"Οινόραμα": Στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος...

"Οινόραμα": Στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος...
Από τον Τ. Πικούνη

Είκοσι πέντε χρόνια από το λανσάρισμά του, το Οινόραμα δεν είναι πλέον μία συμβατική έκθεση, αλλά μία πολυεπίπεδη(!) πλατφόρμα επικοινωνίας για την πολυδιάστατη(??) προβολή των εκθεμάτων της, σε διάφορα κοινά-στόχους (ουάου!). Ταυτόχρονα, προβάλλει αποτελεσματικά(?) εταιρείες και πρόσωπα πίσω από το κρασί, καθώς και τη φιλοσοφία τους (??), τόσο εντός έκθεσης, όσο και διαδικτυακά, μέσω δυναμικής παρουσίας στα κοινωνικά δίκτυα, που κάθε χρόνο εντείνονται περαιτέρω.” Παρακαλώ… μείνετε σοβαροί, λίγη ψυχραιμία!

Όσοι πήγατε στο Οινόραμα τις περασμένες χρονιές, παρακαλώ μη γελάσετε… Ούτε με την παραπάνω δήλωση των διοργανωτών, ούτε με τη δήλωση ότι « Το Οινόραμα είναι η μεγαλύτερη έκθεση ελληνικών κρασιών στον κόσμο». Αν παραμερίσουμε το άνευ νοήματος και ουσίας μπλα-μπλα της πρώτης δήλωσης, η δεύτερη είναι απολύτως σωστή: Ναι, πράγματι, το Οινόραμα ΕΙΝΑΙ η μεγαλύτερη έκθεση Ελληνικών κρασιών στον κόσμο… και όχι μόνο: Εγώ εδώ θα ξεπεράσω τους διοργανωτές και θα πω ευθαρσώς κάτι που αυτοί δεν τόλμησαν: ότι είναι επίσης και η καλύτερη!


                      Έκθεση Prowein              Οινόραμα

Όταν ο… φιλάνθρωπος στρατηγός του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου, ο Νικηφόρος Φωκάς συνέλαβε 20.000 Βούλγαρους αιχμαλώτους, τους τύφλωσε όλους και άφησε σε κάθε 100 τυφλούς έναν μονόφθαλμο, για να τους οδηγήσει πίσω στην πατρίδα τους και στον Βούλγαρο βασιλιά, που όταν τους είδε βέβαια, έπαθε ο άνθρωπος συγκοπή και πέθανε.

Έτσι και το «Οινόραμα»… είναι ο μονόφθαλμος μπροστάρης των υπολοίπων πολλών Ελληνικών εκθέσεων κρασιού. ΟΚ, δεν είναι 100, αλλά είναι πολλές. Και κατά τη γνώμη μου, άχρηστες, δεδομένου ότι το «Οινόραμα» τις αντιπροσωπεύει επάξια και με το… παραπάνω: Τόσο από άποψη αισθητικής και λειτουργικότητας -πάγκος/banner/κρασιά- όσο και σε αριθμό συμμετεχόντων: Έχει σίγουρα τους περισσότερους οινοποιούς!

Σας συνιστώ να πάτε! Δεν ξέρω τι θα προλάβετε να κάνετε μπροστά σε ένα πάγκο 2 μέτρων όπου συνωστίζονται δεκάδες άτομα -σχετικά με το κρασί ή και παντελώς άσχετα- που όλοι θέλουν να δοκιμάσουν, αλλά αν αγαπάτε το κρασί και πάτε κάποιες ώρες που οι «άλλοι» τρώνε ή κοιμούνται, θα καταφέρετε ίσως να δοκιμάσετε κάποια πολύ αξιόλογα κρασιά!

Αν πάλι είστε επαγγελματίας, η Δευτέρα υποτίθεται είναι αφιερωμένη σε εσάς! Τι θα κάνετε; Απλά θα δοκιμάσετε κάποια κρασιά χωρίς -πάλι υποτίθεται- το μεγάλο κοινό. Για να συζητήσετε με τους παραγωγούς, ούτε κουβέντα! Γιατί και αν το προσπαθήσετε, όρθιοι μπροστά στον πάγκο με πολλούς ευγενέστατους συναδέλφους σας να σας διακόπτουν κάθε τρεις και λίγο, δεν θα καταφέρετε τίποτα.

Μπορεί να είμαι υπερβολικός… ή μάλλον να φαίνομαι υπερβολικός. Ειδικά αν πάσχετε από μιθριδατισμό, αν δηλαδή η αισθητική σας, η υπομονή σας, το «είναι»ι σας γενικά έχει πιά εθιστεί από τις πολλές μικρές "δόσεις" ασχήμιας, ανοχής σε απαράδεκτες καταστάσεις, βαρβαρότητας κλπ κλπ. και επομένως δεν δίνετε σημασία σε όλα όσα αναφέρω παραπάνω -ίσως και να απορείτε που τα λέω-… τότε θα επισκεφθείτε μια έκθεση που θα είναι αρκετά καλή, υποφερτή… πάντως καλύτερη των άλλων, σας βεβαιώνω για αυτό.



Κάποτε, κάποιος -ίσως οι ίδιοι οι διοργανωτές του «Οινοράματος» -ο Ντίνος Στεργίδης έχει και την κουλτούρα και τις γνώσεις να το κάνει- θα δημιουργήσει μια πραγματική έκθεση για το κρασί. Ναι, όπως ήταν το παλιό «Οινόραμα» του ιδίου, με μεγάλα περίπτερα, χώρους που μπορούσε κάποιος επαγγελματίας να συζητήσει, ουσιαστικές παράλληλες εκδηλώσεις, επισκέπτες από το εξωτερικό. Ίσως όταν η κρίση -δικαιολογία για όλα τα στραβά και τα ανάποδα γίνονται στην Ελλάδα- έχει ξεπεραστεί, ίσως τότε να ξεφύγουμε από τη γενική μιζέρια και κακομοιριά που μας μαστίζει χρόνια τώρα, και που δυστυχώς τη συνηθίσαμε και κάποιοι ούτε καν την βλέπουν πια…όπως δεν βλέπουν τα χίλια τόσα άλλα και δεν αντιδρούν σε τίποτα. Και τότε ίσως να έχουμε μια έκθεση για το κρασί αντάξια της προόδου που αυτό έχει κάνει. Μια έκθεση που να του αξίζει!

Μέχρι τότε… το «Οινόραμα» στο Ζάππειο θα είναι ότι καλύτερο έχουμε!

Με αισιοδοξία και… πολύ κρασί,


Στην υγειά σας!

Τάσος Πικούνης

Μοιραστείτε το άρθρο: