Την Καθαρά Δευτέρα το κατάστημά μας στο Χαλάνδρι θα είναι ανοικτό 10:00-18:00

Περι ανέμων και υδάτων

Από τον Κ. Κοντογιώργη


Και μάλιστα, πάρα πολλών υδάτων, αφού γυρίζω από θάλασσα και διακοπές. Ο χρόνος είναι κάτι πάρα πολύ σχετικό. Στις οκτώ το πρωί ξυπνάς, ακούς τα πουλάκια να κελαηδάνε στην εξοχή και πίνεις όμορφα κι ωραία τον καφέ σου, το ίδιο απόγευμα βρίσκεσαι στο κλεινόν άστυ και μάλιστα με θερμοκρασίες που φλερτάρουν με το σαραντάρι, ενώ μόλις πριν λίγες ώρες βρισκόσουν στους τριάντα βαθμούς. Την περασμένη εβδομάδα έγραψα το άρθρο για το Tullamore Dew βρισκόμενος στις Κυκλάδες και συγκεκριμένα σε μια πολύ ωραία πισίνα στην Πάρο, τώρα που είναι περίπου έξι το απόγευμα, γράφω βρισκόμενος πλέον στο σπίτι μου στον Πειραιά. Δεν παραπονιέμαι, οκτώ μέρες διακοπών είναι πολύ χαλαρωτικές, αλλά όπως και να το κάνουμε, το καλό δεν χορταίνεται, ειδικά για κάποιον σαν εμένα που έχω εντελώς ερωτική σχέση με τη θάλασσα. Πήγα λοιπόν, Πάρο, Σχοινούσα και μια βόλτα στην Αντίπαρο και θα σας πω τι είδα εκεί, μιας και εκτός των άλλων, είδα και μπόλικο whisky.

Δεν ξέρω πόσοι από τους φίλους αναγνώστες έχουν πάει σε κάποιο από τα παραπάνω νησιά, πάντως εγώ είχα πάει και στα τρία, ειδικά στην Πάρο πάνω από είκοσι φορές, αλλά στα άλλα δυο από μόλις μια φορά και δεν θυμόμουν σχεδόν τίποτα. Ανοίγω μια παρένθεση. Μην ανησυχείτε, σε whisky θα καταλήξω, απλά το πάω σιγά σιγά και διακριτικά.



Ξεκινάω από αυτό που δεν μου άρεσε και ήταν η Αντίπαρος. Δεν αντιλαμβάνομαι τι είναι αυτό που κάνει πάρα πολύ κόσμο που γνωρίζω να κάνουν σαν τρελοί για το συγκεκριμένο νησί. Φυσικά, όταν λέω δεν μου άρεσε, το λέω σε υπερβολή, δεν είναι δυνατό να κάνω σύγκριση με Αθήνα. Αλλά δεν είναι αυτό που κατά τη γνώμη μου περιμένει κανείς να δει πηγαίνοντας για πρώτη φορά. Και ούτε είναι αρκετό το ότι έχει εκεί σπίτι ο Tom Hanks, δικά του είναι τα λεφτά, όπου θέλει τα ρίχνει. Και κάτι που μου έκανε πολύ άσχημη εντύπωση είναι η πόζα που είδα σε δυο beach bars. Μάλλον πρέπει να έχουν κάνει κάποιο λάθος και νομίζουν οτι βρίσκονται στη Μύκονο. Καθίσαμε να φάμε μετά το μπάνιο σε γνωστή παραλία του νησιού, απίθανη κατά τα άλλα, αλλά όταν έφερε ο σερβιτόρος τον κατάλογο, ειδικά τα παιδιά μου δυσκολεύτηκαν να καταλάβουν τι θέλει να πει ο ποιητής. Θα πρέπει ορισμένοι να καταλάβουν οτι βρισκόμαστε σε διακοπές και καμία όρεξη δεν έχουμε να φάμε γκουρμέ μεσημεριάτικα. Αυτό μπορούσε να γίνει, αν θέλει κάποιος να το κάνει, το βράδυ. Εννοείται βέβαια, οτι όταν ήρθε ο λογαριασμός, σκέφτηκα ποιο οικόπεδο πρέπει να πουλήσω για να πληρώσω. Συμπερασματικά, το νησί οκ, πάω πάλι αν τύχει, αν δεν τύχει, δεν έγινε και τίποτα, θεωρώ παράλειψή μου το οτι δεν πήγαμε στο σπήλαιο, το οποίο κατα πάσα πιθανότητα πρέπει να είναι το σημαντικότερο αξιοθέατο που μπορεί να δει κανείς στο νησί.



