Είστε Speysider?

Η ερώτηση αυτή, όντως ετέθη σε κάποιον κάποτε. Κι αυτός ο κάποιος, είμαι εγώ. Βρίσκομαι τις τρεις τελευταίες του Φεβρουαρίου του 2004 στην όμορφη Βιέννη. Το σκηνικό είναι πραγματικά υπέροχο .Συνεχής χιονόπτωση από τις 26 ως και τις 28 Φεβρουαρίου, χωρίς το παραμικρό διάλειμμα. Όχι όμως τέτοια που να κλείνει τους δρόμους. Εξάλλου, άλλο πράγμα η κεντρική λεωφόρος της Βιέννης, κι άλλο η Αττική Οδός. Λέω τώρα εγώ, αφήστε με να λέω. Τυχαία (?) παραδείγματα χρησιμοποιώ. Τέλος πάντων, παντού ένα ωραίο πέπλο χιονιού, σε ύψος πέντε με δέκα εκατοστά θα έλεγα, εκτός από τα πολυάριθμα πάρκα της Αυστριακής πρωτεύουσας, όπου εκεί το χιόνι ήταν σαφώς περισσότερο. Με λίγα λόγια, σκηνικό σαν παραμύθι. Και με τέτοιες κλιματολογικές συνθήκες, τι κάναμε? Ήπιαμε βέβαια.

Δεν ξέρω πόσοι από τους αγαπητούς αναγνώστες έχουν επισκεφθεί αυτή την όμορφη και αρχοντική πόλη. Για όσους δεν έχουν πάει, δίνω μια εικόνα από το πολύ πολύ κέντρο της πόλης. Με κέντρο την όπερα της Βιέννης, υπάρχουν γύρω από αυτή τα τρία κορυφαία ξενοδοχεία, στο λεγόμενο τρίγωνο. Σε απόσταση αναπνοής το ένα από το άλλο, βρίσκονται τα Imperial, οπου και διέμενε ο Χίτλερ όταν επισκεπτόταν τη Βιέννη, το Bristol και το διάσημο Sacher.

Και στο Imperial, οπου και διέμενε η αφεντιά μου (τότε μπορούσαμε), υπήρχε τρομερό μπαρ, με εξίσου τρομερό μπάρμαν. Με το που βλέπω τα ποτά, παθαίνω σοκ. Είναι από τις περιπτώσεις, που δεν ξέρεις τι να πάρεις και τι να αφήσεις. Μετά από γρήγορο σκανάρισμα, και αναλογιζόμενος και πόσο θα έπρεπε να πληρώσω για να δοκιμάσω κάποια dram, αποφασίζω να δοκιμάσω ένα Balvenie Single Barrel 25 ετών. Και τότε έρχεται η ερώτηση από τον μπάρμαν.

Είστε Speysider?

Τι σημαίνει όταν ρωτάμε κάποιον, αν είναι Speysider? Σημαίνει πως ρωτάμε αν προτιμάει whisky από το Speyside. Αν και κατά βάση σημαίνει και κάτι επιπλέον στη Σκωτία. Σημαίνει αν προτιμάς τέτοιου τύπου whisky, σε σχέση με τα τυρφώδη του Islay. Ανοίγω παρένθεση για να πω οτι εμπνεύστηκα το σημερινό άρθρο, από ντοκιμαντέρ που είδα για τη Βιέννη, και θυμήθηκα το συγκεκριμένο μπαρ. Κι αφού λοιπόν τίθεται η ερώτηση από το μπάρμαν, απαντώ οτι μπορεί να είμαι Speysider, μπορεί να είμαι peat freak, και γενικώς μπορεί να πίνω μέχρι και πετρέλαιο. Και τότε ξεκινάει το κρεσέντο. Κάτι φαίνεται του άρεσε σε αυτά που είπα, και βάζει μισή μεζούρα κερασμένη παρακαλώ, από το Balvenie που ζήτησα, λέγοντάς μου, οτι απόψε αν είχα κέφι θα έπινα πολλά και διάφορα. Κι από το αν είμαι Speysider, καταλήγουμε να φεύγουμε από το Speyside, και να πίνω Ardbeg Provenance, Springbank Cask 441, Black Bowmore, και μετά να επιστρέφω στο Speyside και να πίνω παλιό καλό Macallan 30 ετών. Και σαν να μην έφταναν αυτά, μετά από προτροπή του μπάρμαν, να πίνουμε και δυο θεικά ρούμια Skeldon και Bielle, και κάπου εκεί να κλείνουμε αυτή τη μαγική βραδιά, με συνοδεία πιάνου και βλέποντας απέξω το χιόνι να πέφτει στην ήδη χιονισμένη Βιέννη. Πληρώσαμε ένα πολύ χαμηλό ποσό, αναλογικά με αυτά που ήπιαμε, και την επόμενη επιστρέψαμε στην Ελλάδα.

Η αλήθεια είναι οτι όσο κι αν αγαπάμε το Islay και τα whisky του, τα αντίστοιχα από το Speyside θα τα χαρακτήριζα σαν πιο αγαπησιάρικα. Αυτή η γλύκα που έχουν, σε κάνει να τα ερωτεύεσαι, την ίδια στιγμή που αυτά από το Islay σου προκαλούν πάθος. Διαλέγετε και παίρνετε. Πάντως για όσους από εσάς είστε Speysiders, έχουμε φροντίσει για τα καλύτερα στον κατάλογο του HOW. Πιείτε τα εξαιρετικά Mortlach 13 και 16 ετών, το αισθησιακό δωδεκάρι Cragganmore, τα δυναμικά Glenfarclas 15 ετών και Glen Elgin 12 ετώ , και άλλα πολλά.

Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα