήμα Παπαγιαννάκου, οι Αμπελώνες Μάρκου, το Κτήμα Κοκοτού, το Κτήμα Αναστασίας Φράγκου και το οινοποιείο Μυλωνά ενώνουν τις δυνάμεις με σκοπό να αναδείξουν έναν ιστορικό και ταλαιπωρημένο αμπελώνα, που βρίσκεται μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Ακρόπολη. Όπως μας είπε ο Βασίλης Παπαγιαννάκος, πρόεδρος των Wines of Athens (τονίζοντας ότι είναι πρόεδρος για γραφειοκρατικούς και μόνο λόγους), τους 5 παραγωγούς ενώνουν η αγάπη και το πάθος για το Σαββατιανό αλλά και η πίστη στις δυνατότητες του αμπελώνα, που μετρά 4000 χρόνια ύπαρξης και ιστορίας και η ανάδειξη του terroir’ της Αττικής. Η Αττική γη άλλωστε προσδίδει ταυτότητα στα προϊόντα, οπότε μπορούμε να μιλάμε και για το Αττικό ‘terroir’.

Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας, διοργανώθηκε από τα Wines of Athens και το WSPC, μία γευσιγνωσία αφιερωμένη στο Σαββατιανό, με οδηγό τον Κωνσταντίνο Λαζαράκη MW. Στη κατάμεστη αίθουσα του Electra Metropolis, που συμμετείχαμε περίπου 80 άτομα και άλλοι τόσοι έμειναν ‘απ’ έξω' γιατί δεν χωρούσαν, έλαμψε το Σαββατιανό και ο Αττικός αμπελώνας. Και όχι μόνο λόγω μεγάλης προσέλευσης ή λόγω του χαρισματικού παρουσιαστή, αλλά γιατί το Σαββατιανό είναι σπουδαία ποικιλία και αξίζει μία θέση στις top ποικιλίες της χώρας! Γιατί οι άνθρωποι που προσπαθούν να το αναδείξουν, πιστεύουν σε αυτό και όπως είπε ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης, εκεί που όλοι εύχονται να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, στα Wines of Athens η κατσίκα του γείτονα ζει και βασιλεύει.

19 Σαββατιανά λοιπόν από τους 5 παραγωγούς και μία (για την ακρίβεια δύο) έκπληξη από την Ρωξάνη Μάτσα. Κανείς μας δεν γνώριζε τι δοκιμάζαμε, παρά μόνο ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης και η ομάδα του. Τα κρασιά σερβίρονταν ‘τυφλά’. Το μόνο που ξέραμε είναι ότι θα έμπαιναν στα ποτήρια μας 19 κρασιά από Σαββατιανό.

Αν έπρεπε να περιγράψω αυτά που αποκόμισα από την γευσιγνωσία σε τίτλους θα ήταν:

Το Σαββατιανό μπορεί να παλαιώσει
Αγαπάμε το Σαββατιανό
Αγαπάμε την Ρετσίνα


Το 2017 είναι μία πολύ καλή χρονιά για το Σαββατιανό

Τα πρώτα 4 κρασιά που δοκιμάσαμε ήταν από το οινοποιείο Παπαγιαννάκος. Το ‘ζουμί’ από τα δύο πρώτα κρασιά προορίζεται για την κλασική ετικέτα του Οινοποιείου Σαββατιανό Παπαγιαννάκος 2017 από παλαιά κλίματα. Και τα δύο είχαν ωριμάσει με τις οινολάσπες, αλλά το ένα με batonage και το άλλο χωρίς. Μας άρεσαν πολύ και τα δύο κρασιά (40/40 ήταν οι ψήφοι για το πιο άρεσε περισσότερο) γιατί το φρούτο του ήταν ζωηρό με μπανάνες και πυρηνόκαρπα μαζί με νύξεις ορυκτών. Σίγουρα μιλάμε για ένα απολαυστικότατο κρασί! Το τρίτο κρασί ήταν το Σαββατιανό βαρέλι 2017, που και αυτό κέρδισε τις εντυπώσεις για τα ωραία καραμελένια και ξηροκαρπάτα στοιχεία που αγκάλιαζαν όμορφα το φρούτο. Το τελευταίο κρασί από το οινοποιείο είναι ένα ‘natural’ κρασί (Natural Σαββατιανό 2016), που έχει παραχθεί με αυθόρμητη ζύμωση με άγριες ζύμες, χωρίς προσθήκη θειώδους και ελάχιστο φιλτράρισμα. Μία ωραία προσπάθεια με ώριμο φρούτο, ορυκτά στοιχεία και νύξεις λουλουδιών που έχει πολλά να δώσει ακόμα.

Σειρά είχε το Κτήμα Κοκοτού με το Σαββατιανό Κοκοτός 2014 δίπλα στο ίδιο κρασί από την χρονιά του 2017. Η Άννα Κοκοτού ‘παραδέχτηκε’ ότι δεν κρατούσαν έως τώρα ‘παλιές’ χρονιές. Αυτό το βρήκαν τυχαία στην αποθήκη και ευτυχώς για εμάς που το δοκιμάσαμε, γιατί επιβεβαιώσαμε ότι μπορούμε άνετα να πιούμε ένα Σαββατιανό με 3-4 χρόνια στην πλάτη του. Αλλά και το 2017 ήταν πολύ ζουμερό με ανθικό, φρουτώδη και ορυκτό χαρακτήρα αλλά και με ζωηρή οξύτητα που προδίδει το υψηλό, για τα δεδομένα της περιοχής υψόμετρο που φτάνει τα 420 μέτρα. Τα επόμενα δύο κρασιά ήταν δείγματα από αυτά που προορίζονται για το Barrel Fermented Σαββατιανό 2017, όπου το ένα είχε ζυμώσει σε βαρέλια ακακίας και το άλλο σε βαρέλια δρυός, με αυτό από την δρυ να κερδίζει τις εντυπώσεις για το ζωηρό αχλάδι και την μπανάνα που έχει δέσει πολύ όμορφα με τα στοιχεία της δρυός.

Συνεχίσαμε με 4 κρασιά από την Αναστασία Φράγκου. Με το Σαββατιανό Φράγκου συγκεκριμένα, σε 4 διαφορετικές χρονιές, 2017, 2016, 2015 και 2007. Γλυκό, τροπικό φρούτο με έμφαση στην μπανάνα στο 2017, επίσης γλυκό φρούτο στο 2016 μαζί με νότες καραμέλας και ορυκτών, ώριμο φρούτο, ξηροί καρποί και αποξηραμένα λουλούδια στο 2015. Το 2007 ήταν ακόμα μία έκπληξη, εξελιγμένη βέβαια, με αποξηραμένο φρούτο και ξηρούς καρπούς, αλλά και πάλι η εξέλιξη του ήταν εντυπωσιακή.

Τα επόμενα 4 κρασιά έρχονται από το οινοποιείο Μυλωνά, όπου εδώ δεν είδαμε φρέσκο Σαββατιανό του 2017, αλλά ξεκινήσαμε από το 2015 και πήγαμε πίσω στον χρόνο, στο 2014, 2013 και στο 2012. Το 40% από το Σαββατιανό Μυλωνά παράγεται με άγριες ζύμες και ωριμάζει πάνω στις οινολάσπες για 3 μήνες, ενώ συνήθως βγάζουν ένα βοτανικό χαρακτήρα που εντόπισα και εδώ. Και τα 4 κρασιά μας επαλήθευσαν ότι το Σαββατιανό μπορεί να παλαιώσει και να εξελιχθεί όμορφα στον χρόνο. Το 2015 έβγαζε αρώματα που θύμιζαν πεύκο, το 2014 φρούτα, πεύκο, ευκάλυπτο και μέντα, το 2013 πάλι πεύκο και ώριμο φρούτο ενώ το 2012 εκτός του πεύκου και του φρούτου εμφάνισε ξηρούς καρπούς και ορυκτά στοιχεία.

Η ‘πεντάδα’ των Wines of Athens ολοκληρώθηκε με τα κρασιά από τους Αμπελώνες Μάρκου. Το οινοποιείο αυτό ήταν από τα πρώτα στην χώρα που παρήγαγαν κρασί χωρίς θειώδες. Το 2009 βγάζουν τους ‘Κλέφτες’ που είχαμε την ευκαιρία να το δοκιμάσουμε και μείναμε έκπληκτοι από την εξέλιξη του, καθώς ήταν πολύ ευχάριστο στην μύτη με ώριμο φρούτο που θύμιζε μήλο και κυδώνι. Το κρασί ξαναβγήκε το 2010, αλλά έκτοτε σταμάτησε η παραγωγή του γιατί αυτό το στιλ κρασιού δεν ‘πουλούσε’! Για αυτό και έμειναν φιάλες από το 2009, ώστε να έχουμε την τύχη να το δοκιμάσουμε. Το κρασί ξανακυκλοφόρησε από την χρονιά του 2016 και είναι εδώ και πολλούς μήνες σε έλλειψη λόγω υψηλής ζήτησης, κάτι που επιβεβαιώνει την τάση προς κρασιά χωρίς θειώδη. Δεν είναι μόνο η τάση βέβαια που δημιούργησε την έλλειψη, είναι και τα χαρακτηριστικά του, το ωραίο του και ζωηρό φρούτο του που θυμίζει βερίκοκο, η βανίλια αλλά και τα ορυκτά. Τα δύο τελευταία κρασιά της δοκιμής δεν θα μπορούσαν παρά να είναι Ρετσίνες! Η μία σχετικά φρέσκια, το Σχινόπευκο Μάρκου 2016, πολύ ισορροπημένη με μπόλικο αχλάδι και δεντρολίβανο και η δεύτερη το ίδιο κρασί από την χρονιά του 2012 που ήταν αρκετά εξελιγμένη και ιδιαίτερη αλλά σε καμία περίπτωση κουρασμένη. Μοντέρνα κρασιά που σίγουρα βάζουν το λιθαράκι τους στην αναγέννηση αυτή του παραδοσιακού στιλ.

Το κερασάκι στην τούρτα για αυτή την εκδήλωση, ήταν η παρουσία της Ρωξάνης Μάτσα, μίας εμβληματικής μορφής του Αττικού αμπελώνα, η οποία ήρθε και έφερε και ‘παρέα’. 2 Σαββατιανά από τις χρονιές τους 1964 και του 1966. Ναι! 1964 και 1966, το επαναλαμβάνουμε για να μην νομίζετε ότι είναι ‘τυπογραφικό’ λάθος! Σαββατιανό ετών 54 και ετών 52! 2 κρασιά με εντυπωσιακή εξέλιξη, που δεν το πιστεύαμε! Το κρασί από το 1966 ήταν έντονα ξηροκαρπάτο, με αρωματικό χαρακτήρα που θύμιζε κάτι μεταξύ oloroso και amontillado sherry. To 1964 ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό, όπου εκτός από τους ξηρούς καρπούς ήταν έντονο το αποξηραμένο φρούτο αλλά και το μέλι!

Όλα τα κρασιά είχαν πολλά να πουν και μας οδήγησαν σε θετικά και ενθαρρυντικά συμπεράσματα και είναι σίγουρα μία γευσιγνωσία που θα θυμόμαστε για καιρό. Τα δύο όμως κρασιά που εγώ θα θυμάμαι λίγο περισσότερο είναι το Σαββατιανό Μυλωνάς 2014 και το Κλέφτες Μάρκου 2016 (αυτό χωρίς θειώδες), εκτός βεβαία τα 2 Σαββατιανά που μέτραγαν 5 δεκαετίες ζωής.

Θα κλείσω αυτό το κείμενο για το Σαββατιανό, τονίζοντας ότι εκτός όλως των άλλων προτερημάτων της ποικιλίας, τα κρασιά έχουν εξαιρετική σχέση τιμής ποιότητας, με τιμές που μας βοηθούν να βάλουμε το ποιοτικό κρασί στο καθημερινό μας τραπέζι!



Στην υγειά σας!

Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS

Μοιραστείτε το άρθρο: