A photo of Γρηγόρης Μιχαήλος

Γρηγόρης Μιχαήλος

Ο Γρηγόρης Μιχαήλος γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1978 στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Χαλάνδρι μέσα σε ένα περιβάλλον όπου το φαγητό και το κρασί πάντα κατείχαν ξεχωριστή θέση. Προέρχεται από οικογένεια με μεγάλη παράδοση στον χώρο της εστίασης, η οποία του ενέπνευσε αγάπη για αρώματα και γεύσεις. Οι σπουδές του στο τμήμα Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ και στη μουσική, δεν ανέκοψαν μια μάλλον προδιαγεγραμμένη πορεία, ωστόσο διεύρυναν τα πεδία σκέψης του και τις ικανότητες του.

Τελικά ο Σεπτέμβριος του 2004 τον βρίσκει στο WSPC Ltd να κάνει αυτό που αγαπάει περισσότερο. Ένα ταξίδι γνώσεων που διήρκεσε 5 χρόνια και σίγουρα αποτέλεσε μια από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής του. Τον Αύγουστο του 2009 βρίσκεται ανάμεσα στους 3 πρώτους απόφοιτους του WSET Diploma, του κορυφαίου εκπαιδευτικού τίτλου στον χώρο του κρασιού και των αποσταγμάτων, ένα σκαλί κάτω από τον εξωτικό τίτλο του Master of Wine. Ως αριστούχος σπουδαστής σε όλα τα επίπεδα του WSET έλαβε 4 υποτροφίες, ενώ το Diploma του απονεμήθηκε με έπαινο.

Από το 2010 είναι εισηγητής στο WSPC Ltd, ενώ αρθρογραφεί σε διάφορα Ελληνικά και Διεθνή περιοδικά του χώρου. Απο το 2011 εως το 2015 διετελεσε συμβουλος οινου στο House of Wine.

 

Το επόμενο λευκό κρασί της Σαντορίνης

Από τον Γ. Μιχαήλο


Σαντορίνη ίσον Ασύρτικο και θέλω να ξέρω ποιος θα βρεθεί να αμφισβητήσει αυτή τη δήλωση. Σίγουρα δεν θα είμαι εγώ αυτός που θα πετάξει τη φανέλα υποστηρίζοντας πως το αδιαμφισβήτητα καλύτερο λευκό ελληνικό σταφύλι δεν έχει το πρωταγωνιστικό ρόλο στο πανέμορφο ηφαιστειογενές νησί. Ένα ρόλο που σε παγκόσμιο επίπεδο έχει μαγέψει, δίνοντας κρασιά με μια σπάνια ισορροπία δύναμης, έντασης, αυστηρότητας, υψηλών επιπέδων οξύτητας και διαυγέστατων, πλην όχι μεγάλης έντασης, αρωμάτων.

Γνωρίζετε όμως ότι στον μικρής έκτασης αμπελώνα της Σαντορίνης ένα αιώνα πριν υπήρχαν φυτεμένες σχεδόν 100 διαφορετικές ποικιλίες σταφυλιού;

Διαβάστε Περισσότερα

Το σίκουελ… Οινόραμα μέρος 2o

Από τον Γ. Μιχαήλο


Για το δεύτερο μέρος της εμπειρίας μου από το Οινόραμα άφησα κατά κύριο λόγο τα ομαδικά περίπτερα τα οποία μπορώ να πω πως φέτος είχαν την τιμητική τους. «Η ισχύς εν τη ενώσει» είναι μάλλον η φράση που θα παίξει πολύ τα χρόνια που έρχονται μπροστά μας, αφού οι Έλληνες παραγωγοί φαίνεται πως έχουν πάρει για τα καλά το μήνυμα πως «ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη» και πως η πολυπόθητη αναγνώριση εντός και εκτός Ελλάδας θα έρθει μέσα από ομαδική προσπάθεια ανάδειξης των αμπελουργικών ζωνών της χώρας μας.

Διαβάστε Περισσότερα

Περιήγηση στο Οινόραμα-Μέρος 1ο

Από τον Γ. Μιχαήλο


Αναρωτιέμαι πόσοι από τους εκθέτες του φετινού Οινοράματος είναι αυτή τη στιγμή που γράφω κρεβατωμένοι, αφού ειδικά η μια πλευρά του Ολυμπιακού κέντρου Ξιφασκίας που φιλοξένησε τη φετινή έκθεση ήταν σε θερμοκρασίες υπόγειου κελαριού Βουργουνδίας. Κασκόλ, σκουφάκια, γάντια, παλτό και ότι μπορεί να φανταστεί κανείς είχαν επιστρατευτεί από τους συμμετέχοντες για να κάνουν υποφερτή τη χαμηλή θερμοκρασία σε εκείνο το τμήμα της έκθεσης.
Ακόμα και έτσι όμως, νομίζω πως το Ολυμπιακό Κέντρο Ξιφασκίας έφερε στο φετινό Οινόραμα την ανανέωση που η μακρόχρονη, πετυχημένη και αν μη τι άλλο, άκρως ενδιαφέρουσα για το κοινό και τους επαγγελματίες του κρασιού έκθεση, χρειαζόταν. Μπορώ να πω ότι ο τεράστιος χώρος παρά το γεγονός ότι κατά τμήματα ήταν παγωμένος προσέφερε αρκετή άπλα, τάξη και δυνατότητα να δοκιμάσεις απερίσπαστα τους νέους αλλά και καταξιωμένους παραγωγούς που τίμησαν με την παρουσία τους την έκθεση.

Διαβάστε Περισσότερα

Ο καλύτερος Έλληνας Οινοχόος

Από τον Γ. Μιχαήλο


Ο Νικόλας Γιαννόπουλος είναι φίλος μου. Όχι από εκείνους τους κολλητούς που δε περνάει ούτε μέρα χωρίς να τους μιλήσεις στο τηλέφωνο ή να τους δεις από κοντά. Από εκείνους όμως τους ανθρώπους που ακόμα και αν έχεις καιρό να τους συναντήσεις, πάντα παρακολουθείς διακριτικά την πορεία τους και πάνω από όλα χαίρεσαι με τη χαρά τους… Τώρα που το καλοσκέφτομαι δεν είναι και πολλοί αυτοί οι άνθρωποι στη ζωή μας που η επιτυχία τους μας δημιουργεί θετικά συναισθήματα. Και η αλήθεια είναι πως η 7η Μάρτη ήταν για το Νικόλα μια πολύ επιτυχημένη μέρα. Δε είναι δα και λίγο να κερδίζεις για τρίτη φορά τον τίτλο του καλύτερου Έλληνα οινοχόου, μια διάκριση που στην ιστορία του θεσμού δεν έχει καταφέρει να πετύχει κανένας άλλος.

Διαβάστε Περισσότερα

1879 Boutari Legacy, το premium Ξινόμαυρο του Μπουτάρη

Από τον Γ. Μιχαήλο


Οι πολύβουες εκθέσεις κρασιών δε μπορεί παρά να αποτελούν για όλους εμάς που ασχολούμαστε με το κρασί μια καλή ευκαιρία δημοσίων σχέσεων. Για να μην κοροϊδεύουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς περισσότερο χαιρετάμε, μιλάμε, ακόμα και κουτσομπολεύουμε, παρά δοκιμάζουμε κρασιά σε αυτές τις περιπτώσεις. Είναι μια καλή ευκαιρία να δεις και να σε δουν, να δηλώσεις το παρών και αν καταφέρεις να δοκιμάσεις και κάνα κρασί όλα καλά…

Κάπου ανάμεσα σε χαιρετούρες λοιπόν και κουβέντες στα φετινά Βοροινά είδα τη Χριστίνα Μπουτάρη στο stand της εταιρείας και έσπευσα να δηλώσω την ικανοποίηση μας από το σεμινάριο των παλαιωμένων Ξινόμαυρων από το οποίο μόλις είχαμε βγει από τη διπλανή αίθουσα. Η

Διαβάστε Περισσότερα

Σαββατιανό εις τον κύβο…

Από τον Γ. Μιχαήλο


Ήρθε η ώρα για ένα crash test με τρία εξαιρετικά Σαββατιανά που έχουμε συμπεριλάβει στη λίστα του House of Wine. Εδώ και αρκετό καιρό η κλασική ποικιλία του Αττικού αμπελώνα που συναντάται τακτικότατα σε χαρμάνια ή ποικιλιακά κρασιά, έχει αρχίσει και πετάει από πάνω της τη ρετσινιά της μετριότητας και το ‘ένοχο’ παρελθόν, δίνοντας καθαρούς, δροσιστικούς, φρουτώδεις οίνους με ιδιαίτερα καλή σχέση ποιότητας και τιμής.

Ο Τάσος Πικούνης μου ζήτησε λοιπόν να επιλέξω τρία από τα μονοποικιλιακά Σαββατιανά που διαθέτουμε στην ηλεκτρονική μας κάβα και να κάνω μια απευθείας σύγκριση μεταξύ τους. Ανάμεσα τους το κλασικά αγαπημένο Σαββατιανό της Αναστασίας Φράγκου που εδώ και χρόνια ‘πετάει’ σε πωλήσεις στο House of Wine, το σχετικά πρόσφατα ενταγμένο στη λίστα μας Σαββατιανό του Βασίλη Παπαγιαννάκου και τέλος η εκδοχή του Σταμάτη Μυλωνά που θεωρώ πως επίσης κάνει μια πολύ αξιόλογη δουλειά με την ποικιλία.

Διαβάστε Περισσότερα

Sauvignon Blanc και Ασύρτικο-Όταν τα ετερώνυμα έλκονται

Από τον Γ. Μιχαήλο


Μπορείτε στα γρήγορα να σκεφτείτε τι κοινό έχουν η Βιβλία Χώρα και το Thema του Παυλίδη, που αποτελούν δυο από τα πιο αναγνωρίσιμα και μοδάτα brands Ελληνικών λευκών κρασιών στις μέρες μας;
Και τα δυο είναι φτιαγμένα από χαρμάνι Sauvignon Blanc και Ασύρτικου, όπως και αρκετά ακόμα κρασιά από τον Ελληνικό Αμπελώνα. Τέχνη Αλυπίας λευκός, Τέταρτη Διάσταση του Κεχρή με λίγο βαρέλι, ο κλασικός Αμέθυστος Λαζαρίδη με λίγο έξτρα Semillon στην παρέα, Συμφωνία του Αμπελόεις, Μετόχι Χρωμίτσας του Τσάνταλη και αρκετά ακόμα κοσμούν τα ράφια του House of Wine. Μιλάμε λοιπόν για ένα χαρμάνι το οποίο δείχνει να έχει κερδίσει όχι μόνο την προτίμηση των Ελλήνων οινοπαραγωγών, ειδικά της Βορείου Ελλάδας, αλλά και την προτίμηση του καταναλωτικού κοινού.

Διαβάστε Περισσότερα

Αυτό είναι το πνεύμα-ΒορOIνά 2014




Είδα και φέτος πολύ κόσμο στα Βοροινά, που έκλειναν τα δέκα χρόνια διεξαγωγής τους στην Αθήνα… Αποφάσισα ωστόσο να κρατήσω στο μυαλό μου ένα συγκεκριμένο στιγμιότυπο, όπου Έλληνας παραγωγός από άλλη περιοχή δοκίμαζε με ζωηρό ενδιαφέρον τα κρασιά των συναδέλφων του από τη Βόρεια Ελλάδα.

Εξάλλου δεν έχει περάσει βδομάδα από τότε που Δαλαμάρας, Μαρκοβίτης, Διαμαντάκος και Θυμιόπουλος, παρουσίαζαν από κοινού τη δουλειά τους στην Αθήνα, με το Θυμιόπουλο να μιλάει για τα κρασιά του Διαμαντάκου λες και επρόκειτο για δικά του κρασιά, αναπληρώνοντας την απουσία του νεαρού παραγωγού που δεν μπορούσε να παραστεί στη συγκεκριμένη γευσιγνωσία. Και αν αυτό δεν είναι το πνεύμα το οποίο θα πρέπει να διακατέχει τους Έλληνες οινοπαραγωγούς τότε δεν ξέρω ποιο πραγματικά θα πρέπει να είναι.

Διαβάστε Περισσότερα

Tο απόλυτο food-porn: Κρασί και σοκολάτα

Από τον Γ. Μιχαήλο


Περνάω το δικό μου σύνδρομο στέρησης... Αυτή η άτιμη η γαστρίτιδα που με ταλαιπωρεί εδώ και μερικές μέρες κατάφερε να με απομακρύνει, έστω και προσωρινά, από δυο πολύ μεγάλες μου αγάπες.

Το κρασί και την σοκολάτα…

Και όσον αφορά το κρασί έχω ήδη κάνει τις παρασπονδίες μου, δοκιμάζοντας δειλά δειλά και με μέτρο μερικά πραγματάκια, αλλά σας ορκίζομαι πως σοκολάτα δεν έχω βάλει ακόμα στο στόμα μου. Εξάλλου ήταν το πρώτο πράγμα που μου απαγόρευσε ρητά-χωρίς κανένα ίχνος συμπόνιας-ο γιατρός.

Διαβάστε Περισσότερα

Για τους λάτρεις των γλυκών Μοσχάτων

Από τον Γ. Μιχαήλο


Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι για ένα άνθρωπο που κατάγεται από τη Σάμο όπως εγώ, να μιλάει για άλλα Μοσχάτα πέρα από αυτά του νησιού του. Για να είμαι ειλικρινής πάει και δεν πάει το χέρι μου να γράψω, ωστόσο δεν μπορώ και να μην είμαι αντικειμενικός. Μπορεί ο συνεταιρισμός της Σάμου να παράγει μερικά από τα πλέον αναγνωρισμένα γλυκά κρασιά του κόσμου, αλλά δεν διαθέτει την αποκλειστικότητα. Εξάλλου η χώρα μας από άκρη σε άκρη διαθέτει κορυφαίους επιδόρπιους οίνους, με τα Μοσχάτα να δεσπόζουν ανάμεσα τους.

Διαβάστε Περισσότερα