Πάω στη Σχοινούσα. Είχα ξαναπάει πριν τριανταδύο χρόνια. Άλλο είχα δει τότε, άλλο είδα τώρα. Ωραίο το νησί και χωρίς αποστάσεις που κουράζουν, τιμές κάπου λογικές, κάπου ίσως λίγο τσιμπημένες και πολύ θάλασσα. Μερσίνη και Τσιγκούρι είναι δυο πολύ ωραίες παραλίες και ωραίοι επίσης οι οικισμοί του νησιού. Πάντως το φθηνά που υπήρχε παλιά, πρέπει να το ξεχάσετε. Πάρα πολλά τα σκάφη που είδαμε εκεί και δικαίως, αν είχα κι εγώ πλεούμενο, ευχαρίστως θα έριχνα άγκυρα σε κάποια από τις πολλές και ωραίες παραλίες του νησιού. Και να μην ξεχάσω, είχε πάρα πολλή δροσιά. Για αυτό το λόγο οι Κυκλάδες είναι ακριβότερος προορισμός από αυτούς του Ιονίου Πελαγους. Ούτε ζέστη, ούτε τίποτα.



Πάω στην αγαπημένη Πάρο. Εμένα προσωπικά, από τα τρια διάσημα ελληνικά νησιά των Κυκλάδων, δηλαδή Μύκονο, Πάρο, Σαντορίνη, μου αρέσει περισσότερο η Πάρος. Θέλεις γιατί είναι ένα νησί που έχω περάσει πάρα πολύ ωραία, είτε σαν ελεύθερος, είτε σαν παντρεμένος, θέλεις γιατί έχω πάει περισσότερες φορές, θέλεις γιατί έτσι κι αλλιώς είναι ένα νησί κούκλα, πάντως μου αρέσει πιο πολύ από τα άλλα δυο. Άσε που το πορτοφόλι μου πλέον δεν τα αντέχει κιόλας. Μια χαρά είναι, μην τρελαθούμε, αλλά να μπορώ να τα πληρώσω. Για όσους δεν γνωρίζουν, δεν είναι μόνο η Νάουσα που αξίζει να βολτάρεις στα σοκάκια της. Η Παροικιά είναι επίσης μια υπέροχη περίπτωση. Και τώρα πάω σε ότι δεν μου άρεσε. Βολτάρω στη Νάουσα και πέφτω πάνω σε κατάστημα με ποτά, πάρα πολύ κεντρικό. Όπως ήταν φυσικό, μπαίνω μέσα να δω τι καλούδια έχει. Από την αρχή καταλαβαίνω οτι κάτι δεν πάει καλά, όταν ο καταστηματάρχης έχει στην είσοδο μια εντυπωσιακή μελαχροινή καλλονή για την υποδοχή. Αυτό δεν το έχω δει ούτε στο εξωτερικό. Αρχίζω να σκανάρω με το μάτι και όταν ο ιδιοκτήτης καταλαβαίνει οτι ξέρω κάτι ψιλά από ποτά, μου κάνει ερωτήσεις με ύφος όλο τουπέ. Βλέπω πολύ ωραίο Macallan 12 ετών sherry cask. Μέχρι εδώ καλά. Το 130 τιμή ραφιού, που κολλάει; Αγοράζουμε γύρω στα 70 ευρώ, το 130 πως προέκυψε; Πολύ ωραίο whisky, το οποίο πρέπει να πληρωθεί 80 με 90 ευρώ. Μέχρι εκεί. Βλέπω Macallan Edition No2 στην τιμή των 240 ευρώ. Αγοράζουμε περίπου 130, το 240 από πού; Η αλήθεια είναι οτι είδα ωραία πράγματα, Balvenie 12, Ardbeg 10, Highland Park 12, είχε πράγμα αρκετό, δεν είχα την αντιμετώπιση που θα έπρεπε, όσο για τιμές, καλύτερα ας το αφήσουμε.

Για ακόμη μια φορά πέρασα ωραία στην Πάρο, ενώ στην πισίνα μου κράτησε συντροφιά τα βράδια, αφού επιστρέφαμε από τη μάσα, ένα ωραίο δεκάρι Talisker. Και να δώσω και μια έξτρα συμβουλή. Όσοι πάτε, μην χάσετε με τίποτα την πρώτη παραλία που βρίσκεται αριστερά από τον Φάραγγα, όπως κοιτάμε τη θάλασσα. Περπάτημα τριών λεπτών, παραλία και θάλασσα σκέτη μαγεία. Ομπρέλες και ξαπλώστρες ούτε για δείγμα, πάρτε μαζί μπόλικο παγωμένο νερό.

Εύχομαι σε όλους καλές διακοπές

To be continued


Ο Κυριάκος Κοντογιωργης ασχολείται από το 1992 με τα κρασιά και τα αποστάγματα, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με την εμπορία των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης είναι και γνωστός συλλέκτης whisky και cognac. Εχει μόνιμη συνεργασία με όλους τους μεγάλους οίκους δημοπρασιών whisky, όπως Christies, McTears, Bonhams. Η ενασχόληση του για 22 και πλέον χρόνια σε αυτό τον χώρο, του έχει δώσει βαθιά και εμπεριστατωμένη γνώση στο whisky, τόσο σε επίπεδο τεχνικών στοιχείων, όσο και σε επίπεδο ιστορικών λεπτομερειών.

Μοιραστείτε το άρθρο: