Τα νέα της αγοράς

Τα γεγονότα που συμβαίνουν στον κόσμο, φαίνεται οτι επηρεάζουν σχεδόν τα πάντα, με πρώτο και καλύτερο τον τομέα της ενέργειας και κυρίως των καυσίμων. Κάτι που παρασύρει και τις τιμές σε είδη απαραίτητα για την καθημερινή διαχείριση ενός σπιτιού. Υπάρχει όμωε κι ένας τομέας που δεν επηρεάζεται σχεδόν ποτέ και απο τίποτα. Αυτή την εβδομάδα θα ασχοληθώ με Τα νέα της αγοράς. Πράγματα και θαύματα είδαμε πάλι, σε Γκλασκώβη και Περθ, όπου έλαβαν χώρα οι δυο σημαντικότερες δημοπρασίες whisky, την Κυριακή και τη Δευτέρα αντιστοίχως. Θα πρέπει όμως κάτι να πίνω για να γράφω, οπότε μιας κι είναι λιγάκι νωρίς, θα πάω με λίγο δωδεκάρι Tamdhu και βλέπουμε για πιο μετά.

Ξεκινάω με Γκλασκώβη, όπου εκεί ο σταρ της δημοπρασίας, ήταν ένα Macallan 70 ετών, σε κρύσταλλο Lalique, με την επωνυμία Tales of the Macallan. Πολύ κακό για το τίποτα, τουλάχιστον για τον ιδιοκτήτη της φιάλης, αφού με την τιμή εκκίνησης των πενήντα χιλιάδων που ζητούσε, απλώς απέτυχε να πουληθεί. Νικητής αναπόφευκτα ήταν άλλο Macallan 52 ετών, το οποίο άλλαξε χέρια για 42.000 λίρες. Κι οι επόμενες δυο θέσεις ήταν για Macallan. Η δεύτερη με την καράφα Millenium Edition, παραγωγής 1949 και εμφιάλωσης 2000, όπως υποδηλώνει και το όνομά της, η οποία πωλήθηκε στην τιμή των 21.000 λιρών. Κι αμέσως μετά ένα Macallan 40 ετών στις 17.000 λίρες. Πάρα πολλά Karuizawa απο δυο έως οκτώ χιλιάρικα, αλλά πιο ψηλά σε τιμή μια ντάμα απο τη διάσημη τράπουλα του Hanyu που έπιασε 13.500 λίρες. Αξιοσημείωτη η περίπτωση της πρώτης έκδοσης του Macallan Folio με τις 5800 λίρες, η οποία πέρσι έπιανε 16500, και η πολύ καλή σταθερή παρουσία του Springbank με ανεβασμένες τιμές ακόμη και στους φθηνούς κωδικούς.

Πάω τώρα στην επόμενη χρονολογικά δημοπρασία, όπου θα λέγαμε οτι λύθηκαν απορίες. Τι εννοώ? Είχαμε Tales of the Macallan με 52.000, είχαμε ένα ολόκληρο στρατό απο Macallan, 12 φιάλες για την ακρίβεια, ηλικίας 35 ετών, παραγωγής 1938 παρακαλώ, που όλες μαζί σε ένα lot, έπιασαν 43.500 λίρες. Ακόμη είχαμε μια τριάδα με τα διάσημα Black, Gold και White Bownore, κι αυτά όλα μαζί, επίσης για 43.500. Είχαμε ακόμη την απολύτως δυσεύρετη πρώτη έκδοση για τον άσσο σπαθί του Hanyu, για 31.000 λίρες. Τίποτα απο όλα αυτά τα θηρία, ακόμη κι αυτά που ήταν δώδεκα μαζεμένα, δε μπορούσε να κερδίσει το τέρας που βρέθηκε στην πρώτη θέση. Είναι άραγε το κορυφαίο whisky όλων των εποχών? Κατά τους περισσότερους γνώστες του αθλήματος είναι, αν και στην τρίτη θέση βρέθηκε ακόμη ένα που διεκδικεί αυτή την πρωτιά, ενω το τρίτο που πιθανόν να παίρνει αυτό τον τίτλο, πάλι του ίδιου ανεξάρτητου εμφιαλωτή, δεν ήταν στη δημοπρασία. Στην τρίτη θέση με 50.000 λίρες βρέθηκε το Samaroli Bouquet 1966, ενώ στην πρώτη με 55.500 λίρες, δηλαδή περίπου 69.000 ευρώ, βρέθηκε το Samaroli Laphroaig 15 ετών 1967, σε μια τρομερή επίδειξη ισχύος απο το θρυλικό brand, που εμφάνισε αυτούς τους δυο μύθους στη δημοπρασία κι εξήγησε τι ακριβώς αντιπροσωπεύει το όνομα Samaroli.

Εγω προσωπικά, αυτά τα whisky, μόνο στον ύπνο μου μπορώ να τα πιω. Μπορώ όμως να πιω ένα ωραιότατο Kilchoman Sanaig και να ανανεώσω το ραντεβού μας για την επόμενη εβδομάδα.