5 επαναστατικά κρασιά για την 25η Μαρτίου

Η 25η Μαρτίου αποτελεί την ημέρα εορτασμού της ελληνικής επανάστασης του 1821 ενάντια στον τουρκικό ζυγό. Αυτό δεν περιμένατε να το μάθετε από εμένα, το διδασκόμαστε όλοι άλλωστε από το δημοτικό. Διαβάζουμε το μάθημα της ιστορίας, συμμετέχουμε σε θεατρικές παραστάσεις του σχολείου, ή συμμετέχουμε στις γιορτές απαγγέλοντας κάποιο ποίημα που εξυμνεί τον ηρωισμό τον επαναστατών.

Ακόμα κι αν δε θυμόμαστε όλες τις λεπτομέρειες αυτών των κρίσιμων γεγονότων για την ιστορία του ελληνισμού, κάποια βασικά σημεία έχουν αποτυπωθεί στη μνήμη μας. Ένα από αυτά είναι το γεγονός ότι ξεκίνησε από την Πελοπόννησο όπου οι ανυπότακτοι Μανιάτες έκαναν την αρχή με τα Καλάβρυτα και την Καλαμάτα να ακολουθούν.

Αυτά είναι 5 το καθένα είναι με τον δικό του τρόπο “επαναστατικά” κρασιά της Πελοποννήσου.

 

Φραγκοσυκιά – Κτήμα Ρούβαλη

Ένα κρασί από το πρώτο οινοποιείο στην Ελλάδα πιστοποιημένο για την «ηρωική του αμπελουργία». Αυτό με λίγα λόγια θα πει ότι ο αμπελουργός έχει διανύσει σίγουρα παραπάνω δρόμο και έχει μοχθήσει σημαντικά για την συλλογή των πολύτιμων σταφυλιών του. Σκληρή δουλειά με χρυσά αποτελέσματα. Πιο συγκεκριμένα, πληροί τα κριτήρια του οργανισμού CERVIM: το υψόμετρο φύτευσης των αμπελώνων ξεπερνάει τα 500 μέτρα με κλίση άνω του 30%.

Η Φρογκοσυκιά είναι ένα ροζέ blend Cabernet Franc και ορεινού Ροδίτη.  Φινετσάτο με αρώματα φρέσκιας φράουλας, εσπεριδοειδών και μία φυτικότητα που θυμίζει ροζέ από το Λίγηρα.

 

Blanc de Gris – Κτήμα Τσέλεπου

Αυτή είναι μια εξελιγμένη έκδοση του Μοσχοφίλερου που μπορεί να κερδίσει κι εκείνους που δεν αγαπούν τα αρωματικά κρασιά. Η πρώτη ύλη καθ’ ότι ευαίσθητη, έχει λάβει αριστοτεχνική μεταχείριση  στο οινοποιείο. Ο μούστος “σπάει” στα τρία, με το πρώτο μέρος να ζυμώνει σε ανοξείδωτη δεξαμενή, το δεύτερο σε αμφορείς, και το τρίτο σε μεγάλα δρύινα δοχεία. Αφού κάνουν οι ζύμες την κύρια δουλειά της ζύμωσης, απελευθερώνουν για ακόμη 4 μήνες τα δικά τους αρώματα στο νέο κρασί. Το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύπλοκο με μεγάλη αρωματική ένταση από σπεριδοειδή και άνθη όπως το τριαντάφυλλο. Οι νότες ζυμών που συμπληρώνουν το αρωματικό προφίλ δίνουν άλλη διάσταση σε μύτη και στόμα. Ένα κρασί που όχι μόνο εκθειάζει τα χαρακτηριστικά του Μοσχοφίλερου, αλλά και του δίνει ότι του έλειπε.

 

Kυδωνίτσα Τσιμπίδη – Οινοποιητική Μονεβασιάς Τσιμπίδη

Η Κυδωνίτσα ήρθε για να πάρει ένα μερίδιο από τον θρόνο της Μαλαγουζιάς. Θεωρείτο μια εξαφανισμένη γηγενής ποικιλία της Πελοποννήσου, και αναδύθηκε ξανά την τελευταία εικοσαετία από του Λάκωνες.  Ήταν πάντα μέρος  του γλυκού λευκού κρασιού ΠΟΠ Μονεμβασία-Malvasia, αλλά οι φυτεύσεις της ήταν μικτές μαζί με άλλες λευκές ποικιλίες και έτσι ήταν δύσκολο να απομονωθεί και να καλλιεργηθεί μόνη της. Κάποιοι ωστόσο οινοποιοί όπως η Οινοποιητική Μονεβασιάς Τσιμπίδη που διέκριναν τη δυναμική της, το έκαναν. Αρωματικά πλούσια με λευκά άνθη όπως αγιόκλημα και γιασεμί, πυρηνόκαρπα όπως το βερίκοκο, εσπεριδοειδή όπως το περγαμόντο και το γλυκολέμονο και βεβαίως το κυρίαρχο κυδώνι από το οποίο παίρνει και το όνομα της. Η ιστορία εξέλιξης της φήμης της αναμένεται μεγάλη.

 

Εκατό – Οινοποιείο Τρουπή

Ο Τρουπής παραδίδει μαθήματα Μοσχοφίλερου και αυτό είναι φανερό από τo πλήθος των ετικέτων του αφιερωμένες στην ποικιλία. Ένα Μοσχοφίλερο τελείως διαφορετικής έκφρασης. Το οινοποιείο με σκοπό την ερυθρή οινοποίηση μιας γκρι ποικιλίας δημιούργησε το Εκατό. ‘Εκατό γενναίες’ είναι και οι  μέρες που άφησε το μούστο σε επαφή με τα στέμφυλα. Έτσι, έχουμε ένα κρασί που για τα δεδομένα των μοντέρνων ρόζε, μάλλον θεωρείται κόκκινο. Στο χρώμα είναι βαθύ ροδί και κόκκινα κεράσια, φράουλες, πορτοκάλια και ροδοπέταλα το κάνουν μεθυστικό στη μύτη. Παράλληλα η δομή σοβαρεύει χάρη στην τραγανή του οξύτητα και τις απαλές αλλά αισθητές τανίνες. Μία πρωτόγνωρη εκδοχή του Μοσχοφίλερου που εκπλήσσει και επιβεβαιώνει την πολυδυναμικότητά του!

 

Τιτάνας – Κτήμα Σκούρα

Το Κτήμα Σκούρα μεγαλούργησε με αυτό το μοναδικό γλυκό ερυθρό του, το οποίο δίχως υπερβολές μπορεί να θεωρηθεί τιτάνιο. Αποτελείται εξ’ ολοκλήρου από την ιδιαίτερα σπάνια ερυθρή ποικιλία, γηγενής της Αργολίδας, που ονομάζεται Μαυρόστυφο. Το όνομα της παίρνει από τον ιδιαίτερο πλούτο της σε φαινολικά στοιχεία (τανίνες και ανθοκυάνες). Ο Γιώργος Σκούρας αφού γνώρισε την δύναμή της, την επέλεξε για το πρώτο γλυκό κρασί του κτήματος. Η όμορφη ιστορία μετά τον τρύγο στην κατάλληλη φαινολική ωρίμαση ξεκινάει με την αποξήρανση των πολύτιμων ραγών. Αυτές περνούν  8 ημέρες κάτω από τον καυτό ελληνικό ήλιο, και ύστερα 38 ημέρες στην σκιά. Η χρήση των δύο μεθόδων οδηγεί στην μεγάλη εξάτμιση του νερού από της ρόγες, τη μερική εξέλιξη των αρωμάτων και φυσικά στην τεράστια συμπύκνωση των υπόλοιπων στοιχείων του. Ακολουθεί εκχύλιση του πλούτου των στεμφύλων για ένα μήνα και παρατεταμένη ζύμωση που διαρκεί 5 μήνες καθώς οι ζύμες δυσκολεύονται στο σιροπώδες γλεύκος. 5 χρόνια παραμονής σε δρύινα βαρέλια ολοκληρώνουν τη συνταγή επιτυχίας. Το αποτέλεσμα είναι ένα κρασί απαράμιλλης συμπύκνωσης και έντασης. Κανονικά θα όφειλα άλλη μια παράγραφο για να το περιγράψω. Συνοπτικά όμως, έχουμε βαθύ γκρενά χρώμα, πλήθος από μαύρα φρούτα, βότανα, μπαχαρικά και καπνικά αρώματα, πυκνές αλλά βελούδινες τανίνες, οξύτητα που του δίνει νεότητα και σάκχαρα υψηλά αλλά απόλυτα ισορροπημένα. Η πλούσια και αρωματική επίγευσή του διαρκεί για ώρες. Ένα εξαιρετικό έργο τέχνης.