Αυτό είναι το πνεύμα-ΒορOIνά 2014

Αυτό είναι το πνεύμα-ΒορOIνά 2014 Από τον Γ. Μιχαήλο


Είδα και φέτος πολύ κόσμο στα Βοροινά, που έκλειναν τα δέκα χρόνια διεξαγωγής τους στην Αθήνα… Αποφάσισα ωστόσο να κρατήσω στο μυαλό μου ένα συγκεκριμένο στιγμιότυπο, όπου Έλληνας παραγωγός από άλλη περιοχή δοκίμαζε με ζωηρό ενδιαφέρον τα κρασιά των συναδέλφων του από τη Βόρεια Ελλάδα.

Εξάλλου δεν έχει περάσει βδομάδα από τότε που Δαλαμάρας, Μαρκοβίτης, Διαμαντάκος και Θυμιόπουλος, παρουσίαζαν από κοινού τη δουλειά τους στην Αθήνα, με το Θυμιόπουλο να μιλάει για τα κρασιά του Διαμαντάκου λες και επρόκειτο για δικά του κρασιά, αναπληρώνοντας την απουσία του νεαρού παραγωγού που δεν μπορούσε να παραστεί στη συγκεκριμένη γευσιγνωσία. Και αν αυτό δεν είναι το πνεύμα το οποίο θα πρέπει να διακατέχει τους Έλληνες οινοπαραγωγούς τότε δεν ξέρω ποιο πραγματικά θα πρέπει να είναι.

Τώρα όσον αφορά την επιτυχία της διοργάνωσης, κάθε αναφορά από την πλευρά μου νομίζω πως είναι περιττή. Στην είσοδο ο κόσμος από κάποια στιγμή και μετά περίμενε σε ουρά για να πάρει το ποτήρι των Βοροινών που θα τον οδηγούσε στον παράδεισο του Ξινόμαυρου, της Μαλαγουζιάς, των Μπορντολέζικων χαρμανιών, του Ασύρτικου και πολλών άλλων ποικιλιών που διαπρέπουν στον αμπελώνα της Βορείου Ελλάδας.

Η παρουσία μου σε δυο πολύ απαιτητικά σεμινάρια σε παράπλευρη αίθουσα από αυτή της εκδήλωσης, ναι μεν μου χάρισε μαγικές εμπειρίες αλλά αφετέρου έφαγε μεγάλο μέρος από τον διαθέσιμο χρόνο μου στην κύρια αίθουσα. Ωστόσο θα προσπαθήσω να κάνω μια σύντομη παράθεση κρασιών που δοκίμασα, σε κάποιες περιπτώσεις εκλιπαρώντας για την προσοχή των ανθρώπων πίσω από τα stands. Τόσος πολύς ήταν ο κόσμος από κάποια στιγμή και μετά, όταν οι πόρτες άνοιξαν διάπλατα για το αθηναϊκό κοινό.

Μπαίνοντας λοιπόν στην αίθουσα στο αριστερό μου χέρι, η Lagara από το κτήμα Βουρβουκέλη με Sauvignon/Ασύρτικο χαρμάνι και άγγιγμα 3 μηνών σε δρύινα βαρέλια συνδύαζε λιπαρότητα στο στόμα και τη φρεσκάδα του Sauvignon στη μύτη. Το κτήμα Τέχνη Οίνου πέρα από την εντυπωσιακή κάθε χρόνο Μαλαγουζιά του με τον εκρηκτικό χαρακτήρα, είχε και ένα Ασύρτικο περασμένο από βαρέλι το οποίο νομίζω πως ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις εκτός Σαντορίνης που έχω δοκιμάσει. Λίγο πιο δίπλα ο Παυλίδης είχε μπόλικο Thema με το Ασύρτικο και το Sauvignon να επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για ένα από τα πιο επιτυχημένα blends της Βορείου Ελλάδας. Το Sauvignon να χαρίζει φυτικό-αρωματικό-χαρακτήρα και το Ασύρτικο την τραγανή του οξύτητα.

Από το κτήμα Βιβλία Xώρα ο λευκός Όβηλος ακλόνητος στη θέση του ως ένα από τα κορυφαία Bordeaux-like κρασιά του Ελληνικού αμπελώνα καταφέρνει σε κάθε δοκιμή του να με εντυπωσιάζει. Αν έχετε υπομονή αγοράστε κάνα εξαράκι και ξεχάστε το λίγο στο κελάρι σας. Το πόσο φανταστικά εξελίσσεται στο χρόνο το έχω ήδη σχολιάσει σε προηγούμενο άρθρο μου. O Τσάνταλης σε ένα από τα τρία του stand είχε στην πρωτοκαθεδρία τα κρασιά από τον αμπελώνα του Αγίου Όρους. Το Abaton ήταν εξαιρετικό στο στόμα συνδυάζοντας ωριμότητα και φρεσκάδα, σε ένα κρασί που σχεδόν το ‘μάσαγες’ και μύτη που διάθετε τεράστια συμπύκνωση και πολυπλοκότητα. Επαρκής αερισμός σε καράφα θα το απογείωνε ακόμα περισσότερο.

Λίγο πιο δίπλα στο Porto Carras έπαιξα με την καινούρια πρόταση Magnus Baccata, ένα χαρμάνι Cabernet/Syrah, πολύ εμπορικό στο στυλ, νόστιμο, ευκολόπιοτο και από εκείνες τις περιπτώσεις που λες ότι κατάφερες να «ξεγελάσεις» τον παραγωγό. Έδωσες μικρό αντίτιμο και πήρες μεγάλη ευχαρίστηση. Στο stand της Claudia Papayianni κάθε φορά πάω για να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό, αλλά πάντα κάτι με τραβάει προς τη Μαλαγουζιά της. Super αρωματική και φέτος, με ελάχιστα υπολειμματικά σάκχαρα και ισορροπημένη οξύτητα αποτελεί ένα από τα δυνατότερα χαρτιά του κτήματος.

Στον Αρβανιτίδη όταν πέρασα γινόταν χαμός και δε κατάφερα παρά να δοκιμάσω μια καινούρια προσπάθεια από Ξινόμαυρο, πολύ διαφορετικό από το κλασικό στυλ, με γενναιόδωρο φρούτο και αρκετό βαρέλι το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα στην αγορά. Σίγουρα μου κέντρισε τόσο το ενδιαφέρον ώστε να θέλω να επανέλθω όταν θα είναι έτοιμο προς πώληση. Τα ίδια και στο stand του Κεχρή, με τον κόσμο να κάνει σχεδόν απαγορευτική την πρόσβαση, ωστόσο με λίγη προσπάθεια ένα Δάκρυ κύλησε στο ποτήρι μου. Αναμφίβολα άλλη μια επιβεβαίωση ότι μιλάμε για μια από τις κορυφαίες ρετσίνες της Ελληνικής αγοράς.

Το Sauvignon Blanc του Άλφα είναι και φέτος αχτύπητο σε αρώματα και χαρακτήρα με το Αμύνταιο και το ψυχρό του κλίμα να αποδεικνύει πως ταιριάζει γάντι στην ποικιλία. Από την άλλη το Alpha One Merlot του 2008 με τους 36 γενναιόδωρους μήνες του στο βαρέλι μάλλον θέλει πολύυυυυυυυυ χρόνο ακόμα. Ένα Merlot διαφορετικό από ότι θα έχετε δοκιμάσει μέχρι τώρα από την ποικιλία. Αξίζει και μόνο για να τεστάρει κάποιος την εξέλιξη του στο χρόνο να φυλάξει μια δυο φιάλες για μελλοντική χρήση.

Τσαπουρνάκος νεαρός και Λευκοτσικνιάς τράβηξαν το ενδιαφέρον μου στο κτήμα Βογιατζή με τη φρέσκια έκδοση-χωρίς βαρέλι του Τσαπουρνάκου να έχει βρει ήδη θέση στα ράφια μας. Το Gewurztraminer από το κτήμα Dio Fili και το Traminer Αβέρωφ, συνδύαζαν εκρηκτικό αρωματικό χαρακτήρα, πικάντικο φρούτο και όμορφη ανθικότητα.

Η δεύτερη μου επαφή με τη Μαλαγουζιά Kitrvs ήταν γεμάτη με αρώματα εσπεριδοειδών και λευκόσαρκων φρούτων, μια φυτικότητα που μου θύμιζε κάτι από Sauvignon και όμορφα ενσωματωμένη οξύτητα. Άλλο ένα από τα κρασιά που έβαλα στο μάτι. Δυστυχώς το Aglianico από το κτήμα δε πρόλαβα να το δοκιμάσω οπότε είναι ευκαιρία να τα αναζητήσω ξανά σύντομα. Από τις Ραψάνες του Τσάνταλη προτίμησα να δοκιμάσω τη Grande Reserve με ωρίμαση σε βαρέλι η οποία αν θυμάμαι καλά πλησιάζει τους 30 μήνες. Άλλη μια επιβεβαίωση της δουλειάς που γίνεται στη περιοχή, με το φρούτο να υποστηρίζει με άνεση τον παρατεταμένο χρόνο παραμονής σε βελανιδιά.

Ο Κατσαρός αποτελεί σταθερά ένα από τα κορυφαία Boutique οινοποιεία του Ελληνικού αμπελώνα με Cabernet Sauvignon/Merlot και Chardonnay που τσακίζουν κόκκαλα. Το Chardonnay βουτυράτο, βαρελάτο, μια αλάνθαστα τυπική έκφραση της ποικιλίας και το Cabernet/Merlot να αποτελεί κατά τη γνώμη μου μια γνήσια έκφραση των δύο ποικιλιών με μεγάλο δυναμικό παλαίωσης. Και εδώ ο αερισμός σε καράφα πάντα είναι προς τεράστιο όφελος της απόλαυσης

Ο Κυρ-Γιάννης βάλθηκε να τρελάνει τον κόσμο βγάζοντας παλαιωμένα μονοποικιλιακά Syrah και Merlot από το 2001, αλλά και ένα Γιαννακοχώρι από την ίδια

χρονιά που διέθετε απίστευτη εξέλιξη και πολυπλοκότητα αρωμάτων. Παραδίπλα ο Φουντής με τη Ναουσαία και το κτήμα Φουντή να αποτελούν δυο εξαιρετικές εκφράσεις του παραδοσιακού στυλ Νάουσας. Η Ναουσαία του 2003 θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα από τα πλέον αγαπητά κρασιά των «σκληροπυρηνικών» του Ξινόμαυρου.

Για το τέλος από Μπουτάρη δοκίμασα το νέο premium Ξινόμαυρο, με την ονομασία 1879 από το έτος ίδρυσης του ιστορικού οινοποιείου. Ένα Ξινόμαυρο από συγκεκριμένο αμπελοτόπι το οποίο επιλέχθηκε μετά από πολλές πειραματικές οινοποιήσεις, παρέμεινε για 12 μήνες σε Αμερικάνικο βαρέλι και διαθέτει ένα packaging που σε προδιαθέτει να βάλεις βαθιά το χέρι στην τσέπη. Αν υπάρχει πάντως ένα παραγωγός που δικαιούται ένα Ξινόμαυρο με premium τιμής πώλησης αυτός δεν είναι άλλος από τον Μπουτάρη.

Λίγο πριν κλείσω δεν μπορώ να μην κάνω μια μικρή αναφορά στα παλαιωμένα Ξινόμαυρα που δοκιμάσαμε στην παράπλευρη αίθουσα της Μεγάλης Βρετανιας. Δε θα πω ότι οι Ράμνιστες του 1996-1997, η Ναουσαία 2003 και το Κτήμα 1996 του Φουντή, η Επιλεγμένη Νάουσα Τσάνταλη του 1997, τα δυο Reserve Παλαιά Κλήματα 2005 και 2006 του κτήματος Άλφα ήταν λιγότερο συγκλονιστικά. Το αντίθετο μάλιστα, για μένα ήταν μια ανεπανάληπτη εμπειρία με κάθε κρασί να εντυπωσιάζει τόσο εμένα, όσο και τους παρευρισκόμενους. Ωστόσο ως κλασικός συμπλεγματικός άνθρωπος κόλλησα με κάτι συγκεκριμένο κινδυνεύοντας να γίνω κουραστικός κατά τη διάρκεια της γευσιγνωσίας. Ακόμα και τώρα που γράφω δε μπορώ να χωνέψω πως μια Νάουσα Μπουτάρη του 2000 με τιμή στο ράφι για τη τρέχουσα χρονιά γύρω στα 7.5€, μπορεί μετά από τόσα χρόνια στη φιάλη να έχει τέτοια απίστευτη εξέλιξη.

Ειλικρινά προσπαθώ πολύ να σκεφτώ ένα κρασί σε ολόκληρο τον κόσμο που κάποια στιγμή θα το αγοράσεις με 7.5€ και μετά από 14 χρόνια θα είναι σε θέση να σου προσφέρει απλόχερα όχι μόνο τεράστια απόλαυση αλλά και μια πραγματικά αξέχαστη εμπειρία. Κάτι το οποίο ισχύει για όλα τα παλαιωμένα Ξινόμαυρα της δοκιμής. Ας βρεθεί ειλικρινά ένας χριστιανός να με βγάλει από τη δύσκολη θέση αν έχει κάποια ιδέα που μπορεί να με βοηθήσει…



Στην υγειά σας και καλή εβδομάδα



Γρηγόρης Μιχαήλος
Γρηγόρης Μιχαήλος AIWS
(Associate Member in the Institute of Wines & Spirits)
Wine Educator & Consultant

ΥΣ: Μιας που άφησα λόγω χρόνου αρκετούς παραγωγούς και κρασιά στα φετινά Βοροινά απέξω, περιμένω και τις δικές σας προτάσεις από την ξενάγηση σας στον Βορειοελλαδίτικο αμπελώνα.

Μοιραστείτε το άρθρο: