Ο Πάρις Σιγάλας ανεβάζει τον πήχη πολύ ψηλά με τα "Επτά Χωριά"!

Ο Πάρις Σιγαλάς ανεβάζει τον πήχη πολύ ψηλά με τα "Επτά Χωριά"!
Από τον Τ. Πικούνη

Μέσα στο κατακαλόκαιρο, μόλις αρχίζουν τα "μπάνια του λαού" όπως έλεγε παλιός αρχισυντάκτης, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες οινοποιούς, ο Πάρις Σιγάλας, τάραξε τα νερά και τη θερινή μας ραστώνη, βγάζοντας στην αγορά όχι ένα, αλλά επτά (!) νέα Ασύρτικα Σαντορίνης! Είναι τα "Επτά Χωριά", επτά εξαιρετικά Ασύρτικα από επτά διαφορετικά Χωριά της Σαντορίνης (Ακρωτήρι, Φηρά, Ημεροβίγλι, Μεγαλοχώρι, Οία, Πύργος, Βούρβουλος), οινοποιημένα το κάθε ένα ξεχωριστά από το Κτήμα Σιγάλα που μας αποκαλύπτουν τις ιδιαιτερότητες του terroir των διαφορετικών περιοχών του νησιού .

Ένα "παιγνίδι" γεύσεων και αρωμάτων βασισμένο σε μια ιδέα του Πάρι Σιγάλα, ένα σύνολο Ασύρτικων της Σαντορίνης που εκφράζει και αναδεικνύει ταυτόχρονα τόσο το ενιαίο terroir του νησιού όσο και την ποικιλότητα και την εκφραστική ιδιαιτερότητα του μικροκλίματος κάθε διαφορετικού "χωριού". Σε ενιαία κασετίνα, ένα πραγματικό δώρο, μια σπάνια συλλογή για όσους θέλουν να εμβαθύνουν στο φαινόμενο "Ασύρτικο" που έχει εντυπωσιάσει ολόκληρο τον κόσμο!

Μιλήσαμε πριν την κυκλοφορία των Επτά Χωριών με την Εμπορική Διευθύντρια του Κτήματος Σιγάλα κα Ιφιγένεια Διαμαντίδου, που μας έδωσε την άποψη του Κτήματος αλλά και την "ιδέα" πίσω από την δημιουργία των κρασιών.



Είναι ενδιαφέρον εδώ ότι το "χέρι" του οινοποιού δεν αλλάζει, ο τρόπος οινοποίησης είναι ο ίδιος, οπότε ο παράγων "άνθρωπος" εξουδετερώνεται και παραμένει μόνο το πραγματικό "terroir" της κάθε περιοχής προς εκτίμηση και σύγκριση, κάτι που είναι αδύνατο να γίνει με κρασιά διαφορετικών παραγωγών. Ο Πάρις Σιγάλας, με πολύ κέφι μας καλεί σε ένα πρωτότυπο και μάλλον μοναδικό παιγνίδι απόλαυσης και εκτίμησης λεπτών διαφορών γεύσεων και αρωμάτων, αλλά και συνολικής έκφρασης των επτά "χωριών" του νησιού. Ένας μοναδικός τόπος στον κόσμο όπου η φύση παίζει παιγνίδια εδώ και 4.000 χρόνια, μας επιβεβαιώνει και μας βοηθά να κατανοήσουμε με το "πείραμα" του Πάρι Σιγάλα την ύπαρξη του επιστημονικά ανεξήγητου "terroir"...

Να σημειώσουμε εδώ ότι στα παλιά χρόνια ήταν καθιερωμένο κάθε διαφορετικό αμπελοτόπι να μπαίνει σε ξεχωριστό βαρέλι. Έτσι υπήρχε μια πλήρης και αξιολογημένη καταγραφή των αμπελιών και της ποιότητας των κρασιών που το κάθε ένα έδινε. Ο Πάρις Σιγάλας είχε εκφράσει την ιδέα να γίνει μια νέα τέτοια καταγραφή, και τα επτά χωριά του είναι ασφαλώς "παιδί" αυτής της ιδέας, σε ένα ανώτερο επίπεδο.

Είναι προφανές ότι για τους συνειδητοποιημένους φίλους του κρασιού, τα Επτά Χωριά είναι ένα ανεκτίμητο δώρο. Το ίδιο και για τους terroiristes (καμία σχέση με τρομοκράτες!), όσους δηλαδή πιστεύουν στην -αμφισβητούμενη πολλαπλά από τη επιστήμη- ύπαρξη terroir, και ασφαλώς τα κρασιά θα γίνουν ανάρπαστα από τις δύο αυτές κατηγορίες οινόφιλων.

Παρά το γεγονός ότι η τιμή της κασετίνας των 7 κρασιών είναι σχετικά υψηλή, προσωπικά συμφωνώ απόλυτα με την ενιαία και αδιαίρετη διάθεση των επτά κρασιών, και σε παλιά μας συζήτηση σχετικά το είχα υποστηρίξει. Ο σκοπός των κρασιών είναι η μεταξύ τους σύγκριση, η "συνεκτίμησή" τους, και σε αυτο το πνεύμα πρέπει να διατεθούν. Θα είναι πραγματικά κρίμα να τα δούμε "σκόρπια", "σπασμένα", και είναι πραγματικά πρόβλημα πως θα διατίθενται απο τα σημεία εστίασης, έτσι ώστε να μην αποστασιοποιηθούν από την ιδέα της δημιουργίας τους. Γι΄αυτό και ελπίζουμε να φθάσουν στα σωστά χέρια, και -κυρίως!- στα σωστά χείλη... Η πολύ μικρή παραγωγή ασφαλώς θα συμβάλλει σε αυτό.

Ας δούμε πως περιγράφει τα Επτά Χωριά η Μαριάννα Μακρύγιαννη AIWS, Σύμβουλος Οίνου του House of Wine, στην αντίστοιχη ιστοσελίδα τους:

"7 κρασιά, τόσο ίδια και τόσο διαφορετικά ταυτόχρονα, από τον Βούρβουλο, τον Πύργο, την Οία, το Μεγαλοχώρι, το Ημεροβίγλι, τα Φηρά και το Ακρωτήρι σε ένα ‘πακέτο’ που δεν πρέπει να λείπει από την συλλογή κανενός. Τα σταφύλια τρυγήθηκαν σε διαφορετικές ημερομηνίες ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε χωριού. Για την ιστορία… πρώτα συλλέχθηκαν τα σταφύλια από την Οία και τελευταία αυτά από το Ημεροβίγλι και τον Πύργο. Τα κρασιά παρέμειναν για σχεδόν ένα έτος με τις οινολάσπες σε ανοξείδωτες δεξαμενές πριν εμφιαλωθούν. Μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις του Ασύρτικου να εξερευνήσουν όλες τις πτυχές του αμπελώνα που το ανέδειξε. Είναι σίγουρα από τα κρασιά που αξίζει να επενδύσετε.

Τα τυπικά χαρακτηριστικά που ‘φωνάζουν’ Σαντορίνη, όπως τα εσπεριδοειδή, ο ορυκτός χαρακτήρας, η υψηλή οξύτητα και το γεμάτο σώμα, εμφανίζονται σε όλα τα ‘χωριά’! Η παραμονή με τις οινολάσπες έχει προσδώσει extra όγκο και πολυπλοκότητα. Παρά τις ομοιότητες τους τα κρασιά εκφράζονται διαφορετικά, έχοντας αποκτήσει το καθένα την δική του προσωπικότητα. Η Οία εμφανίζεται φρουτώδης με έντονο τον ορυκτό χαρακτήρα ήδη, ο Πύργος πιο εξωστρεφής, με μία ευχάριστη ανθικότητα, ο Βούρβουλος κομψότατος, το Ημεροβίγλι αν και ντροπαλό ακόμα είναι αρμονικό και φινετσάτο, τα Φηρά εντυπωσιάζουν με την λεπτότητα τους, το Μεγαλοχώρι γεμάτο, σε προκαλεί να το απολαύσεις πρώτο, ενώ το Ακρωτήρι θέλει τον χρόνο του αλλά υπόσχεται πολλά! Δώστε τους λίγους μήνες ακόμα να ξεδιπλώσουν τον σύνθετο χαρακτήρα τους, ενώ αν έχετε την υπομονή να περιμένετε λίγα χρόνια ακόμα, το αποτέλεσμα θα σας συγκινήσει
."

Θέλω να συγχαρώ τόσο εγώ όσο και από μέρους του House of Wine τον Πάρι Σιγάλα και τους συνεργάτες του για αυτή την τολμηρή κίνηση. Είναι μια συνεισφορά στην εκτίμηση του φαινομένου "Ασύρτικο" Σαντορίνης, και μια πρώτη καταγραφή των ιδιαιτεροτήτων κάποιων περιοχών.

Μπράβο για την ιδέα, μπράβο για το κέφι, μπράβο για τα θαυμάσια κρασιά!


Στην υγειά σας!



Τάσος Πικούνης


Μοιραστείτε το άρθρο: