Παγκόσμια Ημέρα Gin

Θα ξεκινήσω λίγο διαφορετικά απο ότι μαρτυράει ο τίτλος. Τρίτη βράδυ. Επιστρέφω στο σπίτι απο το αγαπημένο μου Jazz in Jazz, όπου είχα παρουσίαση με τα επίσης αγαπημένα μου Wolfburn. Το νέο που μαθαίνω είναι δυσάρεστο. Το κορίτσι απο την Ιπανέμα έφυγε.

 

Ιούνιος 1983. Τελευταίες μέρες σχολείου για την αφεντιά μου, σε ηλικία 17 ετών, κι όχι 18, μιας κι είχα κερδίσει χρόνο. Ακούω για πρώτη φορά την υπέροχη φωνή της Astrud Gilberto να τραγουδάει The girl from Ipanema.

 

Tall and tan, and young and lovely, 

the girl from Ipanema was walking,

and when she passes, each one she passes, goes Aaaah

 

Και δεν έστειλε αδιάβαστη όλη τη διάσημη παραλία της Ιπανέμα στο Ρίο, έστειλε αδιάβαστους κι εμάς.

 

Ακόμη ένα ξωτικό έφυγε. Πήγε να βρει τον George Michael να ξανακάνουν το ντουέτο. Τώρα έμεινε το άλλο ξωτικό η Kate Bush, που μας φέρνει στο μυαλό χειμωνιάτικες νύχτες. Η Astrud Gilberto μας έφερνε στο μυαλό καλοκαιρινές μέρες. Όπως και να έχει

 

Astrud Gilberto  R.I.P

 

Είπαμε όμως καλοκαίρι. Κι ήρθε η ώρα να πιούμε τζιν. Και για μένα που δεν πίνω cocktails, ευκαιρία να πιω και το μοναδικό που πίνω, δηλαδή τζιν τόνικ. Και μιλώντας για τζιν, πρέπει να πούμε οτι σήμερα 10 Ιουνίου που γράφεται αυτό το άρθρο, έχουμε την

 

Παγκόσμια Ημέρα Gin

 

Η οποία παρεμπιπτόντως γιορτάζεται δυο ημέρες κι όχι μια. Συγκεκριμένα, κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου. Βέβαια δεν καταλαβαίνω πως μια ημέρα μπορεί να ισούται με δυο ημέρες, αλλά δεν είναι κι απαραίτητο. Σάμπως είναι η μόνη παλαβωμάρα σε αυτούς τους παλαβούς καιρούς που ζούμε?

 

 

Στο μεταξύ, δεν ξέρω αν απλώς συνέπεσε, ή έγινε με σχέδιο των διοργανωτών, αλλά ο συγκεκριμένος εορτασμός , λαμβάνει χώρα την ίδια στιγμή που γίνεται και το Cocktail Festival στο Ίδρυμα Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος. Μιας και στα περισσότερα cocktails υπάρχει μέσα τζιν όμως, υποθέτω οτι επίτηδες έγινε η επιλογή αυτό το Σαββατοκύριακο. Όπως και να έχει, δεν είναι άσχημη μια βόλτα απο εκεί, για όσους απο εσάς πίνετε τέτοια σκευάσματα. Και μάλιστα σε τέτοιο υπέροχο χώρο. Ωραία βόλτα την ώρα που δύει ο ήλιος.

 

Εμείς εδώ, καταρχάς θα σκεφτούμε αν θα πάμε. Όχι οτι θα λείψουμε σε κανέναν, αλλά λέμε τώρα.

 

Κατά δεύτερον, θα κάνουμε μερικές προτάσεις για τζιν, για να γιορτάσουμε(?) με σωστό τρόπο.

Θα ξεκινήσουμε τιμώντας τα ελληνικά προιόντα. Το σπουδαίο Grace Gin απο το Avantes Distillery στην Εύβοια,  έχει κάνει τρομερό μπουμ τα τελευταία χρόνια , κι όχι άδικα. Συνδυασμός ωραίου αποστάγματος με τρομερή δουλειά στο promotion.

 

Πάμε στην Αγγλία τώρα και πίνουμε Plymouth Gin απο το super ultra ιστορικό αποστακτήριο Black Friars στην Κορνουάλη.

 

Και λίγο Γερμανία τώρα. Απο το Μέλανα Δρυμό μας έρχεται το πολύ νόστιμο Monkey 47.

 

Κι άμα θέλουμε να πουλήσουμε και λίγο μούρη, ότι πίνουμε και γιαπωνέζικο τζιν άμα λάχει, πίνουμε Roku.

 

Και Σκωτία έχω. Σιγά μην έβγαινε άρθρο χωρίς τη λέξη Σκωτία μέσα.Απο το ιστορικό Bruichladdich πίνουμε Botanist.

 

 

Κι αν θέλω το καλύτερο τζιν της αγοράς αυτή τη στιγμή, πάω Γαλλία και πίνω 44 N.

 

Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα

Μοιραστείτε το άρθρο: