Ότι θα θέλαμε από το κρασί μας είναι σε αυτό το ποτήρι...

Είναι πολλές φορές που τοπικές-σπάνιες ποικιλίες από διάφορες περιοχές του πλανήτη έρχονται στο προσκήνιο, ειδικά στις μέρες μας, που αναζητούμε χαρακτήρα και ιδιαιτερότητα στα κρασιά τα οποία πίνουμε. Καλώς ή κακώς η ιδιαιτερότητα υπάρχει, αλλά δεν συνοδεύεται πάντα και από ελκυστικό χαρακτήρα. Στο σημείο αυτό ο Απόστολος Μούντριχας κερδίζει το στοίχημα, έχοντας ως όχημα την Μαυροκουντούρα και φτιάχνοντας ένα κρασί στο οποίο η μοναδικότητα παντρεύεται με μια γοητευτική διάσταση την οποία δεν μπορείς με τίποτα να προσπεράσεις.
Χρώμα το οποίο οπτικά μαγνητίζει, απόλυτα διαυγές και λαμπερό, με βάθος και πορφυρές ανταύγειες που προδίδουν την νεότητα του. Η μύτη είναι το βαρύ πυροβολικό του κρασιού και η πρώτη υποψία για την ποιότητα με την οποία θα έρθουμε σε επαφή. Η ένταση της ζαλίζει, όπως και τα ώριμα μαύρα και κόκκινα φρούτα και ο γλυκός μπαχαρένιος χαρακτήρας που θυμίζει βανίλια, κανέλα και γαρύφαλλο. Διάχυτη βοτανικότητα και νύξεις από σοκολάτα γάλακτος και καραμέλα βουτύρου.
Στο στόμα το κρασί έχει όγκο χωρίς όμως να είναι blockbuster, με το αλκοόλ να κρύβεται περίτεχνα και να ισορροπεί με φρούτο και οξύτητα. Τανίνες λεπτόκοκκες, στις οποίες η χρήση ενός μικρού ποσοστού Syrah στο χαρμάνι, δίνει μια μικρή ώθηση. Η νέα Γαλλική Δρυς δίνει στο κρασί ισορροπημένα δρύινα αρωματικά χαρακτηριστικά, το φρούτο είναι πιο όξινο στο στόμα ενώ η επίγευση είναι μακριά σε διάρκεια, εξελίσσοντας τα αρχικά φρουτώδη χαρακτηριστικά σε αρωματικές νύξεις από μέλι, κερήθρα και καβουρντισμένους ξηρούς καρπούς.

Έτοιμο προς κατανάλωση, αλλά θα εξελιχθεί για τα επόμενα 3-5 χρόνια.